Bazen düşünüyorum da acaba bu kadar şey yaşarken neler kaçırıyoruz hayatta?
Onun beni hatırlaması yaşanan onca şeyin hatırlanması ne kadar çok acı verecek bize bilmiyorum ama onu çok özledim yakınken uzak olmak ne zormuş meğer ...
Almila her zamanki neşesi ile geldi ve beni yine kendince eğlendirmeye çalıştı kabul onla eğlenmemek imkansız ama kafam halen Selim de olunca her zaman etkili olmuyor du ki kendide fark etti ki bana takılma gereği duydu 🤔
Şebnem ben bir saattir burda neler yaptım , neler anlattım hiç mi dinlemiyorsun beni ya! Sabahtan beri azıcık gülelim dedik suratın bir gülse on dakika üzgün neden halen böylesin anlat artık lütfen bak Selim iyi olacak emin ol gerçekten ben enerjilerimi yolladım evrene sen sabret azıcık bu kadar şeyden sonra eminim düzelecek sadece azıcık bekle 🤗
Bilmiyorum Almila bazen sadece korkuyorum hiç bir zaman düzelmez ise diye bazen diyorum ki buraya gelip merak etmesi bile bir ümit benim için sabretmek bazen zor gerçekten hem de çok zor Almila sizi de anlıyorum ama bu kadar zamandan sonra beni de anlayın lütfen bazen herşey dayanılmaz geliyor bana 😔
Anlıyorum seni Şebnem ama dediğim gibi birazcık daha zaman gerek sadece zor da olsa azıcık dayan eminim tekrar herşey eskisi gibi olacak sadece sabret lütfen 🤗
Aslında bir yanım haklı dese de kalbim buna sabreder umarım çünkü yabancı ile konuşur gibi Selim ile sevdiğim adamla konuşmak hele ki bu kadar şeyden geçen zaman dan sonra çok zormuş gerçekten dayan Şebnem biraz daha sabır ...
Yarın bir doğum günü organizasyonu var diyen bir Akif ile uğraşan ben Almila ile çözelim desem de tabiki kabul etmedi bende çözüm üretmeye çalışırken Selim de cafeye gelince ben tabiki konudan uzaklaştım tam bu sırada Akif bir anda Şebnem beni dinle Almila ya sürpriz olacak diyorum dediğinde elini uzatan Selim'e elimi uzatıp dona kaldım elimizi Akif zorla ayırdı ve bana Şebnem artık beni bir dinler misin dedi zorda olsa dinlemek zorunda kaldım ama Selim'in bakışlarında tuhaf bir sıcaklık samimiyet vardı sanki hiç ayrılmamışız gibi sevgi dolu bakıyordu dinlesem de kafamdaki bu görüntü gözümün önünden gitmiyordu ısrarla ama Akif yüzünden odaklanamıyordum bile...
Selim karşımıza oturdu ve bizi dinlemeye başladı. Akif heyecanla anlatırken Selim ise onu gülerek izliyordu bense onun o sımsıcak gülümsemesine bakakalmaktan alıkoyamıyordum kendimi arada ister istemez...
Akif konuşmasını bitirince anladık ki Almila için sürpriz doğum günü yapacaktık ve bizden yardım istiyordu da biraz sakin olsa idi daha iyi olacaktı 🙈 Selim Akif'e oturmasını söyledi sakince anlat Şebnem ile bende sana yardım edeceğiz merak etme dedi de ben Şebnem ile dediği anda kaldım içimi tuhaf bir heyecan kapladı bir an eskiden yaptıklarımız geldi aklıma ama kendimi çabucak toparladım...
Tamam o zaman siz Şebnem ile pasta işi için pastaneye gidin pasta seçimini yaptım alırsınız sadece isterseniz kendiniz de birşeyler yiyin ama o pasta sağ salim gelsin delirtmeyin bak adamı !!! diyince açıkçası ikimizde gülmekten kendimizi alamadık ama Selim hemen kalkalım diyince daha fazla uzatamadık bizde ...
Selim arabaya gelince kapıyı açtı buyrun hanımefendi diyip binmemi bekledi bende şaşırsam da fazla belli etmeden bindim arabaya ama aklımda evleneceğimiz konusunda ki inatlaşmamız yüzünden pasta seçerken neler yaşadığımız geldi aklıma bir an keşke o anı yeniden yaşasak dedim içimden Selim neşeli ve şarkı söyler gibiydi içinden tuhaftı ama mutluydu fazlaca belki de iyi anlaşabilecek olduğumuz için di bilmiyorum ama çok mutlu idi ...
