Utaç neydi? utanmak nasıl bir şeydi.
İstemeden yapılan bir şeyden utanılır mıydı , yoksa her koşulda utanç diye bir şey varmıydı.
Hiç istemediği bir adamla evlenmiş ama sonra dilediği adam olduğunu fark etmişti.
Peki bundan dolayı Berivan ondan utanması gerekiyor mu? Yoksa yaşamaya değer herşeyi utanmadan yapmalımıydı.
Ama Berivan bilinçsizce yattıklarından dolayı her zaman yerin dibine geçecek bir şekilde utanıyordu kocasından.
"Keşke gelmeseydin kızım Bejna yemeğini sana getirirdi?"
Berivan Mehmet ağanın sesiyle bakışını yerden kaldırıp Ferhat'la yüz teması kurmadan.
"Gerek yok efendim ben iyiyim"
Mehmet ağa sahte bir kızgınlıkla.
"Efendim değil kızım baba baba. Bende artık senin babanım. Sümbül sultan ile Fatma da senin annen Zilan ile Zümrüt'e senin kız kardeşlerin"
Berivan Mehmet ağanın laflarıyla sesli bir şekilde yutkundu ama ağzından tek bir kelime bile çıkmadı.
Zilan elindeki çatalı sıkarken içinden asla bu yer cücesi benim kardeşim olamaz. Sümbül sultan da aynı şekilde asla ben bu kıza annelik yapmam, zümrüt ile Fatma ise tebessüm le Mehmet ağayı desteklercesine.
"Tabi kızım biz bir aileyiz sen bizim gelinimiz değil kızımıssın" Berivan Fatma hanımı çok severdi aslında ona minnetle bakarken Zümrüt'ün sesiyle tebessüm etti.
"Tabikide o benim hem canım yengem, hemde canım kardeşim" deyince sofrada ki herkes gülüşmeye başladılar.
Ferhat ise istemsizce bakışı yanındaki karısına kayınca Berivan her iki yanağında oluşan gamzelerine içi gitti adeta. Ferhat içinden bu kız bana ne yapıyor diye düşünürken Berivan ise Ferhat'ın gözleriyle adeta eriyor yetmeyip bir de sabahki yakınlaşmaları onu iyiden iyiye kızartıyordu.
Sahi Ferhat ne yapmıştı resmen onu öpmüştü ve bu yakınlık ikisi içinde zarar gibiydi.
Zilan ikisinin bu hallerine elindeki çatalı hırsla tabağının kenarına fırlatınca ister istemez ikisinin bakışı ona kaymıştı.
Sadece onlar değil sofrafaki herkesin kayınca nasıl bir yalan uydurabilirim diye elimden kaydı diye geçiştirdi. Bu yalana sofrafaki herkes inandı ama bir kişi onun ne yapmak istediğini anladığı için sevinmişti doğrusu.
Zilan'ın bakışı sümbül sultan'a kayınca sümbül sultan ona göz kıptı.
Zilan hiç olmasa bir destekçim var diye seviniyordu ama bilmiyordu aslında büyük düşman oydu zamanla bunu fark edecekti ama inşallah iş işten geçmezdi.
Derin ızdırapbınlayım köşe buçak kaçmış olsada insanın yaptıkları her koşulda zeytin yağı gibi bir gün mutlaka kendini ortaya çıkatacaktı.
Berivan sabırsızlıkla herkesin odalarına çekilip biran önce Mordem'in odasına gitmek istiyordu .
Berivan bir kere kafasına koymuştu o çocuğu o odadan çıkartacaktı öyle, yada böyle, kendisine daha fazla zülm etmesine izin vermeyecekti.
Tamam Berivan kendine zamanında bir söz vermişti kadınlara yardım edecekti ama Mordem'inde yardıma ihtiyacı vardı ve Berivan seve seve yardım edecekti.
Neyseki kahvaltı faslı bitmiş Ferhat işe, kızlarda okula, Mehmet ağada ile sümbül sultan da şah odasına gidince ortalıkta sadece evin çalışanları ve Fatma hanım kalıyordu.
Bu yüzde Berivan hızla alt kata gittiği an Fatma hanımın elinde bir tepsiyle Mordem'in odasına girdiğini görünce Berivan özgün bir şekilde mutfağa gidip Fatma hanımım odadan çıkmasını bekledi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dağ Çiceği.ASİ
Fiksi Umum7 yaşında küçük bir kız çocuğuyken annesini töreye kurban verdiği gün kendine bir söz verdi. Bu töreleri birtirmek için öğretmen olup doğunun tüm çocuklarına asıl törenin ölüm olmadığını öğretmekti ama o küçük çocuk nereden bile bilirdiki. O töreler...
