x-mas // l.h

☃ 45 days left ☃

"Bunu neden yaptığımızı anlamıyorum, Maggie." dedi oğlan. Mavi gözleri yeni alınan siyah renkli video kameradaydı. Yatağa yavaş bir biçimde yerleşirken kız arkadaşının kamera ayarları ile uğraşırken yüzünün aldığı hale kıkırdadı. İş yaparken ince kahverengi kaşlarını çatıyor, alnındaki minik kırışıklar onu çirkin göstereceğine daha çok sevimli yapıyordu.

"Ah hadi ama Luke. Noel yaklaşıyor ve biz bu anları kaydetmeliyiz." Kahrolası kameranın yoğunlaşma ayarlarını düzeltirken erkek arkadaşına açıkladı.

"Pekala hadi yap şunu."

Luke'un kamera ve fotoğraflarla arası 2-3 ay önce bozulmuştu. Kameralardan nefret ediyor; Maggie ise bayılıyordu. Ona göre anıları kaydetmek en eğlenceli işlerden biriydi. Yıllar sonra, torunları olduğunda video oynatıcıyı açtığını ve torunlarına gençlik anılarını gösterip onlarla beraber güleceğini düşlüyordu. Yıllar sonra o yaşlı kalbi yeniden canlandırmak istiyordu.

"Tamam... Bitti sayılır." Yoğunluğu güzelce ayarladıktan sonra video kayıt tuşuna bastı. Minik bir ses çıktığında kayıdın başladığını anladı. Kırmızının garip bir tonu olan dudaklarında büyük bir gülümseme yayılırken hızla kahverengi çarşaflı iki kişilik yatağa oturdu. Kafasını, erkek arkadaşının zayıf göğsüne yerleştirdi. Luke son zamanlarda oldukça değişmişti ancak yarattığı sevgide bir farklılık yoktu. Yaşattığı hisler tıpkı eski sağlıklı Luke'unki gibiydi, taze ve dolu dolu.

"Merhaba, ben Maggie ve.." Göğsünde bulunan kafasını biraz yukarı kaldırdı ve onun çenesine yavaşça vurdu. "Ben Luke."

"Bu kamerayı aldık çünkü bu zor durumlarla nasıl savaştığımızı kaydetmek istedik. Gerçi Luke bunda istekli değil ama ne dediği umrumda değil. Ben sadece... Onu yıllar sonra hatırlamak istiyorum."

Gözlerinde biriken yaşları geri itmeye çalıştı. Kendine gelebilmek için kendini kısa bir süre tanırken, hıçkırmamak için dolgun dudaklarını birbirine bastırdı. Boğazında oluşan düğüm onun konuşmasını engelliyordu, çaresiz bir biçimde başını Luke'un göğsüne sert bir biçimde bastırdı ve sessiz bir hıçkırığın ağzından kaçmasına izin verdi.

Bir çift zayıf eli belinde hissettiğinde hıçkırıkları güçlendi, belki birkaç ay sonra ona böyle dokunamayacaktı.

"Kamerayı benim son vakitlerimi çekmek için aldın değil mi?" Sesi kısık ve çatlak çıkmıştı. Kameraya sesin gitmemesini diledi, ileride Maggie bunları izlediğinde üzülmesini istemezdi. Kısa bir süre tepkisiz kaldıktan sonra göğsünde bulunan baş yavaş bir biçimde aşağı ve yukarı doğru sallandı.

Burnunu sesli bir biçimde çekerken, Luke onun bu durumuna keyifli bir biçimde güldü. "Ne?" Ona garip bakış atarken, Maggie'nin düz kahverengi saçlarını büyük bir sevgiyle öptü.

"Sen tam bir sümüklü böceksin." Bu lafın üzerine genç kızın dudaklarında buruk bir gülümseme oluşurken, gözlerini tişörtünün tersi ile sildi.

"Noel..." dedi Maggie, Luke'un mavi gözlerinin içine bakarken.

"Noel'e 45 gün kaldı."

☃

Öncelikle açıklamak istediğim birkaç şey var.

☃ İlk paylaştığım bölüm epilogue tarzı bir şeydi.
☃ Eğik yazılan kısımlar videoda kayıt altına alınan sesler.
☃ Bu hikayeyi daha çok video kayıt sahneleri olarak yazmak istiyorum, onun için çoğunlukla sahneler kesilebilir. Diyelim ki Mutfakta video çekerken, Maggie kayıtı durdurur ve salonda video çekmeye başlar. Kayıt olmayan kısmı yüksek olasılıkla yazmam, orada ne olacaklarını sizin hayal gücünüze bırakırım.
☃ Eskisi gibi sık sık bölüm paylaşmayabilirim ama benim ne yapacağım belli olmaz her an gelebilir, çok geçte gelebilir.

Uzun oldu galiba ☃
Bu kardan adama bayıldım

-l. ☃ ( evet yine )