Part 64

147 7 8
                                    

Pov Κωνσταντίνας
Η ζέστη είναι αφόρητη. Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω το χέρι του Ορέστη και το πόδι του να είναι πάνω μου . Ορίστε για αυτό έχει τόση ζέστη. Πάω να σηκωθώ από το κρεβάτι αλλά με τραβάει πάλι κοντά του .
Ο - Καλημέρα.
Μου λέει νυσταγμένα ενώ έχει ακόμα τα μάτια του κλειστά.
Κ -Καλημέρα πως κοιμήθηκες?
Ο - Μια χαρά μόνο που όλο το βράδυ ήσουν συνέχεια πάνω μου.
Μου λέει και με φιλάει στην μύτη.
Κ - Άσε μας βρε βλάκα εγώ κοιμάμαι σαν πουλάκι.
Ο - Μμμμ ναιι.
Ακούω το κινητό μου να χτυπάει βλέπω ότι είναι η Ευαγγελία και το σηκώνω.
Αρχή κλήσης...
Κ - Ναι ??
Ε - Έλα αγαπη Καλημέρα.
Κ - Καλημέρα.
Ε - Που είσαι?
Κ - Σπίτι μαζί με τον Ορέστη.
Ε - τέλεια λοιπόν θα έρθεις από εδώ θα έρθει και η Έλλη να κάνουμε γυμναστική με τον Μιχάλη .
Κ - Πότε καλέ?
Ε - Σε καμία ώρα θα έρθεις?
Κ - Εεεε Ναι θα έρθω.
Ε - Τέλεια. Πήρα και την Βαλερια αλλά δεν το σηκώνει λογικά θα κοιμάται.
Κ - Μάλλον.
Ε - Λοιπόν σε κλείνω θα τα πούμε από κοντά.
Κλείνω το κινητό και σηκώνομαι πάω να μπω στο μπάνιο αλλά η φωνή του Ορέστη με σταματάει.
Ο - Που κανονίζεις να πας κυρία μου ?
Κ - Στην Ευαγγελία .
Ο - Τι να κάνεις πρωινιατικα?
Κ - Θα κάνουμε γυμναστική με τον Μιχάλη.
Ο - Αυτήν να κάνει εσύ γιατί να κάνεις?
Κ -Γιατί θέλω.
Μπαίνω μέσα στο μπάνιο κάνω τα απαραίτητα μαζεύω τα μαλλιά μου σε έναν κότσο και ξανά πάω στο δωμάτιο. Ευτυχώς λείπουν οι γονείς μου από χθες το μεσημέρι και έχουμε το σπίτι όλο δικό μας . Βλέπω τον Ορέστη να είναι στο κινητό του . Πάω μπροστά από την ντουλάπα αποφασίζω να βάλω αυτά ⬇️

Εκείνη την ώρα σηκώνεται Ο Ορέστης από το κρεβάτι τυλίγει τα χέρια του γύρω από την μέση μου και με φιλάει στο λαιμό

