Ότι ονειρευόμουν...

Part 54

Pov Βαλέριας

Ανοίγω τα μάτια μου και κοιτάω την οθόνη του κινητού μου.Η ώρα έχει πάει 9.Μμ πολύ κοιμήθηκα πάλι.Κοιμήθηκα 3 η ώρα χθες γιατί μείναμε μέχρι αργά στο νοσοκομείο και μετά όταν γύρισα σπίτι δεν μπορούσε να με πάρει ο ύπνος, με έπιασαν και τα κλάματα, δεν ξέρω με ποιον να μείνω περισσότερο για να τους απαλύνω λίγο τον πόνο.Έτσι νιώθω και εγώ γιατί ο Ορέστης είναι στην παρέα μου και έχουμε περάσει τόσα μαζί.Τα πράγματα είναι δύσκολα.Είμαστε όλοι στα πατώματα, απλώς εγώ προσπαθώ να δείχνω λίγο καλύτερα για να στηρίξω όσο μπορώ τον Σωτήρη, την Κωνσταντίνα και την Ευαγγελία.Βέβαια είναι και ο Άρης που προσπαθεί να στηρίξει τα παιδιά και ειδικά την Ευαγγελία αν και δεν πολυκατάλαβα αν τα ξαναβρήκαν, γιατί κάτι πρέπει να έγινε μεταξύ τους. Η Κωνσταντίνα και η Ευαγγελία κοιμήθηκαν στο νοσοκομείο το βράδυ δεν ήθελαν να φύγουν σε περίπτωση που γινόταν κάτι.Φυσικά δεν θα πάω σχολείο σήμερα και ούτε μάλλον μέχρι το τέλος της εβδομάδας.Σηκώνομαι από το κρεβάτι και πηγαίνω στο μπάνιο.Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και σχεδόν τρομάζω, έχω μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια μου και φαίνομαι αρκετά κουρασμένη.Προσπαθώ να καλύψω τους μαύρους κύκλους και μόλις τελειώσω με τα απαραίτητα βγαίνω από το μπάνιο και ξαναπάω στο δωμάτιο.Ανοίγω την ντουλάπα και διαλέγω απλά ρούχα για να φορέσω.Αφού ετοιμαστώ κατεβαίνω κάτω και φεύγω για τον φούρνο.Παίρνω μερικά πράγματα για πρωινό και παίρνω έναν καφέ για μενα γιατί δεν βλέπω να βγάζω αλλιώς την ημέρα και έναν για τον Σωτήρη.Περπατάω προς το σπίτι του Σωτήρη και μόλις φτάνω έξω από την πόρτα χτυπάω το κουδούνι.Μου ανοίγει την πόρτα η μαμά του Σωτήρη:

Β-Γειά σας κ. Μελίνα.

Κ.Μ-Γεια σου κορίτσι μου.Περνά μέσα.μου λέει χαμογελαστά.

Μπαίνω μέσα στο σπίτι και κλείνει την πόρτα.

Κ.Μ-Πως είσαι;;

Β-Προσπαθώ.

Κ.Μ-Το ξέρω είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση.

Β-Ο Σωτήρης είναι εδώ;;

Κ.Μ-Ναι είναι πάνω στο δωμάτιο του.

Β-Μπορώ να πάω;;

Κ.Μ-Εννοείται.Δεν νομίζω να κοιμάται, νομίζω πως έχει σηκωθεί απλώς δεν έχει κατέβει κάτω για να τον δω.

Β-Εντάξει θα πάω εγώ. Της λέω και ανεβαίνω πάνω.Ανοίγω την πόρτα του δωματίου του σιγά σιγά και τον βλέπω να φοράει το παντελόνι του.