SELFIE

The most hurted part

Chapter 08:

  Best oh eto tubig uminom ka muna para gumaan yung pakiramdam mo sambit saken ni pessy...

 salamat best ha! k-a-s-e bakit kailangan pa ako iwan ni papa bakit ganoon ang tadhana? sabihin mo nga saken best sagot ko sa kaniya habang umiiyak..

 best kailangan mo talagang tanggapin ang nakatadhana kase hindi naman natin iyon mappigilan e... hanggat di mo pa natatatanggap ang nangyari sa papa mo patuloy kang magiging ganyan..

pero best ano ba talaga pinapagaan mo ba talaga ang loob ko kase ako ang nahihirapan tanggapin hindi ko kaya ang makaencounter ng mga ganito di mo kase alam ang nararamdaman ko bakit ha! ikaw ba ikaw ba ang namatayan ng tatay ha sabihin mo saken sinabi ko yun sa sa kaniya habang sumisigaw SOFIE>>

o sige kung yan ang gusto mo sundin mo yang lungkot na nararamdaman mo ano gusto mo ba dahil lang dito masisisra na ang friendship natin bakit naman ganito? alam mo ang hina mo ang hina mo... sinabi un ni pessy habang tinuturo ang sarili ko....

basta iwan mo muna ako! gusto ko lamang mapagisa ayokong sa harap pa ng papa ko tayo magaaway...sinabi ni sofie ng mahinahon

Lumabas nalang ng pinto si pessy at naupo sa tabi...Sinundan naman ito ng paglabas ni sofie ngunit ng marinig niyang magsalita si pessy ay napahinto siya at nagtago

Kala niya kase siya lang ang nalulungkot eh! ako nga wala na talagang mga magulang maaga silang namatay buti nga sa kaniya may nagmamahal pero bakit ganon ayaw niyang ako ang magaalis ng lungkot niya kase siya nga ang nag alis ng lungkot ko sinabi ni pessy ng umiiyak...

napaiyak nalang si sofie sa sinabi ni pessy at pumasok sa kuwarto ng kaniyang papa..

Sorry talaga pessy di ko naman sinasadya na saktan ka .. hindi ko naman alam ang nagyari sa iyo...  nauna kase ang kahinaan ko hindi ko hinarap ang problema...sinabi ni sofie sakaniyang sarili habnag patuloy na umiiyak...

Natulog muna si sofie sa isang kutson para magpahinga sa maghapong pagbabantay...at pumasok si pessy ng dahan dahan upang hindi siya maistorbo..

Sofie...alam mo maraming salamat talaga at nakilala kita sana labanan mo ang lungkot diba ba nga fight atsa atsa...P{ESSY sinabi niya habang hinahaplos ang noo ni sofie...

Bibigyan muna kita ng space makapagtatag ka ha...tandaan mo nadito lang ako...binulong ko sa kaniya

at umalis na si pessy...at tumulo nalang ang luha sa mga mata ni sofie..

oh! ate beth (tita nga pala ni sofie) nandyan po pala kayo

oh ineng san ka pupunta?tanong niya saken..

ahm! diyan lang po ako sa labas may bibilhin lang po ako kase po nagugutom na ako eh pero "babalik po ako" bantayan niyo po si sofie yan nalang ang mga huling salitang binitiwan ko..

o sige ha magiingat sa pagtawid atsaka bilisan mo lang ha kase tiyak hinihintay ka na nun ni sofie!

opo pangako po yan.... at napaiyak na lamang akong umalis...

oh anong nangyari sa batang iyon bakit umiyak un?pagtataka ng tita ni sofie.

maya maya ay nakasalubong niya si sofie na hingal na hingal sa pagtakbo...

Oh bakit ka ganyan para kang hinahabolng ,multo ha! tanong ni tita saken..

pero nasan po ba si pessy? nawala po kase siya soon! kanina ko pa siya hinahanap eh! tita baka naman po nakita niyo siya .... at bigla na lamang akong napaluha..

oh bakit ka umiiyak diyan para ka namang bata parehong pareho kayonung kaibigan mo bibili lang naman siya ... babalik din daw siya pinangako niya pa yun saken...agad naman akong tumakbo papalabas ng hospital ngunit huli na hindi ko na siya naabutan :(

hindddddiiiiiiiiiiii! pessy kailangan kita! huwag mo kong iwan haaaaaaaaaaaaaaaaaaaa......at napaupo nalang ako...

oh! ano ba talagang nagyare babalik daw siya wika sakin ni tita...

pero tita hindi na po iniwan niya ko ansama sama kong tao ansama sama ko ...

hindi ka masama tsaka huminahon ka at niyakap nalang ako ni tita..

alam mo gayan talaga kailangan mong harapin ang nagawa mo kahit alam mong masakit para sayo ang mawalay siya pero nangyari na ang nagyari kaya di mo na ito maibabalik pa....

#isFrriendshipover