Deel 16

40 1 1
                                    

Esmee

Die avond zijn we met zijn vieren op de bank beland. Eerst keken we een horror film. Ik houd daar echt totaal niet van, maar de jongens wilden het graag. Eva hield er ook duidelijk niet van. Die gilde soms de hele boel bij elkaar. Met een grote grijns sloeg Mees steeds zijn armen om haar heen. Onopgemerkt schoof ik ook steeds dichter naar Dylan toe. Het was niet echt eng, maar toch. Helaas had hij het al snel door en trok me tegen zich aan. Na lekker griezelen besloten we nog een romantische film op te zetten. Tijdens deze film heb ik eigenlijk de hele tijd op Dylan's schoot gezeten met mijn hoofd in zijn nek leunend. Mees en Eva zaten de hele film nogal klef te doen en waren op een gegeven moment naar boven gevlucht. Met een zucht plof ik weer naast Dylan neer. 'Nou.. Ik wil niet weten wat die nu gaan uitspoken daar boven.' Grinnikt Dylan. Ik knik. 'Neh, hoef ik niet te weten. Hoe laat is het?' Vraag ik aan hem. Hij kijkt op zijn horloge. 'Kwart over elf. Bedtijd.' Ik knik. 'Morgenavond alweer Kerstavond.. Het jaar is al weer bijna voorbij.' Dylan knikt. 'Het gaat snel hè. Wel mooi jaar. Vooral vanaf augustus.' Ik kijk hem vragend aan. Ineens schiet het me te binnen dat toen onze eerste ontmoeting was. 'Oohja, natuurlijk. Stom. Zeker mooi.' Dylan's mond valt open. 'Vergeet jij gewoon onze eerste ontmoeting?!' Zegt hij quasi boos. Ik knik met een grijns op mijn gezicht. 'Vind je het gek. Wat een ontmoeting zeg. Je zat me de hele tijd aan te staren.' 'Tjaa, ik kon gewoon mijn ogen niet van je af houden, vandaar.' Ik voel mijn wangen rood worden. Voorzichtig kruip ik weer tegen hem aan. Een stilte volgt. Een fijne stilte. Die door hem verbroken wordt. 'Ik ging te snel gisteren hè?' Vraagt hij. 'Beetje. Er flitste een beeld van mijn vader voorbij. Ik wou dat ik dat eens een keer kon uitschakelen.' Zeg ik met een zucht. 'Daar kan je toch niks aan doen. Het is heel heftig wat je mee hebt gemaakt hoor, Esmee. En dan ook nog even de bijna verkrachting erbij. Het is niet niks. Ik had er met me stomme kop erbij na moeten denken.' Ik haal mijn hoofd van zijn borst af en kijk hem aan. 'Ik vond het fijn. Echt waar. Alleen ik werd bang door dat beeld dat voorbij flitste. Ik wil dat niet meer. Ik wil me gelukkig voelen bij jou, want dat ben ik ook!' Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. 'Ik kan heel lang wachten op jou. Ik wil altijd wachten op jou. Hoor je dat? We doen er pas wat mee als jij er klaar voor bent.' Dylan geeft me een zachte kus. Ik trek mijn hoofd weer terug. 'Zullen we gaan slapen?' Dylan knikt. 'Dan moet je eerst even van mij afgaan.' Grinnikt hij. Ik had niet eens door dat ik weer half boven op hem zat. Ik spring van de bank af en begin alle lampen uit te doen. Dylan gaat alvast naar boven en ik volg hem wanneer ik klaar ben. We maken ons klaar voor de nacht. We zitten er tegenwoordig niet meer mee om ons tegelijk om te kleden in onze kamer. Wel draaien we ons even om. Ik kruip het bed in en Dylan komt met zijn buik tegen mijn rug aan liggen. 'Wat wil je morgen doen?' Fluistert hij in mijn oor. Dat weet ik eigenlijk niet. De hele vakantie was hij al met ideeën gekomen. Nu is het wel een keertje mijn beurt. Ik draai me om en leg mijn voorhoofd tegen de zijne. Ik kijk hem aan. 'Weet ik niet. Ik wil nog zoveel dingen doen met jou.' Fluister ik. Dylan glimlacht. 'Misschien wat met Mees en Eva?' Ik knik. Dat is wel gezellig. 'Welterusten, schoonheid.' Hij drukt nog even zijn lippen op de mijne. 'Welterusten.' Ik draai me weer om en kruip weer tegen hem aan. We hebben nog maar drie dagen wat, maar het voelt al als eeuwig. Ik sluit mijn ogen en val in slaap.

De volgende morgen sluipt een heerlijke etensgeur mijn neus binnen. Ik open mijn ogen en kijk naast me. Aah, mijn keukenprinsesje is weer bezig in de keuken zo te zien. Glimlachend trek ik mijn badjas aan en mijn sloffen en loop naar beneden. 'Goedemorgen, keukenprinsesje van me.' Ik loop naar Dylan toe en geef hem een kus. 'Lekker geslapen?' Ik knik en kijk wat hij allemaal weer aan het maken is. Ik zie een schaal broodjes staan en hij is nu vier eitjes aan het bakken. 'Tjaa, Mees en Eva zijn nu thuis met het ontbijt he.' 'Lekker allemaal weer hoor.' Ik loop naar de keukentafel en ga zitten op een stoel. Mees en Eva komen geeuwend de kamer binnengelopen en gaan tegenover mij zitten. 'Zo, ook goedemorgen!' Zeg ik verontwaardigd. Eva kijkt mij stom aan. 'Ooh, ja. Moggel.' Antwoordt ze. Ik grinnik. Die zijn lang wakker geweest gisteravond en nacht. 'Lekker geslapen?' Eva schudt haar hoofd. 'Nee! Hij heeft me de hele tijd wakker gehouden.' Doelend op Mees. Mees grijnst. 'Ach joh. Het was toch leuk.' Dylan komt naar ons toe met van alles. Het is echt een uitgebreid ontbijt. Tijdens het ontbijt hebben we besloten om een beetje rond het huisje te blijven hangen en vanavond zouden we naar een Kerstavondfeest gaan in de dichtsbezijnde stad. 

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Dec 02, 2014 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

New in townWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu