Bizim Hikayemiz

14.BÖLÜM

Arya Yağıza cevap vermek için ağızını açtığında odanın kapısı hızla açıldı. Aras siniri geçmiş bir şekilde içeri girdi ve kalktığı koltuğa oturdu. Suçlu bir şekilde Aryaya baktı.

"Özür dilerim biraz fazla sinirlendim."

Arya tebessüm ederek cevapladı. "Önemli değil seni anlıyorum."

Aras şaşkınca tek kaşını kaldırarak sordu. "Tam olarak neyi anlıyorsun?"

Arya omuz silkerek arkasına yaslandı "Furkanla kavgalıymışsınız Yağız söyledi."

Aras tek kaşını kaldırarak Yağıza döndü. Yağız şaşkınca Aryaya bakıyordu ama Arasın ona dönen bakışlarıyla o da Arasa dönüp başıyla onayladı. "Aynen öyle dedim."

Arya sırıtarak Yağıza bakıyordu. Eylül sırıtarak Aryaya doğru fısıldadı. "Afferin kız biraz daha sıkıştıralım Yağızı."

Arya gözlerini büyüterek Eylüle baktı. Eylül onu takmayarak konuştu.

"Aynen. Sanırım sevdiğin kızımı ne seviyormuş."

Aras sinirle Yağıza baktı ve fısıldadı. "Yuh Yağız abartsaymışsın biraz daha."

Yağız omuzlarını ne yapayım derecesinde kaldırdı ve sinirle Arya Eylül ikilisine baktı.

İkili ona sırıtarak bakarken siz görürsünüz gibi kafa salladı.

Aras ortamda ne döndüğünü anlamasa da Eylüle baktı. "Yarın taburcu olabilirmişsin sana evde iyi bakılması gerekiyormuş."

Eylül sesli bir nefes verdi. "Oh be. Evime gitmek istiyorum."

Arya hemen araya girdi. "Ben sana bakarım Sep merak etme.

Eylül "Yok canım kalsın." diyerek arkasına yaslandı.

Arya dudak büzerek Eylüle baktı. "Sen ciddi misin?"

Eylül ciddiyetle cevap verdi. "Evet."

Arya kırgınca ona bakınca gülmeden edemedi.

"Şaka şaka. Hemen ağlama."

Arya göz devirerek Eylüle arkasını döndü. Aras ve Yağız sırıtarak onlara bakıyordu.

"Eylül iyileşene kadar burda kalsın çok huysuz bir şey ben onla uğraşamam." Aras Aryanın dediğine güldü ve onu onayladı.

"Bence de hastane de kalabilir."

Yağız yalandan korkuyla konuştu "Bana mı kaldı şimdi bu baş belası?"

Eylül göz devirerek konuştu. "Sana kalmadık."

Hepsi gülerken kapı çaldı. Yağız gel deyince içeri Doruk girdi. Eylül ilk başta tanımasa da sonra onun kendine sarkan asistan olduğunu hatırladı.

Yağız sinirle Doruğa bakarken Aras ve Arya tanıyamamıştı.

Doruk tüm pişkinliğiyle ve yılışıklığıyla konuştu "Geçmiş olsun Eylülcüm. Erken gelemedim kusura bakma."

Eylül kaşlarını kaldırarak baktı. "Ben de uyuyordum zaten."

Arya dayanamayıp kahkaha atınca Doruk ona döndü. "Merhaba hanımefendi ben Doruk."

Aras ve Yağız aynı anda sinirle konuştu. "Bize ne?"

Arya şaşkınlıkla ikiliye baktı. "Sakin olun." diye uyardı onları. Aras ve Yağız ayı anda omuz silkince onlara gülümsemeden edemediler.

Eylül ve Arya aynı anda Aras ve Yağızdaki bakışları Doruğa dönünce Doruk ta onlara döndü.

Eylül Aryanın patavatsız diyeceği tabirle konuştu. "Sen niye gelmiştin?"