EZH #4: Caspian Hernandez [COMPLETED]

Chapter 22

Chapter 22

-----

Tumayo ako at mabilis na naglakad palapit doon sa mga babae sa likod ni Caspian. The same girl lifted her hand up and was about to touch Caspian's arm for real this time. Sigurado ako doon because it was obvious based on their body language.

Nanliit ang mga mata ko. Mabilis na hinablot ko ang kamay ng babae na ikinagulat niya.

"What the fuck?!" Inis na sabi ng babae, namumula na kaagad ang mukha kahit hindi ko pa nasasampal.

Lumingon si Caspian sa amin, his eyes widened. Sinamaan ko siya ng tingin.

"Yes, what the fuck talaga." I calmly said, nakatingin pa rin kay Caspian. Inirapan ko siya at ibinalik ang tingin sa babaeng pumipiglas na sa hawak ko. Too bad for her, I was trained in martial arts. Pinilit ako noon ni Iñigo na samahan siya mag aral ng jujitsu kaya kayang kaya kong baliin ang buong braso nitong malanding babae na 'to. Tumaas ang kilay ko. "What do you think you're doing? Trying to touch who's not yours?"

Namula lalo ang mukha ng babae. I was sure it was because of embarrassment. Tumingin siya kay Caspian at mukhang nagpapa awa pa.

"He won't help you." I hissed. Bumalik ang tingin ng babae sa akin. Narinig ko si Caspian na humingi ng sorry sa cashier bago siya nag-order ng inumin para sa akin.

"Let go of me!" She shrieked. Pansin kong napatingin na sa amin ang iilang costumer ng coffee shop.

Hindi ako umiik at sandaling pinanood lang ang babae na pumiglas. Inisip ko pa muna kung dapat ko ba siyang sampalin o hindi. In a way, she deserved it for trying to touch Caspian.

No one touched him but me. Baka mamaya ay may germs pang dala 'tong babae na 'to at mapunta pa kay Caspian. He fucks me and I don't want her germs get transferred to me.

Binitawan ko ang babae. She held her hurt wrist in her other hand. Tahimik pa rin ang kasama niya at mukhang natatakot na sa akin.

"Let's just go, Weng." Mahinang bulong noong kasama nitong babae. The Weng girl was still throwing dagger looks at me. I wasn't unfazed by her, my bored facial expression showing just how unbothered I was about her stares.

Walang imik na nagdabog paalis iyong si Weng na sinundan naman kaagad ng kaibigan niya. Sinundan ko silang dalawa ng tingin hanggang sa hindi ko na sila makita.

An arm snaked its way around my waist and pulled me close to a chest. Naramdaman ko ang paghalik ni Caspian sa likod ng tenga ko.

"Selosa." He said with a chuckle. Napairap na lang ako. Lumingon ako sa kanya.

"Penge sanitizer." I ordered him. Siya naman ang umirap bago niya inalis ang yakap niya sa akin. He gave me my drink while he dipped his hand in his pocket to get my hand sanitizer. Kabisado na rin ni Caspian ang ugali ko kaya parati na rin siyang may dalang maliit na bote ng sanitizer sa bulsa niya for me.

Bumalik kami sa table namin. I sat down the stool while Caspian stood in front of me. Siya na mismo ang naglagay ng sanitizer sa kamay ko. He lathered the sanitizer on my hands carefully.

We didn't stay inside the coffee shop longer. Hindi rin naman kami tumigil para magtagal dito sa stop over. Talagang pinagbigyan lang ako ni Caspian para makabili ako ng leggings.

May maliit na department store sa dulo ng hilera ng mga kainan at doon kaagad kami dumiretso. I was holding the lemon drink on my right hand while Caspian was holding my left. Isinuot niya rin sa akin ang cap niya para hindi ako masyadong masulo sa sinag ng araw. It kind if hurt my eyes, which were already a little more sensitive to light than normal.