Sana şarkı açmamı ister misin Şebnem, dedi Selim . Tabi sen seç dedim ama Selim olmaz senin sevdiğin bir şarkı varsa onu açalım dedi bana bende farketmez dedim fakat Selim arabada en sevdiğim parçaların olduğu cd var ondan ne çıkarsa dinleyelim eminim seveceksin dedi bende peki dedim Selim cd yi koyup çalma düğmesine basınca benim kafam daha da karıştı çünkü ilk çalan parça "İzmir'in Kızları" idi ben şaşkın halde Selim'e bakarken o ise yüzüne kocaman bir gülümseme ile en sevdiğim parça bu aslında ilk denk gelmesi çok güzel oldu dedi bense ona şaşkın şaşkın bakıyordum ama çok da zorlamak istemediğim için sustum bende çok severim diyebildim sadece ...
Pastaneye geldik pasta işini hallettikten sonra Selim bana döndü Şebnem gel bizde biraz pasta yiyelim bir çay da içeriz hemde sohbet ederiz dedi pastane denize yakın bir yerde idi bir masaya oturduk ben camdan manzaraya bakıyordum bir ara Selim'in Şebnem demesi ile ona döndüm yüzünde yine o sıcak gülümseme ile bakıyordu bana ne içelim çay olur dimi dedi bende tamam dedim pasta siparişi de verdik sessizce yemeye başladık sohbet ederiz demişti ama bir kelime bile konuşmadık bitene kadar mekandan çıkıp arabaya biniceğimiz sırada biraz yürüyelim tekrar gelir araba ile döneriz dedi Selim tamam dedim aklımda o kadar çok soru vardı ki ne konuşacak tık bilmiyorum...
Biraz yürüdükten sonra bir banka oturduk Selim bana montunu vermek istedi bende kabul edemem dedim ama ısrar edince arabadan yedek bir örtü getirdi ikimize sohbet ederken üşüme dedi .
İlk sevgili olduğumuz gece gibi idi aslında herşey ... Ne konuşacaksın benimle dedim sende tuhaf birşeyler var dedi yıllardır seni tanıyor gibiyim sanki diyince aslında öyle diyemedim sadece olabilir dedim bazen insanlar öyle hissedebilir diyebildim sadece ama içim bir tuhaf oldu ...
Şebnem ben sana birşey söylemek istiyorum ama korkuyorum da tepkini bilmiyorum ama mutlu olacağını bildiğim bir konu bu beni sonuna kadar sakince dinler misin?
dedi.
Sakince dinliyorum tabiki dedim ama ne diyeceğine dair en ufak fikrim bile yoktu gerçekten çünkü beni hiç tanımayan daha doğrusu hatırlamayan bir adamdı sonuçta şu an karşımdaki Selim.
Bana döndü ve söz mü ? Diyince söz diyebildim sadece ellerimi tuttu ve ben seninle ilgili herşeyi hatırlıyorum aslında Şebnem dedi .
O an yüzüne bakakaldım sadece kafamın içindeki tüm düşünceler ihtimaller durdu ben ellerimi tutan Selim'e bakarken sadece boş boş bakıyordum yüzüne ne diyeceğimi bile bilmeden sahi ne denir di şimdi...
Şebnem iyi misin? Dedi kendime gelince yüzüne bir tokat attım ve kalkıp yürümeye başladım biliyordum arkamdan geldiğini ve bir anda beni kolumdan tutup kendine çevirdi "kabul ilk sana demeliydim ama beni bir dinle Şebnem seninle bundan sonraki hayatımızda beraber yaşlanmak için bunu yapmam gerekli anla beni lütfen" dedi "Ne alaka niye ya dedim " "Çünkü evlenmemizi istemiyordu kimse hatta eğer sen dönmese idin ben onlara göre hafızasını kaybetmiş Selim'i başkası ile evli ve hep ona aşık adam gibi inandıracaklardı herkese ve emin ol senden başka kimse bilmiyor bunu" dedi bir an ne diyeceğimi ne hissedeceğimi bilmeden sadece dinledim Selim'in dediklerini sonradan anlattığı kadarıyla kazadan sonra biz ayrı iken öldü sanar iken birbirimizi Selim'in ailesi onu şirketler için daha önceden anlaştıkları ortaklarının kızı ile evlendirmek istemiş Selim de beni sevdiği için o zaman ısrar etmemiş Harun bey ama hafıza olayın dan sonra fırsat bu fırsat hemen bir oyunla yıllardır o kıza aşık olduğuna inandırmaya çalışmış lar Selim'i...
Peki şimdi neden bir anda anlattın dediğimde ise Selim aslında hiç beklemediğim bir cevap verdi bana...
Şebnem ben seni seviyorum ve hep seveceğim gel sessiz sedasız evlenelim herkes kurtulsun ama biz çok mutlu olalım gerçekten var mısın? Hayatımın en tuhaf a'nı bu olmalı hadi bakalım Şebnem şimdi ver cevabını kalbinle sevdiğin adam sonunda o teklifi bu kadar şeyden sonra yaptı ya herşeyi bırak unut ve kabul et bitsin yada acı çekmeye devam edin bile bile karar verme sırası sende kalbim 🤔