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Εκείνη την ώρα σηκώνεται Ο Ορέστης από το κρεβάτι τυλίγει τα χέρια του γύρω από την μέση μου και με φιλάει στο λαιμό.
Ο - Δεν υπάρχει περίπτωση να πας έτσι
Κ - Γιατί τι έχω?
Του λέω και γυρνάω ώστε να τον κοιτάω στα μάτια.
Ο - Κάτι πιο μακρύ να βάλεις .
Κ - Μια χαρά είμαι και έτσι. Λοιπόν πάμε να φάω κάτι και φεύγουμε .
Ο - Όχι πρώτα θα αλλάξεις και μετά πάμε να φας δεν θα είσαι μπροστά σε αυτόν τον Μιχάλη με το σορτσάκι. Τέλος.
Μου λέει και αρχίζει να ντύνεται εγώ κάθομαι με σταυρωμένα τα χέρια και τον κοιτάω.
Ο - Τι με κοιτάς όσο πιο γρήγορα αλλάξεις τόσο πιο νωρίς θα φτάσουμε.
Κ - Δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξω ξέχασε το.
Ο -Ωραία καλύτερα να σου πω να καθίσουμε εδώ μαζί αγκαλίτσα.
Μου λέει και χαμογελάει πονηρά. Άμα τον σκοτώσω πόσα χρόνια πάω φυλακή? Τα νεύρα μου.
Κ - Θα με πας και θα πεις και ένα τραγούδι.
Ο - Τραγούδι θα σου πω αλλά δεν θα σε πάω.
Ωραία τέλεια. Πρέπει να βάλουμε τα μεγάλα μέσα για να τον πείσουμε.
Κ - Έλα ρε μωράκι μου εγώ που σε αγαπάω τόσο πολύ και θα γινόμουν χαλί να με πατήσεις?
Ο - Περιμένω να αλλάξεις.
Κ - Έτσι λες σε εμένα? Που εγώ αγαπώ μόνο εσένα και κανέναν άλλο που έχω μάτια μόνο για σένα??
Όσο του τα έλεγα αυτά τον χάιδευα στο στέρνο γιατί ξέρω ότι δεν μπορεί να αντισταθεί.
Ο - Ωραία ωραία εντάξει νικησες. Αλλά μια φορά να δω να κοιτάει τον κωλο σου θα τον σαπισω στο ξύλο.
Κ - Μμμμ έχεις γίνει πολύ ζηλιάρης μωρό μου .
Ο - Και σου αρέσει αυτό??
Ψιθυρίζει στο αυτί μου και δαγκώνει τον λοβό μου . Τραβιέμαι πίσω γιατί ξέρω ότι στο τέλος αντί να πάμε στην Ευαγγελία θα πάμε στο κρεβατι μου Μ
Κ - Πάμε κάτω.
Κατεβαίνουμε τρώμε πρωινό και μετά από λίγο ξεκινάμε για το σπίτι της Ευαγγελίας. Μετά από 30 λεπτά ήμαστε από έξω και χτυπάμε το κουδούνι και η πόρτα ανοίγει κατευθείαν.
Α - Καλώς τους .
Κ -Καλημέρα.
Ο - Μεραα.
Καθόμαστε στον καναπέ αλλά δεν βλέπω πουθενά την Ευαγγελία και την Ελευθερία.
Κ -Τα κορίτσια που είναι?
Ε - Που να μαστε ?
Ακούγεται η φωνή της Ευαγγελίας από πίσω μας .
Ελ -Γεια σας.
Κ - Γεια.
Ε - Λοιπόν Άρη πάρε τον ξάδελφο μου και ξανά ελάτε σε καμία ώρα.
Λέει η Ευαγγελία και αυτοί γουρλωνουν τα μάτια τους. Τέλεια θα περάσουμε και σήμερα.
Α - Τι εννοείς εμείς εδώ θα κάτσουμε.
Ο - Καλά λέει που να πάμε πρωί πρωί.
Ε - Δεν θα καθίσετε εδώ ξεχάστε το.
Α - Και τι θα μείνετε εδώ μόνες σας με τον Μιχάλη??
Ελ - Σιγά βρε παιδιά πως κάνετε έτσι?
Λέει η ελευθερία και αυτοί αναστεναζουν.
Ο - Δεν θα πάμε πολύ μακρυά αν σας ακουμπήσει πάρτε μας ένα τηλέφωνο και θα έρθουμε .
Κ - Εντάξει μωρό μου άντε φιλιά.
Σηκώνετε και ο Άρης και εκείνη την ώρα χτυπάει το κουδούνι η Ευαγγελία πήγε να ανοίξει και είδαμε τον Μιχάλη να μπαίνει μέσα.
Μ -Γεια σας .
Ε - Γεια σου Μιχάλη μου.
Α - Γεια .
Κ - Λοιπόν τα αγόρια μόλις έφευγαν.
Λέω και ο Ορέστης με αγριοκοιταει και εγώ του χαμογελάω αθώα.
Α - Εμμμ ναι φεύγουμε .
Φιλάει την Ευαγγελία και φεύγει μαζί με τον Ορέστη.
Μ - Τους είδα λίγο αγριεμενους.
Ε - Μην δίνεις σημασία. Λοιπόν ξεκινάμε?
Μ - Ναι ναι . Θα πάμε μέσα?
Ε - Ναι .
Μπαίνουμε στο άλλο δωμάτιο που έχει η Ευαγγελία και τον έχουν διοργανώσει σαν γυμναστήριο ⬇️

Ότι ονειρευόμουν... Where stories live. Discover now