Lavaboya girdiğim an kapı kendiliğinden kilitlendi. Bende hemen kapıyı açmaya çalıştım. Ne yazık ki açılmıyor. Birde bu eksikti. İçeride kilitli kaldım. Şimdi ben ne yapacağım? Telefonumda kızlarda. Acaba eğer kapıya vurursam duyan olurmuydu? Olmaz çünkü film 5 dakika önce başlamıştı.
Sonunda vazgeçip karşımdaki boydan aynaya doğru yürümeye başladım. Aynanın karşısına geçip yüzüme dikkatlice baktım. Saçım hep darmadağınıktı. Buradan çıkınca ilk işim buranın görevli kimse onu şikayet etmekti.
Sakinleşmek için gözümü kapattım. Açtığımda ise aynadaki yansımam bana elini uzatıyordu. Bense herkesin yapması gerektiği gibi çığlık atıp geri geri gittim. Diğer aynalarda da farklı kişilerin yansıması vardı.
Hepsi aynı anda "Öleceksin." diyorlardı. Hepsi aynadan çıkıp bana doğru geliyorlardı. İçimden "Allah'ım keşke yanımda Emir olsaydı." dedim. Ama artık keşkeler hiç işe yaramıyordu. Kabinlere doğru gittiğimde kapıları açılmıyordu. Sonunda benimde kacacak yerim kalmamıştı.
Gözlerimi kapattım ve başımı koruyacak şekilde kollarımı kaldırdım. Sonra bir çığlık sesi duydum. Gözlerimi açtığımda - hani şu çocukları korkutmak için uzun boylu, takım elbiseli ve yüzü olmayan adam diğer ismiyle - slaydırman tam karşımda o yaratıklara saldırıyordu. Slaydırman her kimi yere atsa hemen siyah bir duman bırakıp yok oluyorlardı.
Slaydırman hepsini yok ettiğinde bana doğru yaklaşmaya başladı. Bende artık ne kadar geriye gide bildiysem gittim. Slaydırman bana çok yaklaşmıştı. Bende gine ellerim dışa gelecek şekilde kaldırdım ve gözlerimi kapattım. O zaman fayansların kırılma sesi geldi. Bende gözümü açtığımda slaydırmani karşı tarafta otururken buldum.
Sanırım arkasındaki fayanslar kırılmıştı. Slaydırmanin bedeni değişmeye başladı. Sonunda bedeni değişmeyi bırakınca, tam karşımda tanıdık yüzü gördüm. Karşımda yerde Emir oturuyordu ve eliyle sol kolunu tutuyordu.
Yanına gidip Emir'e "İyimisin? " dedim. Emir de "İyiyim. Ama sayende sanırım kolum kırıldı." dedi. Bende koluna baktım ve Emir'e "Özür dilerim. Bilerek olmadı. Nasıl yaptığımı bilmiyorum. " dedim. O da gülerek " Önemli değil. Altüstü kolum kırıldı. Birazdan düzelir. Bu arada düşündüğümden de güçlüymüşsün. " dedi. Bense kafam karışık bir halde ona bakıyordum.
Emir de ayağa kalkıp
" Anlamayacağını biliyordum. Sana herşeyi anlatırım ama daha sonra. Kızlar seni merak etmiştir. Onları yanına gidelim ama önce burayı düzeltmemiz lazım. " dedi. Bense hala ona saf saf bakmaktaydım. Emir "Burayı sen düzelte bilirmisin?"dedi. Bende ona öyle bakmayı bırakıp" Ben burayı nasıl düzelteceğimi bilmiyorum. " dedim. Emir de" Sorun değil. En fazla 2 dakikamızı alır. Sen sadece benim dediğimi yap." dedi. Bende tamam anlamında başımı salladım. Emir" Şimdi sana dediklerimi teker teker uygula tamam mı? " dedi ve bende evet anlamında başımla onu onayladım. Emir" Pekala. Şimdi gözünü kapat ve odaklan. Burayı düzgün bir halde düşün. "dedi.Bende onun dediklerini yaptım ve buranın ilk geldiğim haldeki gibi düşündüm. Sonra gözlerimi açtığımda her yer düzgündü. Bende Emir 'e bakıp inanamıyormuş gibi" Bunu ben mi yaptım. "dedim. Emir de" Evet. Bunu sen yaptın ama birisi gelmeden hemen buradan gitsek iyi olur. "dedi.
Hareket ettiğinde bende kolundan tutarak onu durdurdum. Sonra hemen" Farkındaysan burası kızlar tuvaleti. Sence senin buradan çıkman dikkat çekmez mi? " diye sordum. Emir de" Evet haklısın. O zaman şöyle yapalım. Şimdi ben dışarıya ışınlanarak gitcem. Sende buradan çıkarsın. Ben seni kapının önünde bekliyor olacam. Tamam? "dedi soru sorarcısına. Bende" Tamam. "dedim. Emir de hemen dışarıya ışınlanınca birden ne yapacağımı unuttum. Sonra aynaya bakınca direk oradan topukladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ELEMENTLERİN EFENDİSİ
FantastikBen Mira KARTAL yada ben adımı öyle sanıyordum. Asıl adım Zehra KARAMANOĞLU. ELEMENTLERİN EFENDİSİYİM. İki hayatım var. Biri sahte hayatım diğeri ise gerçek hayatım. Ama ben sahte hayatımı kullanıyorum. Hiç kimse benim kim olduğumu bilmiyor ama yakı...