DANGEROUS GENTLEMAN #2 : To Seduce A Sex God

CHAPTER 7

Belated Happy Valentine's Day, everyone! Lol.

---

CHAPTER 7

"HELLO, are you Miss Corazon?" The woman swallowed a lump of saliva when a guard asked her for verification.

"Y-yes, I am." She replied. Then, Anne gave the man with the black suit and an intimidating aura a small smile. "How can I help you?" She asked politely.

"Meron kasi kaming natanggap na regalo at iyon ay para sa'yo."

Her expression changed, her eyebrows furrowed and her forehead cringed as if she wasn't clarified. Sa totoo lang, nalilito siya. "W-what?"

With a confused expression in her face, her eyes widened and she slightly gasped when she saw a bunch of red roses.

Nang natanggap niya ito sa gwardiya, inamoy niya ito. It's real, fresh fron the garden of Eden.

How can someone gave her a bunch of roses?

Una sa lahat, hindi niya kaarawan. Pangalawa, tapos na ang debut niya. Pangatlo, wala naman siyang manliligaw. Ni hindi pa nga siya nawiwili na magkaroon ng kasintahan. Gusto niya i-gugol ang oras sa kaibigan at ang mga gusto niyang gawin. Naging saksi siya sa mga pagbabago kapag magkaroon ka ng kasintahan, lalong lalo na kung ang nahuli niya ay mapang-angkin.

But still, she gladly accepted it with her own heart. Sayang naman ang rosas, kapag makahanap siya ng bakanteng oras, ipapadala niya ito sa bahay ng mga magulang niya. Tiyak na matutuwa iyon kapag nakatanggap ng bulaklak.

"Kung sino man ang nagbigay sa akin nito, maraming salamat..."

Hindi niya alam na narinig ng gwardiya ang katagang lumabas sa kanyang bunganga.

"Sige, babalik na ako."

"Teka lang, kuya..."

"Wala ba kayong kilala na magbibigay ng bulaklak para sa akin? Any hunch?"

"Kung ako ang iyong tatanungin, marahil ay galing ito sa kasintahan mo." Hula niya.

Marahan na tumawa ang dalaga. "Una sa lahat, wala akong boyfriend at wala ring nangliligaw sa akin." She clarified.

"Well, it's not my problem anymore. It's your problem to solve, not mine. Good luck with that, miss." He said nonchalantly.

Nang mawala na sa paningin ng dalaga ang gwardiya. Inirapan niya ito at pinagmumura. "Walang hiya siya, kapag maka-engkwentro ko siya sa hallway, sisikmurahin ko talaga siya hanggang sa kunin na siya ni Lord."

Marahas na humugot ng isang malalim na buntong-hininga ang dalaga at nilagay ang isang kumpol na rosas sa isang side table at inasikaso ang kanyang trabaho sa loob ng hotel.

"Managing the events are pretty hard than I thought it would be,"

"Indeed, hindi lang halata sa mga event planners sa ibang hotel. Ano kaya ang diskarte nila para maging organized?"

"Basically, you need some intense training in order to surpass professionalism."

Napaawang ang bibig niya ng marining niya ang isang baritonong boses sa kanyang likod.

Tumalikod siya upang makita ang guwapong mukha ng binata. Alam ng mga nagtratrabaho sa loob ng hotel na marami ang inaasikaso ng CEO, pero bakit hindi nila makita sa kanyang mukha na siya'y pagod? His face is still the same. Cold and emotionless. His voice, also the usual. Dominating with authority and makes a person shudder in fear.