Bizim Hikayemiz

12.BÖLÜM

Enkazın içinde baygın bir şekildeydi Eylül. Yağız sapağı sapar sapmaz mahvolmuş haldeki arabayı gördü. Yağızın kalbi sıkıştı o an. Eylülün arabanın içinde olmamasını diledi. Eylüle bir şey olmamış olmasını diledi.

Yağız hızla arabayı durdurup indi. Koşarak enkaza dönmüş iki arabadan Eylülün arabasına yöneldi. Şoför koltuğunda kanlı başı direksiyona yaslı Eylülü görünce tökezledi. Bir an şoka girmişti. Kapıdan güç almak için tutundu. Sanki o an dünya durmuş gibiydi. Gözlerini açıp kapayınca yine aynı manzarayla karşılaştı. Eylülün sabahki güzel kokular saçılan saçı kana boyanmıştı. Yüzü tam görülmüyordu. Yüzünü görmek istemedi o an. Allah bilir ne haldeydi yüzü.

Yağız sonunda ambulansı aramıştı. Şimdi daha zorlu kısım vardı. İki kız da kötü haldeyken Aryaya nasıl haber vereceklerdi.

*************************

Arya yattığı yataktan rahatsızca kıpırdanarak uyandı. Kendine geldiğinde etrafına bakındı. Aklına yaşadıkları gelince hızla doğruldu. Yatağın başındaki koltukta gözleri kapalı Arası görünce rahatladı. Aras hissetmiş gibi kızarmış gözlerini açtı. Aryayı görür görmez kalkıp yanına gitti.

"İyi misin? Doktor bir şeyin olmadığını söyledi serum verdi ama o da bitti. Sen kendini iyi hissetmiyorsan hastaneye gidelim. Doğruyu söyle iyi misin?"

Arya tebessüm ederek Arasın elini tuttu.

"Ben iyiyim merak etme. Bak bir şey olmadı. Senin sayende..."

Aras tebessüm etti.

Arya bir an ciddileşip konuştu.

"Eylülü arayalım merak etmiştir beni. Telefonunu verir misin?"

"Ben onlara haber verdim gelmeleri lazımdı."

Arya huzursuzca dikleşti.

"Bir daha arar mısın?"

Aras kafasıyla onaylayıp Yağızı aradı.

Yağız Eylülle beraber ambulansla hastaneye vardı. Eylülü indirip içeri sokarken Yağızı dışarda bıraktılar.

Yağız hızla gidip ameliyata hazırlanacakken telefonu çaldı. Arayana bakmadan açtı.

"Ne var?"

Aras kaşlarını çattı.

"Ne demek ne var? Gelmeyecek misiniz?"

"Abi Eylül kaza yaptı bizim hastanedeyiz. Kapatıyorum şimdi."

Aras hızla ayağa kalkıp Aryaya baktı. Arya konuşmaları duymuştu.

Arya donmuş bir şekilde dururken gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı bile. 

"Arya sakin ol tamam mı? Bir şeyi yoktur eminim."

Arya gözlerini Arasa çevirdi.

"Aras. Beni kardeşime götür."

Aras kafasını sallayıp Aryayı belinden tutup kaldırdı.

Arya şoktan çıkmış gibi Arastan uzaklaşıp hızla arabaya koştu. Aras Aryanın peşinden koşuyordu.

"Arya dur. Sakin olur musun?"

Aras Arya için endişeleniyordu. Ama Aryanın içinde fırtınalar kopuyordu. Arya kapıdan çıkarken bağırdı.

"Kes sesini. Ona bir şey olmuş ve ben uyuyordum. Ona birşey olmuş Aras."

Arya Arasın arabasına koşup kapıyı açmaya çalıştı.