New in town

Deel 7

Dylan

Haar lippen komen steeds dichterbij. Zal zij hetzelfde willen als ik? Nog een centimeter, hooguit. 'Hee, Es. Wat ben je aan het doen? Ooh fuck.. Sorry.' Daar gaat ons moment. Esmee draait zich om en ziet dat Eva zich eindelijk eens los heeft gerukt van Mees. 'Hee Dylan.' zegt ze zachtjes. Ik steek mijn hand op als begroeting. Esmee pakt haar bij haar arm en trekt haar een stukje mee richting een plek waar Mees en ik ze niet kunnen verstaan. Ik kon haar wel even wurgen. Als ze gewoon bij Mees was gebleven had ik nu Esmee's lippen op die van mij gevoeld..

Esmee

'Sorry, sorry, sorry!' Eva kijkt verdrietig en zet grote ogen op. 'Ik.. uh fuck hé. Ik baal hiervan..' Ik glimlach naar haar. 'Maakt niks uit, denk ik. Jij kon het ook niet weten dat Dylan er al was. Jij was even druk met wat anders.' Ik geef haar een knipoog. Eva buigt zich meer naar mij en fluistert wat in mijn oor. 'Jullie stonden bijna te zoenen.' Ik knik. Ik voel gewoon dat ik warme wangen heb. Ik vertel haar hoe hij zijn armen om mij heengeslagen had en hoe het verder ging. 'Jullie zijn leuk samen. Wanneer vertel je hem nou eens wat je voor hem voelt?' Ik glimlach verlegen. 'Weet ik nog niet. Hij kan elk meisje krijgen. Waarom zou hij mij dan willen?' Eva lacht. 'Hallo, jullie hebben echt stront in jullie ogen. Jullie zien niet hoe gek jullie op elkaar zijn.' Ik haal mijn schouders op en trek Eva weer achter me aan richting de jongens. 'Zullen we lekker naar buiten gaan? Ik heb het wel gezien hier.' Iedereen stemt daar mee in. Ik probeer niet steeds om te kijken naar Dylan die achter me loopt. Ik moet me echt inhouden. Ik voel zijn ogen in mijn rug branden en ik zie dat hij naast mij komt lopen. Onze handen botsen tegen elkaar aan. Ik voel dat hij zijn vingers met die van mij vestrengeld. Het moet ook niet gekker worden. Hij zoent me bijna en nu lopen we hand in hand de club uit. Het moet toch niet gekker worden. We gaan met zijn vieren op het stoepje zitten. Ik heb het gelijk al koud. Dylan ziet dat en slaat gelijk zijn arm om mij heen en drukt me wat dichter tegen zich aan. Hij is echt heel lief.. Maar wat moet ik hier nou mee? Ik ben bang om te hart van stapel te lopen. Misschien ziet hij mij wel als een vriendin ofzo en had hij net gedronken toen hij mij bijna zoende. Ik wilde me eigenlijk lostrekken, maar ik moest toegeven dat ik het wel erg fijn vond om zo dicht tegen hem aan te kruipen.

Dylan

Ik zit stil voor me uit te kijken met mijn arm om Esmee heen. Mees en Eva staan op. 'Wij gaan naar huis. Zien we jullie morgen?' Esmee en ik knikken. Eva drukt bij ons allebei nog een zoen om onze wang en wisselt nog even een blik met Esmee die ik niet begrijp. We kijken ze na totdat ze de straat uit zijn. 'Wat wil je? Wil je naar huis?' vraag ik onzeker. Ze kijkt mij aan en knikt. Ik sta op. 'Ik laat je niet alleen gaan door het donker hoor. Dus ik loop wel even mee.' Esmee glimlacht. 'Dankjewel. Je bent lief.' We lopen samen de straat uit. Ik zie dat Esmee nog steeds rilt van de kou en leg mijn jas over haar schouders neer. Ze kijkt me dankbaar aan. Onderweg zijn we nogal stil. Ik wil wel praten, maar er is best wat gebeurd deze avond. Ondertussen zijn we alweer bij Esmee's huis terecht gekomen en ze houdt in. Ze draait zich om naar mij en geeft mij een knuffel die ik maar al te graag in ontvangst neem. Ik houd haar stevig vast en ik fluister in haar oor: 'Ik vond het leuk. Bedankt voor deze geweldige avond. Schoonheid.' voeg ik er toch maar even aan toe. Esmee drukt een kus op mijn wang en ik geef haar een kus op haar voorhoofd. 'Ik vond het ook leuk. Ik zie je wel weer.' Ze glimlacht en draait zich om, naar haar voordeur. Ik blijf nog even wachten totdat ze de deur heeft dicht getrokken en vervolg dan met een zucht mijn weg naar huis. Ik voel nog steeds haar lippen op mijn wang. Wat waren ze zacht.. Met een glimlach van oor tot oor loop ik verder.

Esmee

Ik plof met een zucht op de bank neer. Er verschijnt gelijk een glimlach op mijn gezicht. Als Eva ons niet gestoord had, dan hadden we nu... Dit was echt de beste avond van mijn leven. Dylan is echt zo lief. Hij liep helemaal mij naar mijn huis. Ik kleed me uit, poets mijn tanden en haal mijn make-up eraf. Ik ga lekker diep onder mijn dekens liggen en val met een big smile in slaap.

------------------------

Even wat korter. De vorige was zo lang, niet normaal weer.