Saudade

Dokuz

Victor denen çocuk buraya doğru adım atarken geriledim. Mucizeyi çalan çocuğu bulmuştum ve mantıklı bir karar vermem gerekiyordu. Ya mucizeyi şimdi geri alacaktım ya da yardımcımla geri alacaktım.

Victor bana yaklaştığında biraz daha gerilemiştim ama beni çoktan farketmişti. Karşılık vermeden -umursamadan- geçiyordu ki onu durdurdum. "Biraz konuşabilir miyiz?"

Arkasını döndü ve eski arkadaşına baktı. Hugo sinirden bir köşeye oturmuş, saçlarını çekiştirerek yere bakıyordu. Ardından Victor bana döndü. "Ne konuda?"

"Burada konuşamayız, özel bir konu..." Sıkıntılı bir şekilde konuştuğumda başıyla onaylamış ve Hugo'dan olabildiğince uzaklaşmamızı sağlamıştı.

"Victor," diye söze başladım. "Az önce seni arkadaşınla konuşurken duydum."

"Sen kimsin ki duyduklarını bu kadar önemsiyorsun?"

"Eski Kara Kedi'yi tanıyorum." Gözleri şaşkınlıkla aralandı. Kara Kedi'den bahsedilmesi onu germişti. Devam ettim. "Mucizeyi Hugo mu çalmıştı?"

İç çekti. "Evet. O benim en yakın arkadaşımdı ama kendisini kaybetti, bu kadar kötü olacağını düşünemezdim. Keşke en başında Marinette'e her şeyi anlatsaydım..."

"Marinette'i nereden tanıyorsunuz?"

"Marinette, Uğurböceği değil mi? Hugo onu takip edip öğrenmişti. Onu seviyor, daha doğrusu sevdiğini sanıyor. Kimse sevdiği insana kötülük yapmaz!"

"Marinette benim arkadaşım. Uzun süredir eski Kara Kedi'nin geri dönmesini bekliyor. Onu çok seviyor."

"Biliyorum. Bunu Hugo'ya defalarca anlatmaya çalıştım ama dinlemedi beni. Önce tehdit etti, ardından mucizeyi çaldı. Agreste asla kimin çaldığını bulamadı maalesef."

"Tamam... Her şeyi çözeceğiz, öncelikle sakin ol. Hugo şimdi ne yapmayı düşünüyor?"

"Hırsından akumalanmış. Marinette'in yanına gidip onu tehdit edecek sanırım."

"Ondan önce Marinette'e ulaşacağım. Bir planım var. Bunun için bana yardım eder misin?"

"Tabiki, Hugo'nun cezalandırılması için elimden geleni yaparım."

Cebimden mucize kutusunu çıkardım. "Victor, bu bir kaplumbağa mucizesi... Sana koruma gücü verecek. Benim yanımda ol."

Elini şaşkınca kutuya uzattı. Kutuyu alır almaz içini açtı ve Wayyz ile karşılaştı. "Bana güvenebilirsin, euh..."

"Felix. Adım Felix."

"Memnun oldum. Bana güvenebilirsin Felix." Mucizeyi taktı ve kwamiyle tanıştı.

"Bunu biraz daha gizli bir yerde yapın, olur mu?" Gülümsedim. "Pekala, şimdi... Akşam Marinette'in evinde olacağım, sen de gel. Okulun hemen yanında. Orada Hugo'yu tuzağa düşürebiliriz. Ben Marinette'i de uyaracağım. Anlaşıldı mı?"

"Anlaşıldı. Teşekkürler Felix."

***

"Marinette! Arkadaşın geldi."

Annemin seslenmesiyle yataktan kalktım. Alya gelmiş olmalıydı. "Geliyorum!"

Alt kata indiğimde karşımda Felix'i görmeyi beklemiyordum. "Merhaba Felix. Bir sorun mu var?"

"Hayır hayır, sadece dün verilen Tarih sunumu için planlama yapmayı unuttuk ya..." Göz kırptı. "Onun için gelmiştim. Eğer boşsan şimdi yapabiliriz, ne dersin?"