Bizim Hikayemiz

13.BÖLÜM

Bizimkiler medyada. Şapkalı hepside. Şapkanın bölümle bir alakası yok bebeqlerim.

************************************

Saatler geçmiyordu. Arya için aradan geçen bir gün asır gibiydi. Doktorlar Eylülü bir gün uyutmuşlardı ve artık geriye sadece Eylülün uyanması kalıyordu. Arya Eylülün uyanacağına inanıyordu tüm kalbiyle.

Arya hiç uyumamıştı ve Arasın ikazlarına kulak asmamıştı. Eylül normal odaya alınacaktı ve Arya hemen Eylülün odasını hazırlamıştı. Odayı temizletmiş ve Eylüle kıyafet aldırmıştı Arasın evinde çalışan hizmetli sağ olsun halletmişti.

Arya odada bir oraya bir buraya yürüyordu ve Aras ile Yağız koltukta yorgun bir şekilde oturmuşlardı. Koltukta oturan ikili hayretle Aryayı izliyordu.

Arya bütün gece bir gram uyumamış ve yer yer ağlamıştı. Gözleri kırmızı olmuş ve saçı başı dağılmıştı. Arasın evinde çalışan hizmetli Arasın isteğiyle Aryaya kıyafet getirmişti ve Arya üstünü zorlamalara dayanamayıp değiştirmişti.

Yağız ayakta heyecanla ordan orya yürüyen Aryaya seslendi.

"Abicim otur artık yorulmadın mı artık? Bak birazdan getirecekler Eylülü."

Arya Yağıza baktı. Aynı abisi gibi merhametle bakıyordu. Arya dayanamayıp tekli koltuğa oturunca Aras homurdandı.

"Ben bir saattir diyorum dinleyen yok. Baş çavuşun eşeği miyim ben?"

Arya istemsizce sırıttı.

Arya Arasın kendine olan ilgisini fark ediyordu. Kendini kör gibi hissetmeye başlamıştı. Nasıl fark edememişti ki hemde o bir psikolog iken. Tek merak ettiği Arasla tanışması tesadüf bir karşılaşma mıydı yoksa kasıtlı mı?

Aras Aryanın gülen yüzünü görünce mutlu oldu. Saatlerdir ilk defa gülüyordu.

Arya ve Aras birbirine bakarken  kapı açıldı ve içeri doktorla sedyede yatan Eylül ve sedyeyi süren iki hemşire girdi.

Arya hemen Eylülün yanına koşarken Yağız doktorla konuşmaya başladı. Eylül normal yatağa alınırken Arya yardım ediyordu. Herkes çıktığında odada bir tek Yağız, Arya ve Aras kaldı.

Arya Eylülün başında saçlarıyla oynuyordu. Aynı çok sevdiği bir oyuncağa ulaşamayan bir çocuk gibiydi. 

Yağız ve Aras dikilmiş Eylüle bakıyordu. Yağız boğazını temizleyip konuştu.

"Arya, doktor ne zaman uyanacağını bilmiyoruz dedi. Belki 1 gün belki 1 hafta hatta 1 yıl bile-"

Arya Yağızın sözünü kesti.

"Biliyorum Yağız. Ama ben inanıyorum. O uyanacak o hemen uyanacak. O güçlü biri tamam mı? Hatta uyandığında size orta parmak gösterecek."

Aryanın hırsla konuşmasıyla Yağız susmak zorunda kaldı.

Aras sırıtarak Aryaya baktı.

"Hadi ya orta parmak mı?"

Arya başını salladı.

Aras 'cık' sesi çıkardı. "Bence Yağızın başhekimliğine tükürür."

Arya tebessüm etti. Aras istediğini almış bir şekilde koltuğa oturdu.

Yağızın telefonu çaldı.

"Alo."

"Alo Yağız bey bu gün ameliyatınızı hatırlatmak istedim."

Yağız elini alnına vurarak saate baktı. 

"Tamam geliyorum."

Yağız telefonu kapatınca Arya ve Aras  sorar gözlerle ona baktı.