New in town

Deel 8

Esmee

Ik word wakker met dezelfde smile op mijn gezicht als toen ik ging slapen. Ik kijk op mijn telefoon, Een smsje van Eva. Of Dylan me nog netjes heef thuisgebracht. Ik sms terug dat hij dat gedaan heeft. Vlak daarna krijg ik een sms van Dylan. Of ik meega naar een feest vanavond. Alleen met hem. Alleen met hem.. Dat wil ik natuurlijk wel. Ik sms terug dat ik meega en al vrij snel krijg ik weer wat terug dan hij mij komt ophalen om 8 uur.

Om stipt 8 uur hoor ik de bel gaan. Het is Dylan. Hij begroet me met een zoen op mijn wang. 'Ga je mee?' Ik knik en pak eigenlijk gelijk zijn hand vast alsof het automatisme is en het de normaalste zaak van de wereld is. In de club van dat feestje was het eigenlijk best saai. Het was er rustig. Maar ik heb heel gezellig met Dylan zitten kletsen. Het was minder intiem dan de dag daarvoor maar het lichamelijk contact bleef. Af en toe lag er eens een hand op mijn bovenbeen en een hand op zijn schouder. Diep in het gesprek verzonken, hadden we niet eens door dat Claudia naast ons kwam staan. Ze kijkt mij weer zo arrogant aan als altijd en geeft Dylan een gemaakt glimlachje. 'Zo, ben je hier weer met je tutje.. Wat moet je met haar man?' Ik zie Dylan zuchten. 'Ze is leuker gezelschap dan jou, Claudia.' 'Naja zeg. Arrogante zak.' Dylan kijkt haar spottend aan. 'Ga even een eindje opsodemieteren ofzo.' Claudia kijkt mij nog even arrogant aan en draait zich dan toch om, om weg te lopen. 'Gewoon negeren hoor. Het was net zo gezellig.' Ik knik. 'Ze mag me dus echt niet.' Dylan haalt zijn schouders op. 'Ach ja.' Ik zet mijn glas cola op de bar neer. 'Ik moet even naar de wc.'

Dylan

'Ik moet even naar de wc.' Ik knik. Als Esmee weg is zie ik een bekende staan. Nou tenminste, dat denk ik. Ik volg hem, maar kwam toch tot de ontdekking dat ik die jongen niet ken. Esmee komt alweer terug en pakt haar glas weer op en drinkt hem in één teug leeg. 'Hee Es, ik word nog verwacht bij een vriend. Kan je alleen naar huis?' Esmee knikt en glimlacht. 'Ik red mij prima hoor.' Ik geef haar een kus op haar wang en een knuffel en verlaat de club.

Esmee

Ik zit op mijn fiets naar huis. Er is alleen wat mis. Ik ben echt kotsmisselijk en verschrikkelijk duizelig. Ik slinger echt verschrikkelijk op mijn fiets en ergens in de verte hoor ik allemaal toeters van waarschijnlijk auto's die ik in de weg slinger. Ik begrijp niet hoe dit kan. Mijn zicht begint ook minder te worden. Ineens word ik van mijn fiets getrokken en aan mijn kleren meegesleurd. Ik probeer me te oriënteren op de omgeving en ik denk een man te zien met erg lang haar die mij vast heeft. Hij loopt een steegje in met mij achter zich aan sleurend. Hij duwt me op de grond en gaat boven op mij zitten. Hij zegt wat dingen in een andere taal die ik niet kan plaatsen. Mijn zicht wordt steeds slechter en voel dat de man aan mijn shirt loopt te trekken en hem scheurt. Voor zover ik het meekrijg zie ik even mijn hele jeugd voorbij flitsen. Mijn vader... Ik in het hoekje van mijn kamer ineen gedoken van angst. Ik voel ook dat de man aan mijn riem loopt te sjorren en mijn gulp los ritst. Hij scheurt mijn shirt verder open en ik krijg het koud. Voordat hij verder weer aan mijn broek begint te sjorren, word alles zwart voor mijn ogen.

Dylan

Een beetje wiebelig loop ik over straat. Ik heb twee biertjes op die niet echt goed zijn gevallen voor mij doen. Ik loop de hoek om en loop langs een steegje. Een beetje wazig kijk ik het steegje binnen. Ik zie beweging in het donker. Ik probeer even scherp te stellen en ik die een man bovenop iemand zitten. Rare plek om het te gaan doen met de vriendin, zeg.. In een gekke bui besluit ik ze even te gaan pesten. Ik loop op het tweetal af. Als ik zie bovenop wie de man ligt, ben ik gelijk mijn dronkenroes uit. Het is Esmee. Ze heeft haar ogen gesloten en die man in van plan haar te gaan verkrachten volgens mij. Ze ligt op de grond in een plas regenwater. Haar shirt is opengescheurd en die man is nu bezig haar broek uit te trekken. In een reflex spring ik bovenop die vent. Hij staat op en duwt me hard tegen de muur. Even lig ik op de grond mijn zicht scherp te stellen. Ik zie dat de man op Esmee afloopt met een mes. Hij gaat haar vermoorden! Ik strompel weer overeind en ren in de richting van die man om hem bij Esmee weg te houden. Hij draait zich om en ik geef hem een harde stoot tegen zijn hoofd met mijn vuist. 'Hee, wat moet dat daar!' komt er van het eind van de steeg. Politie! Ik ben nog nooit zo blij hun te zien. De twee mannelijke agenten rennen achter de vluchtende vent aan. Ik ren als een gek richting Esmee en kniel bij haar neer. Ik leg haar hoofd op mijn schoot en voel met mijn vingers in haar hals of ze nog wel een hartslag heeft. Gelukkig... Ze leeft nog, maar haar hartslag is echt heel zwak. Ik schud aan haar schouder. 'Esmee, word wakker.' Ze voelt echt heel koud aan. Ik voel dat er een traan over mijn wang rolt. Ik had haar nooit alleen moeten laten gaan. Ik doe mijn jas uit en wikkel haar in mijn jas. Ik plaats mijn armen in haar knieholtes en om haar rug zodat ik haar kan dragen naar het ziekenhuis. Die is gelukkig dicht bij. Met mijn blik nog steeds op Esmee gericht, loop ik in de richting van het ziekenhuis.

-------------

Oeh een beetje drama. Wat denken jullie wat er gebeurt is waardoor Esmee zo ziek werd? Comment en vote please :)