Merhaba arkadaşlar, öncelikle hikayeme gösterdiğiniz ilgi için teşekkürler..
Bugün size bir sırrımı açıklayacağım, aslında herkesin uydurma sandığı bu hikaye başımdan geçmiş bir hikayedir. Biz ayrıldık tamı tamına 3 yıl 1 ay oldu. Ama ne ben ondan vazgeçtim ne sevgim azaldı. Aslında bakarsanız yazmamamın sebebi şudur;
" Her yazdığım bölümü ağlayarak yazıyorum. Anılarım canlanıyor aklımda, her seferinde canım daha çok yanıyor. Acılarım tazeleniyor, kimse yara'm var diyorsam tuz basıyor.."
Bu yüzden yazmayı bıraktım, yazmayıda düşünmüyorum.
Sizi çok ama çok seviyorum. Ailem gibisizin siz, her biriniz ayrı bir değerli.
Bu arada günlük yazıyorum sürekli. Sonuna gelince yakıp atıyorum. O beni çoktan unuttu, ben ise hâlâ yaralı.
Ayrılık şarkımızda şu olsun;
Hasretinle yandı gönlüm-Dönüş 1972
Sevgiler ve saygılarımla, Güven YALÇIN.
Multi'de ben varım sizin için çalıyorum ^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk öpücük.
RomanceDinlediğim her şarkıda buldum ben kendimi. Söylediğim her şarkıda kaybettim biraz benliğimi. Yazdığım her satırda eksildim biraz daha. Okuduğum her şiirde gözlerin aklıma geldi. Kendimi özlemekte garip olmuyor değil. Ama gözlerini gördüğüm an kayb...
