[SPECIAL CHAPTER] - Day 3285

219 7 2
                                    

May 15, xxxx

Day 3285 // Who's Astrid

[Sol's POV]

luv 💘
babiii san kaaa
sabi ko wait sa labas
waaaaah
miss na kita agad
char nganget mo!

I smiled as I read her messages. It was cute, adorable.

Sol
Sorry, may binili lang

Sol
I'll be there, luv.

Sol
Just a sec, baby.

luv 💘
i'll be waiting pooo

Sol
I love you.

Pinatay ko na ang cellphone ko at hinawakan ang paper bag na dala ko. It was a rose gold necklace from Cartier, the one that she really wanted.

Nagkita kami at sinalubong niya agad ako ng mahigpit na yakap. I hid the box in my hoodie's pocket kaya hindi niya ito mahahalata.

Bitbit ko ang mga pinamili niya ngunit hindi ko ito nilagay doon dahil baka may kunin siya bigla.

"Where have you been?" Bumitaw siya at tumingala sa akin.

I just smiled at her at umakbay sa kaniya upang maglakad. I didn't answer her, I just want to surprise her, and I hope she'd like it.

"Okay, wala akong kausap."

I chuckled. "Let's just go home na muna."

"Eh, dali na! Please?" She pleaded but I didn't give in.

Hanggang sa nasa parking lot na kami at hindi pa rin siya natigil. It was cute of her to do that, hindi niya ako pinapakawalan at pinapapasok sa sasakyan.

"Come on, love, where did you go?"

I shook my head. "Ang kulit? Oh," Inilabas ko ang box mula sa hoodie ko at ipinakita ito sa kaniya.

"Omg wait lang, wag ka muna magpropose, 'di pa 'ko stable."

Tumawa ako at binatukan siya ng mahina. "Baliw ka talaga."

She laughed too, but I looked at the box and opened it. Nakita niya 'yon at dahil sa sobrang gulat niya ay tinakpan niya ang kaniyang bibig.

"OMG SOOOL, NOOO!" she was turning slightly red at hinawakan niya ang kamay ko, medyo malamig na rin ito.

"Shh, it's alright, baby." I chuckled, inilabas ko ito. "Turn around."

She followed and then I placed it carefully around her neck, I locked it and made her face to me.

"Ang gandaaaa!" She hugged me tight at nagtatalon-talon pa nga. "Thank you so much, I love you!'

I kissed her forehead and smiled. "I love you too, of course."

After that, pinagbuksan ko na siya nang pinto at pagkatapos noon ay naglakad paikot upang makarating sa harap, ngunit bago pa mangyari iyon ay may nabunggo ako.

I was looking down at my keys kaya hindi ko siya napansin, I think she was calling someone.

"Ow, wait." She exclaimed. "Sorry."

"No, my fault, I'm sor—" I looked at her, pinupulot ang nalaglag na wallet.

Is it her or nagkakamali ako?

Sol At Luna Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon