Bir hiç uğruna yıllarca kurduğu hayalinden vazmı gececekti genç kız .
Babası son sözünü söyledikten sonra kendi kendine bir söz verdi.
"Her ne olursa olsun o adamın karını olmayacaktı." Ama genç kız nereden bilecekti onun doğduğu gün hüküm verilmişti aslında.
Yavaş yavaş gün yüzünü göstersede hala Berivan oturduğu pozusyondaydı. Ve sadece kulaklarında annesinin sesi yankılanıyordu.
"O..... PU MU OLACAKSIN......
NAMUSUMUZU İKİ PARALIK ETTİN"
Bu kadar kolaymıydı insanı bir hiç uğruna suçlamak.
Ama Berivan kendine bir söz verdi
Ayaklarının üzerinde dimdik duracak ve hiçbir zaman göçsöz ve zavallı olmayacaktı. Çünkü babası onu büyük bir hayal kırıklığına uğramıştı.
Ve bundan sonra babası onun arkasında değildi tam tersi onun karşısındaydı.
MARDİN
Tüm konak duymuştu Ferhat ağa evlenecekti ama o konağın bir odasına bunu duyan kız hala şok içerisindeydi.
Zilan Ferhat'ın evleneceğini duyduğunda beri kendisini odasına kilitlemiş ağlıyordu.
"Böyle bir şey nasıl olur Allah'ım. Ben bunca sene onun hayalini kurarken o bir başkasıylamı evlenecekti. Ama o kız bu konağa ayak bastığı an benim dünyada hiç olmayan baş düşmanım olacak. Ve asla Ferhat'ı ona yar etmem"
*
Mehmet Ağa heybetinden taviz vermeden kahvesini yudumlarken her iki karısıda şaşkınlıkla ona bakıyorlardı ama
Sümbül sultan olanlara
daha fazla dayanamayarak.
"Ağam bu nasıl olur. Biz daha kızın kim olduğunu bilmeden oğlumuza nasıl karı ederiz" deyince.
Fatma Sümbül sultanın sorusunu onaylayarak. O da
" Sümbül doğru der ağam. Hem Ferhat bize hiç kızdan bahsetmedi? "
Mehmet ağa gözünü her iki karısının arasından gezdirirken .
" Tanırsınız hanımlar o kız Resul'un kızıdır" deyince.
Sümbül sultan şaşkınlıkla gözleri kocaman olup oturduğu yerden hırsla kalkarken .
"Ben o kadının kızını oğluma almam" deyip hızla odayı terk etti.
*
Tüm konak var göcüyle hazırlık yaparken Ferhat sinirli bir şekilde odasından çıkarak ahırdan atına bindiği gibi var göcüyle deh dedikten sonra avluda çıkarak kendini mardini dar sokaklarından sonra boş arazilere doğru koşturuyordu.
Kahya Ferhat'ı ata bindiğini görünce koşarak ağasına haber vermişti ama Mehmet ağa" Bugün o gündür "deyip kahyayı geçiştirmişti.
Ferhat en son uçurumun dibini gelince atı sakin bir şekilde kişnemiş ve olduğu yerde adeta çakılı kalınca Ferhat yaptığı şeyi yeni idrak etmiş gibi bir uçuruma, bir ata, birde kendine bakmıştı.
Yavaş bir şekilde atından indikten sonra atının yüzünü okşayarak aklı
sekiz yıl öncesine gitti.
*
İzmir Ege ünüvesiresi
Ferhat tam hazırlanmış fakülteden çıkarken cebindeki telefonu titremiş telefonu cebinden çıkartıp ekranına baktığında kahyadan başkası değildi.
Ferhat bir anda buz gibi oldu çünkü anlamıştı. kahya aradığına göre kesin kötü bir şey olmuştu. Ferhat bu üzerindekini atarak kendini toparladı ve karşıdaki kisiyi yanıtlayınca duyduklarına inanamadı.
Çünkü kahyanın söylediği söz Ferhat'ı bir kaç saat içinde mardin'e götürmüştü.
Ferhat Mardin'e ayak bastığı an kahya hava alanında onu zaten bekliyordu.
Direk hastaneye gitmiş ve onbeş gün sonra ancak babası kendine gele bilmişti. Çünkü babası büyük bir kalp kırızı geçirmişti.
Babası kendini tam olarak toparladığında tüm aile birliğiyle konaya dünmüşlerdi ama ne dönüş mardinin ileri gelen tüm aşiret büyükleri avluda toplanmışlar ve Mehmet ağalarını bekliyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dağ Çiceği.ASİ
General Fiction7 yaşında küçük bir kız çocuğuyken annesini töreye kurban verdiği gün kendine bir söz verdi. Bu töreleri birtirmek için öğretmen olup doğunun tüm çocuklarına asıl törenin ölüm olmadığını öğretmekti ama o küçük çocuk nereden bile bilirdiki. O töreler...
