Jaehyun
Bacaklarımı kendime çekmiş, eski koltuğumda oturuyor ve onaylamaz bakışlarla beni izleyen Jeno'yu gülümsetmeye çalışıyordum. Eve döndüğüm ve Johnny ile barıştığımı öğrendiğinden beri bir kez olsun gülmemişti çünkü...
Bana karışmayacağını çünkü bunun benim hayatım ve seçimim olduğunu söylüyordu ama tavırları tam tersini işaret ediyordu. Johnny, Haechan'ı bırakmak ve acil bir işini halletmek zorunda kaldığı için dışarı çıktığından şu anda korkunç film kahramanları gibi görünen arkadaşlarımla baş başa kalmak zorundaydım.Az önce başlayan tanıdık kramplar yüzünden Jaemin, Johnny'nin karnıma sardığı örtüyü bana doğru fırlatmış ve yeniden kollarını bağlamıştı. Rahatsız bir şekilde ellerimle oynayıp mırıldandım,
"Ben Johnny'i seviyorum Jeno, üzgünüm ama ondan vazgeçemem."Jeno, yanında oturan sevgilisinin saçlarını okşarken cevap vermişti,
"Jaehyun sana neler yaptığını hepimiz gördük. Her şeyi geçtim adamın bir çocuğu olacak, ondan vazgeçmek için daha ne gibi bir ihanete uğraman lazım?"Haklı olduğunu biliyordum zaten beni en çok üzen şey de buydu, başımı dizlerime indirip mırıldandım,
"Ben ona bir şans daha vermek istiyorum sadece Johnny için değil, kendim için de. Çünkü onu affetmemek veya ondan ayrı kalmak benim için çok zor."Arkadaşlarımın bakışları yumuşamaya başladığında beni anlayacaklarını biliyordum. Derin bir nefes alıp karnımdaki örtüyü düzelttiğimde Jaemin anlayışlı ve ilgili bir ses tonuyla sordu,
"Dün çok mu kötü oldun?"Başımı olumsuz anlamda salladım, benim için endişelenmelerini istemiyordum.
"Biraz ağrıdı sadece.""Hâla geçmemiş ama..."
"Geçti ki, bazen sızlıyor sadece."
"Hastaneye gitmediniz mi?"
"Gitmek istemiyorum."
Bu sefer her konuda Jaemin'den daha sert olan biricik arkadaşım Jeno cevap verdi,
"Jaehyun, ya ciddi bir sorun varsa?"Hastanelerden korkuyordum ancak etrafımdaki herkes bu konuda üzerime gelmeye devam ediyordu.
"Bu konuyu konuşmasak, siz nasılsınız?"Jeno göz devirip mutfağa gittiğinde, Jaemin oturduğu yerde birazcık kıpırdanıp heyecanlı bir şekilde gülümsedikten sonra benim oturduğum tarafa doğru yaklaşmıştı,
"Jaehyun sana güzel bir haberim var!"Onu bu kadar mutlu görmek beni de meraklandırmıştı bu yüzden sesimdeki heyecanı gizleyemeden sordum,
"Neymiş?"Jeno'nun bizi dinlemediğinden emin olmak için gözlerini mutfakta gezdirmiş ve bana biraz daha yaklaşmıştı.
"Jeno bana evlenme teklifi etti."Gözlerim genişçe açılırken çığlık atmamak için kendimi zor tutmuştum,
"Ne!""Sssh, evet. Evlenme teklifi etti ama acele etmeyi düşünmüyoruz. Birkaç sene bekleriz sanırım."
"Bu harika bir haber Jaemin, gerçekten çok sevindim. En yakın arkadaşımın senden başka birisiyle mutlu olabileceğini hiç sanmıyordum zaten."
Jaemin gülümsemeye başladığında uzanıp sıkıca ona sarıldım, her şey iyiye gidiyordu.
___________________
Johnny
Hacehan'ı okula bırakıp biraz alışveriş yaptıktan sonra eve gelmiş ve tam da apartmanın çıkış kapısında Jaehyun'un arkadaşı Jeno ile karşılaşmıştım. Oğlan öfkeli gözlerini üzerimde gezdirip tek bir kelime etmeden gitti ve ben de omuz silktim. O istemiyor diye sevgilimi bırakacağımı filan mı sanıyordu?
Yüzüme geniş bir gülümseme yerleştirip Jaehyun'un dairesine çıktım ve zili çaldım. Çok beklememe gerek kalmadan kapı açılmıştı, sevgilim derin gamzeleri ve parlak saçlarıyla o kadar güzel görünüyordu ki beni saniyesinde etkilemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
faces - johnjae
Fanfickusursuz bir aile, kusursuz bir aile olmaktan ne kadar uzak olabilir?