Ang Lalaking Nagmahal sa Akin (COMPLETED)

Chapter 21

"WHAT is this?"

"Ewan ko. Buksan mo."

Ngiting-ngiti si Flor habang inuudyukan si Zeph na buksan ang regalo niya rito. Walang okasyon. Nais lang niyang pasalamatan ito para sa pagtingin nito sa kanya. Kung alam lamang nito kung paano nag-iinit ang kanyang dibdib tuwing maiisip niyang handa itong ipagtanggol siya sa ina nito.

Ang hirap palang umisip ng magandang iregalo sa isang taong mayroon na ng lahat. Nagpasama siya kay Dina na humanap ng magandang maibibigay rito subalit nag-inarte na ang bakla sa labis na pagod sa kakaikot sa mall ay wala pa rin silang makita. Hanggang sa magpasya siyang bigyan na lamang ito ng personal niyang gawang sketch.

Mahusay siyang mag-sketch. Bata pa lamang siya ay mahilig na siyang mag-drawing. Sa tuwing may talent portion ay iyon ang ginagawa niyang talent. Ilang ulit na rin siyang nanalong Miss Talent sa mga patimpalak na sinalihan niya sa probinsiya.

Simpleng sketch lamang iyon. Lapis lamang ang ginamit niya sa bond paper. Ilang gabi ring pinaglaanan niya iyon ng oras at nang matapos ay inilagay niya sa isang magandang frame. Sana lang ay magustuhan nito iyon.

"Whoa!" sambit nito nang makita na iyon. "You drew this?"

Panay ang naging pagtango niya. "Maganda ba?"

"Hell, yeah! I didn't know you could draw this good."

"Thank you po." Kumandong siya rito at hinagkan ito sa mga labi. Hindi na siya nahihiyang gawin iyon dito.

Kung tutuusin ay nakakatawa ang sitwasyon nila ngayon. Nagkaroon na sila ng masinsinang pag-uusap. Nabanggit na niya rito na nais sana niyang lumipat na sila ng bahay ni Dina. Ang sabi nito ay sayang naman daw ang binili nitong bahay. Nobya raw siya nito at nakakahiya raw na ang nobya nito ay hindi man lamang tinutulungan nito.

Nagsabi rin itong wala na raw silang magiging problema sa ina nito. Nagkausap na raw ang dalawa at nangako raw ang ina nitong hindi na makikialam sa kung ano ang mayroon sila. Pinagre-resign na nga siya nito sa trabaho niya sa hotel. Ang sabi nito ay maganda raw na mag-aral na lamang siya.

Hindi naman siya makapayag sapagkat kailangan sa probinsiya ang perang kinikita niya sa hotel. Ang sabi nito ay ito na lang daw ang bahala roon subalit nagpakatanggi-tanggi siya. Kung malalaman iyon ng ina nito, hindi man makialam sa kanila ang matanda ay natitiyak niyang maiisip nitong tama ang hinala nito.

Tuloy ngayon, para silang naglalaro lamang. Ayaw na nitong pumayag na maglinis pa siya sa ibang mga silid sa hotel. Ayaw naman niyang pumayag na wala siyang gagawin doon sapagkat may suweldo siya. Sa huli, naglaan ito ng posisyon para sa kanya. Ginawa siya nitong personal secretary nito.

Pero wala siyang ginagawa bilang personal secretary nito. Noong minsan ay nagpaturo pa siya ritong gumamit ng computer, subalit ang bagal-bagal naman niyang mag-type. Maghapon na ang lumipas ay tatlong pages pa lamang ang natatapos niya. Wala naman ito ni anumang reklamo sa kanya.

Sa ngayon ay nag-aaral siyang pabilisin ang kanyang pagtipa sa keyboard. Bumili rin siya ng libro tungkol sa computer. Unti-unti ay natututo siya. Kahit paano ay nais niyang makatulong talaga rito.

Mas mapapabilis sana ang pagkatuto niya kung hindi lamang kadalasan ay ubod ito ng kulit at sa tuwing nakaharap siya sa computer nito ay nilalambing siya. Tuloy, sa huli ay bahagi ng katawan nito ang natitipa niya at hindi ang keyboard!

Kapag nagtutungo ito sa opisina ay kasama siya nito. Wala naman itong lakad sa ibang bansa subalit mayroon na siyang passport. Ikinuha na siya nito niyon.