The Cold Nobody

NOBODY 11

Callisha's POV

“So, I'm here to ask you if you'll take all the responsibilities of being the Empress and the Heiress of your royal blood. Since you're turning 18 next year, we would want to ready you. Alam kong hindi mo pa tuluyang naaalala ang lahat pero kailangan mo nang maghanda para sa nalalapit mong pagupo sa trono dahil siguradong ngayon palang kumikilos na ang mga Harris para kunin sa'yo ang trono.”

Bumuntong hininga akong tumingin kay Narine na walang emosyong pinagaaralan ang kilos at sinasabi ng kaharap namin.

“Raven, I would like to ask you about the recent status of my organization and my business with my royal house.” tanong ko sa kaniya.

Nakita kong pinagpawisan siya habang iniiwasan ang mga mata ko na parang mag kasalanan siyang pilit na itinatanggi.

“Well the organization is doing well. Your royal house is still on top of others. Nanatiling tumatakbo ang mga business transactions ng iyong emperyo kahit hindi mo ito bigyang pansin dahil hawak ito ngayon ng iyong ninong.”

Ninong? Who would've thought na hawak pala ng ninong ko ang emperyong mamanahin ko.

Well, sana lang ay hindi siya humadlang sa mga plano ko. Hindi ko na kailangang patagalin ang mga taong haharang sa daraanan ko. Hindi ko hahayaang masira ang plano ko dahil sa mga magiging sagabal. This is my chance to prove the Harris Royal House that they bumped the wrong person—I mean, Devil.

“Okay. I want you to send me two people to train me on some of self defences. Two people that I can play with guns and knives. Three people that I can trust to do some.” sabi ko at saka tumayo.

Tumayo din si Raven at mistulang makikipag-kamayan sa akin pero nginitian ko siya ng walang emosyon ang nga mata.

“Let's have some lunch? I insist.” napangiwi siya at ibinaba na ang kamay na naiwang lutang sa ere.

Pinauna ko na sila Narine sa kusina dahil kailangan ko nga palang umakyat sa kwarto para tawagin yung tatlo.

Walang katok-katok na pumasok ako sa kwarto kaya napa-igtadan sila sa gulat.

“Grabe ka naman, Yumi! Papatayin mo ba kami sa gulat?!”—Luis

“Akala ko kung sino nang kalaban yung pumasok”—Keith.

“May nahanap na ba kayo?” tanong ko sa kanila na ikinalupaypay ng mga balikat nila.

Mukhang wala pa.

“Kain muna tayo sa baba. Mamaya na lang ulit kayo maghanap.” sabi ko.

Nakita kong pinatay nila ang mga hawak nilang laptop at pati na rin si Caleb na nakaupo sa harap ng desktop.

“Callisha. Can we talk later?” tatanungin ko din sana sa'yo 'yan.

Tumango ako kay Caleb. I need to ask him something.

Pagbaba namin sa kusina, lahat ay nakaupo na. Kaya umupo na rin kaming apat.

Ramdam ko ang tensyon na naramdaman ni Raven nang makita si Caleb. Nakita kong namutla siya.

Ang seating arrangement namin ay...

      Luis | Lucas | Me | Caleb | Nathan  
Mama|       Table                              |Wala
     Paolo | Keith | Raven | Narine | Wala

Tahimik kaming kumain. Nakatingin lang ako paminsan minsan kay Raven dahil aligaga siyang kumakain. Napapansin ko din si Caleb na ngumingisi at tumitingin tingin kay Raven na parang nananakot.

“Ma, pa-abot naman ng juice.” sabi ko.

Bago pa man makuha ni mama 'yong pitchel ng juice ay hinawakan na 'yon ni Luis ng may ngiti sa labi tsaka sinabi kay mama na siya na lang daw ang magaabot.

Pagkaabot naman ni Luis ng juice sa akin ay kumindat pa siya.

Nagsi-tikhim ang mga nakakasalo namin malamang dahil nakita nila ang ginawa ni Luis.

“Magaabot na nga lang kailangan pang kumindat.”

Narinig kong may ibinulong si Caleb.

“May sinasabi ka ba?” tanong ko pero umiling lang siya at nagpatuloy sa pagkain.

Nang matapos kaming kumain ay nagpaalam na si Raven. Ganun na rin sina Paolo at yung kambal. Pero sina Caleb, Keith, Nathan, at Narine ay nagpaiwan pa.

“Ano namang gagawin ninyo dito? Bakit ba nagpaiwan pa kayo?” tanong ko sa kanila nang nasa sala na kami.

“Tatambay lang sizzy, wag kang masyadong high blood d'yan.” pangaasar ni Narine.

Mukha na bang tambayan ngayon 'tong bahay namin? Arghh!

“Pwede na ba tayong magusap, Isha?” nilingon ko si Caleb na may malalim na tingin sa'kin.

At 'yon na naman yung reaksyon ng puso ko na parang hinahabol ng kabayo. Why is this happening to me? Bakit ganito magreact 'tong puso ko tuwing nagkaka-eye contact kaming dalawa?

“Sige, dun tayo sa garden sa likod ng bahay.” sabi ko at sabay kaming naglakad papunta sa garden.

Nakayuko lang ako. Walang imik habang naglalakad papunta sa garden.

Pagdating namin sa garden. Umupo kami sa isang swing na pinasadya ni mama.

“Anong paguusapan natin?” natigilan kaming dalawa dahil sa pagkakasabay namin nang tanungin 'yon.

“I just want clarify some things.” sabi niya.

Nangunot ang noo kong tumingin sa kaniya pero deretso sa kulay yelllow na tulips ang tingin niya.

“Ano naman 'yon?” tanong ko.

“I have a big part of your past. And I know you since we were children. Pero ang sadya ko ngayon ay ang protektahan ka. Nakita mo naman ang tensyon kay Raven kanina hindi ba?”So kilala nga nila ang isa't isa. Tumango ako.

“He's not the real handler of your organization and the real child of your parents' ally. Inshort, nagpanggap lang siya. Did you have a deal with him? That guy is from the Harris Royal House.” Hindi na ako nagulat nang marinig ang sinabi ni Caleb.

I alredy found out that before he even started talking. The tattoo on his neck is enough to say that he's an impostor.

I bit the bait to decieve the enemy. Alam kong may mata sila sa paligid ng buong bahay nang oras na 'yon. At alam kong magiging focus na ngayon ang atensyon nila sa pagpapaikot sa akin dahil ang alam nila, nasa ilalim ako ng mga kamay nila. Oh well, I can tell that. But wait 'till I turn the table right on their faces.

“What are you planning to do now?” tanong niya at nakatingin na siya sa akin.

May sumilay na ngisi sa mga labi ko bago siya tinignan ng deretso sa mga mata niya.

“Just trust me and my plans will blow their mind.” nakangising demonyo na sabi ko.

No one knows how the victims play their cards when the table started to heat. And I'll start my cards with an Ace.

[TO BE CONTINUED...]

—xStoneHeartedx
Another update! Sunday wala tayong update kasi rest day ko yun pero ginawa ko 'tong chappy na 'toh 11 pm ng sunday at natapos ko ng 12 am. Pfft. Salamat sa pagbabasa! Sana nagustuhan ninyo ang chapter na 'toh. Don't forget to vote, comment and share! Thank you ulit! Mwaaaps!