Ότι ονειρευόμουν...

Part 41

Pov Κωνσταντίνας
Οι ακτίνες του ήλιου χτυπάνε στα μάτια μου και σκεπαζομαι μέχρι πάνω προσπαθούσα να ξανά κοιμηθώ αλλά δεν μπορούσα σηκώνομαι σιγά σιγά μην ξυπνησω τον Ορέστη κοίταω την ώρα και έχει πάει 12 πάω στο μπάνιο κάνω τα απαραίτητα και πάω στην κουζίνα εκεί βλέπω τους θείους μου με τα μικρα να τρώνε.

Κ- Καλημέρα

Θ- Καλημέρα ξυπνήσατε?

Κ- μόνο εγώ οι άλλοι κοιμούνται ακόμα

Θ- πήγαινε ξύπνα τους γιατί θα βγούμε

Κ - που Θα πάμε?

Θ - Θα σας πω μετά άντε πήγαινε ααα και ντυθείτε ζεστα

Ανεβαίνω τρέχοντας και πάω στο δωμάτιο μας Ο Ορέστης κοιμάται ακόμα και έτσι πάω από πάνω του και αρχίζω να τον φιλάω σε κάθε μήκος του λαιμού του τον ακούω να μουγκριζει και τον κοιτάω

Κ-μωρο μου σήκω

Ο - μμμ έχω κάτι άλλο στο μυαλό μου

Κ - Ναι Ορέστη μου να το βγάλεις γιατί πρέπει να σηκωθούμε

Ο - θα είμαι γρήγορος

Κ - είσαι με τα καλά σου παιδάκι μου ?

Ο - με έχεις στην στέρηση 4 μέρες άνθρωπος είμαι έχω ανάγκες

Κ - δεν είναι ώρα να ικανοποιήσω τις δικές σου ανάγκες άντε σήκω τώρα

Ο - και πότε θα έρθει η ώρα αυτήν?

Κ - έκπληξη

Αναστενάζει τον κοιτάω αγριεμένα και σηκώνει τα χέρια του ως ένδειξη ότι παραδίνεται .

Κ-παω να ξυπνήσω και τα παιδιά και εσύ πάρε την Ευαγγελία να τους ξυπνήσεις.

Ο-μάλιστα

Βγαίνω από το δωμάτιο και πάω στην πόρτα από τα παιδιά και τους ακούω να μιλάνε χτυπάω την πόρτα και όταν παιρνω απάντηση μπαίνω μέσα και τους βλέπω να είναι ξαπλωμένοι αγκαλιά

Κ-Ελα πιτσουνακια μου σηκωθείτε

Σ- σε λίγο σε λίγο

Κ - Βαλερια άμα περιμένω από αυτούς σωθήκαμε σηκωθείτε ντυθείτε ζεστά θα πάμε έξω.

Β- Που θα παμε?

Κ - δεν μου είπαν το μόνο που ξέρω είναι ότι θα έχει πολύ κρύο άντε πάω να ετοιμαστώ.

Βγαίνω από το δωμάτιο και μπαίνω στο δικό μου βλέπω τον Ορέστη μόνο με το μποξερακι να ψάχνει να βρει τι θα βάλει εγώ έχω μείνει στην θέση μου και απλά κοιτάω το σώμα του θέλω τόσο πολύ να .... αχχ κωμσταντινα συγκεντρώσου πρέπει να ετοιμαστείς.