Tease || YOONMİN

Space

Öncelikle bu kadar gecikme için çok özür dilerim. Beklettiğim için çok üzgünüm fakat bir türlü girip çeviriye devam edememiştim.

Çeviri tarzımı beğenmiyorum, normal versiyonun birebir aynısını çeviriyorum ve artık anlam kaymaları gözüme aşırı batmaya başlamıştı. Bu durumu düzeltmeye çalışacağım. Tekrardan beklettiğim için çok özür diliyorum ♡♡♡

Ayrıca okunma sayısı birden arttı ve 2,55k oldu.💜💜 Bu duruma aşırı sevinsem de hak ettiğimi düşünmüyorum... Fakat bundan sonrası için ve başka çeviriler için daha iyi olacağım. İyi günler diliyorum ♡♡♡

  -space-

-jimin pov-

Yoongi ve Hoseok'u evimizde konuşurlarken gördüğüm günden beri bir hafta geçmişti. O gün belkide ikisi yalnız kalabilmek için evden çıkmış da olabilirlerdi.

Taehyung sırtıma dokunmadan önce kafamdaki düşünceler böyleydi. "Jimin sen iyi misin ?" Tae endişeli çıkan ses tonuyla sormuştu. 

"İyiyim Tae , endişelenme." Diyerek kalbimde derin bir acı olsa bile gülümsemiştim ona.

Taehyung sağ kaşını kaldırıp yanıma oturmuştu. Bana sanki onun avıymışım ve her an beni  yemeye başlayacak avcı gibi bakmaya başlamıştı.

"Hayır sen iyi değilsin Chim, bir şeye üzüldün değil mi?" Kafamı sallamıştım. Taehyung beni uzun süredir çok iyi tanır ve hep yanımda olmuştur. O ve Kookie de aynı benim ve hyungun daegudayken olduğu gibi çok yakın arkadaşlardı.

Busan'da doğup babam Busanlı olduğu için oralı olmama rağmen annem Daeguluydu.

Tae'nin bana sarıldığını hissettiğimde düşünceler aleminden çıkıp gerçeğe dönmüştüm.

"Canının yandığını biliyorum ama şunu bil ki ben hep buradayım ve her ne olursa olsun senin yanında olacağım tamam mı?"

Gülümseyip kafamı sallamıştım. Taehyung'a tekrar sarılmış ve birazcık omzunda ağlamıştım.

Eve girip ayakkabılarımı sağ köşeye koymuştum. Oturma odasına doğru yürüdüğümde Yoongi hyungun bilgisayarıyla ilgilendiği görmüştüm. 

O konuşmaya başlarken odama doğru yürüyordum. "Geldin mi Chim?" ince dudaklarından çıkan takma adımı duymam beni duraksatmıştı.

"Evet evdeyim, dinlenmek istiyorum iyi geceler." Diyip hızlıca odama yürümüştüm fakat dediği şeyleri duyabilmiştim. "Ne dedi hmm.. Neyse.."

Kapıyı açıp yatağın önüne geldiğimde kapıyı kapatıp üzerimdeki eşyalarımı masaya bırakmış ve kendimi yatağıma bırakmıştım.

İç çekip derin bir nefes almıştım, Yoongi hyungu görünce kalbimin atışı hızlanmıştı, kalbim bana bağırarak başka bir yer bulmamı ondan uzak kalmamı söylüyordu.

Uyuyakalana kadar tekrar ve tekrar gözyaşı dökmüştüm. Geçen haftadan beri bu artık rutin hâline gelmişti benim için.

Erkenden kalkıp yemek için mutfağa yürümüştüm. Hyungun işi olmasına rağmen ailelerimiz ikimiz için yiyecek ve para gönderiyordu. Onun ailesi ev için ihtiyaçları bile alıyordu.

Pişirmeyi bitirdiğimde yemeye başlamıştım ki bana doğru yaklaşan ayak seslerini duymuştum. Umursamamaya çalışarak yemeğimi yemeye devam etmiştim.

"Günaydın Chim." hyung bana ithafen konuştuğunda bir yandan da buzdolabından içecek çıkarıyordu.

Onu gözardı edip hiçbir şey olmamış gibi tekrar yemeğimi yemeye devam etmiştim. O ise suyunu içerken bana bakmaya başlamıştı. "Sen iyi misin  Chim?" Tekrar konuşmaya başladığında ses tonu tamamen endişe ve kafa karışıklığıyla doluydu.

Bana takma ismimle seslendiği her zaman bu isimden nefret ediyordum. Diğer arkadaşlarımın bana Chim diye seslenmesinde bir sorun yoktu,fakat Yoongi ne zaman ağzından takma adımı çıkarsa bundan nefret ediyordum.

Ayağa kalkıp ona bağırmayı ben bile kendimden beklemiyordum.

"Bana bir daha öyle seslenme!"

Gözleri genişlemiş vücudu bana dönmüş ve şok olmuş bir şekilde bakmıştı.

"Bana bir daha o takma isimle seslenme tamam mı? Bana öyle seslenmenden nefret ediyorum lütfen artık öyle seslenme." Ona karşı daha da sinirle bakmıştım.

"Ne- ben sadec- bekle ne? Ben yanlış bir şey yaptıysam ü-üzgünüm tamam mı ? Chim sana ne oldu? Son bir haftadır bana karşı o kadar soğuksun ki. Sana bir yanlışım mı oldu? Söyle bana,belki düzelteb-" tekrar konuşmamla susmuştu.

"Sadece sikeyim ki yalnız kalmak istiyorum,senin bana karşı bir yanlışın olmadı hyung. Çünkü o yanlışları kendime yapan kişi benim asıl,soğuk davrandığım için özür dilerim. Belki de yalnız kalmalıyım,yalnız olup kendimi dinlemeliyim."

Odama yürümüş ve çantamı alıp birkaç parça kıyafet ve okul için gerekli şeyleri koymuştum.

İşimi bitirdiğimde odamın kapısını kapatıp evden çıkmak için kapıya yürümüştüm. Fakat kapıyı açmadan önce hyung tekrar konuşmaya başlamıştı.

"Kendini dinlemek için yalnız kalmanla bir  sorunum yok fakat lütfen eve geri dön"

Yoonfuckingsexy♡♡