Αναμνήσεις μιας αγάπης

476 19 2
                                    

Ήταν ξαπλωμένοι μαζί και κοίταζαν τον ουρανό.

?:Τι σκέφτεσαι? Ρώτησε η κοπέλα το αγόρι και το κοίταξε, αυτός συνέχισε να κοιτάζει πάνω και απάντησε.

Αγ(ορι):Την ζωή μου μέχρι τώρα και το τι έχουν συμβεί σε αυτήν τα λάθοι που εχω κάνει, τις επιλογές μου.
Η κοπέλα τον κοίταξε καλά το αγόρι ακόμα να γυρίσει να την κοιτάξει.

Κο(ριτσι):Θεωρείς πως και εγώ ήμουν ένα από αυτά τα λάθοι? Εκεί ήταν που το αγόρι γύρισε και την κοίταξε, της χάιδεψε το μάγουλο και απάντησε.

Αγ:Πιστεύω ότι είσαι ότι πιο σωστό στην ζωή μου Δανάη. Η κοπέλα του χαμογέλασε πίσω και τον αγκάλιασε.
Δα:Σ αγαπάω πολύ Ιάσονα.
Ια:Και εγώ μωρό μου και εγώ.

Στο σήμερα

Ο Ιάσονας καθόταν στο γραφείο του στην εταιρία και σκεφτόταν εκείνη, του είχε λείψει πολύ ακόμα του λείπει, ήταν ότι ποιό σωστο στην ζωή του και την άφησε να φύγει, την άφησε έτσι απλά ποτέ δεν της είπε τον λόγο ποτέ δεν την ξανά είδε από εκείνη την μέρα που μαλωσαν που της φέρθηκε λες και ήταν ένα τίποτα, αλλά δεν μπορούσε να της πει την αλήθεια εξάλλου πως θα το έκανε? Ίσως τον μισούσε ποιό πολυ από ότι τον μίσησε εκείνη την μέρα.

Μέσα στο γραφείο μπήκε η γραμματέας του.

Γρ:Κύριε Γεωργίου, σας θέλουν στην αίθουσα τον συσκέψεων.
Ια:Εντάξει θα είμαι εκεί σε 5 λεπτά.
Γρ:Μάλιστα κύριε.

Έφυγε από το γραφείο του και έμεινε πάλι μόνος του, δεν ήξερε για τι μπορεί να τον ζητάνε Αφού δεν ειχαν σύσκεψη σήμερα ίσως να έγινε κάτι σοβαρό, σκέφτηκε σηκώθηκε από την θέση του και βγήκε από το γραφείο και άρχισε να πηγαίνει προς την αίθουσα όπου τον περιμένουν.

DANGEROUS OR NOT?حيث تعيش القصص. اكتشف الآن