That Nerd

Chapter 57

Georgina Jane POV

Palabas na kami ng mansion nang biglang bumuhos ang malakas na ulan.

Damn it!

Siguro kung nasa bahay ako nila tita Rita binabaha na ang bahay namin dahil sa butas o tulo.

Kahit na malakas ang ulan ay hindi ako nagpatinag. Sumakay ako sa kotse.

I need to see him!

Habang nasa loob ng kotse ay may nakita akong postura ng lalaking nakaupo malapit sa mansion. Malabo ang view pero nakikita ko na may tao ron.

"Kuya, ihinto mo 'yung sasakyan." Sabi ko.

Ang lakas sobra ng ulan kaya't hindi klaro ang mukha nung lalaki. Ang bilis ng tibok ng dib dib ko.

"Pero ma'am ang lakas ng ulan—"

"Kuya, please." Pagmamakaawa ko.

Napailing na lang ang driver, salamat naman at ibinaba niya rin ako.

Tsaka ako tumakbo papunta room, palapit ako nang palapit mas lumalakas ang dagundong ng puso ko.

Habang papalapit ay mas nagiging klaro sa ‘kin kung sino ito.

It was him...

Anong ginagawa niya dito? Sobrang lakas ng ulam!

Nakaupo ito sa bleachers roon.

"Lei!" Sigaw ko tsaka nilapitan siya.

"Jane!" Paos ang kanyang boses. Tumayo ito at niyakap ako.

I don't care if mabasa ako! I want to hug him! I miss him so much!

"Lei...what are you doing here...sobrang lakas ng ulan." Sabi ko, hindi naman ito nagsalita at yumakap lang sa ‘kin.

"Damn, baby.. I miss you so much," Bulong niya sa ‘kin.

"I miss you too.. I miss you so much, Lei." Sagot ko.

Hapon na rin at madilim na ang lugar kaya sumakay kami sa kotse kahit basa kaming dalawa. We need to get in. Magkakasakit kaming dalawa!

Matthew Lei POV

"Pare? Ayos ka lang ba?" Tanong sa'kin ni Louise. I just ignored his words.

Nandito kami ngayon sa Bar at nag-iinom. I'm with Ken and Louise. Jin isn't here, probably because of his family problems.

Hindi ko alam kung bakit ako ganito. Mung bakit lumalayo ako kay Jane. Kung bakit naiinis ako. Kung bakit—

"Pre? ano ba!? Kausapin mo naman kami! Parang wala naman kami dito eh!" Napatingin ako kay Ken nang tumaas ang boses nito.

"Pare, hindi ko alam. I don't fucking know! Ikaw ba alam mo?"

"Baliw." Sabi ni ken.

"Oo pre, alam ko." sabi ni Louise.

"What, then?" I asked.

"Nagseselos ka pare. Dahil sa sobrang pagmamahal mo kay jane nagkakaganyan ka." Aniya.

"Nadali mo!" Umapir si Ken kay Louise.

Yes. It's jealousy. I can't see Jane with anybody else. Lalo na ang lalaking umaaligid sa kanya ay ang anak ng kaibigan ni Tita.

Hindi ako nagkakaganito over jealousy, but of course of some reasons!

Pwedeng-pwedeng iarrange marriage nila ang dalawa...and if that happens. Wala akong magagawa!

"Ako 'yung nauna pero nung may dumating na iba, bigla akong binalewala." Hindi ko alam kung bakit ko 'to sinasabi.

Ang kapal ng mukha kong sabihin 'to. Dude. You are just courting her! Hindi siya sa ‘yo!

Ngumisi ako sa sarili. God. She's driving me crazy.

Biglang may tumawag kay Ken kaya kailangan niya na raw umuwi.  Ganon din kay Louise kaya nagsi-uwian na sila.

And I left here alone. Nilagok ko ang natitirang jacks daniels at tumayo.

I miss her so fucking much!

Miss ko na sya, miss na miss ko na sya...

Tumungo ako sa labas ng bahay nila. Putanginang ulan. I want go in and see her but there was a part of me na natatakot.

Hindi na ako pumasok sa loob nila at hinayaan na lamang ang sariling mabasa sa malakas na ulan.

Fuck, alcohol! Ang sakit ng ulo ko!

I goddamn want to see her! Hears her laughter...see her smile.

Fuck. Nilalamig na ‘ko!

"Lei!" Napadilat ang mata ko nang marinig ang boses na gustong-gusto kong pakinggan.

Fuck, no! Nag-iimagine lang ako. I just missed her!

"Lei.." I gulped hard when I heard it again.

I slowly up my head to see if I am imagining things. But the moment I looked up my head I saw her.

The moment our eyes met i knew that she's really the most beautiful girl I've ever seen.

Her angelic hazel eyes, and her perfectly thin lips. She's so fucking gorgeous.

I will not let her go. I want to own her. She's mine noon pa, and i will not let her go just like that.

"Jane.." I said and give her a warmest hug.