Sürekli kaldırılıyor, sebep belirtilmiyor. Okumalar ve yorumlar kaldırıldığı için yok oluyor. Bu kurguyu yazmayı seviyorum sizde okumuş olsanız bile bölümlere göz gezdirin de okuma artsın. Başka ne yapabilirim bilmiyorum.
Hayatım...
Aslında hayatım iyiydi
Geçmişte kardeşimle çocuk esirgeme kurumu yurdunda kalıyorduk, onsekizim de çıktığımda kardeşim yaşı dolmadığı için hala yurttaydı ve lise üçüncü sınıfı okuyordş. Aynı anda birkaç işte çalışıp kazandığım para ile kardeşimin okul masraflarını karşılıyor ve kirası uygun fiyatlı bir stüdyo dairede kalıyordum. Dans ve müziğe olan ilgisi sayesinde Seul Sanat Lisesinin mülakatlarını birincilikle geçmiş, hızla gözde olmuştu. Yirmi yaşıma kadar bu düzen böyle sürmüştü. Benden uzakta tek başına, gönderdiğim parayla geçiniyordu. Okula genel olarak para verilmesede gösterileri oluyordu kıyafetleri ayakkabıları ekstra alınıyordu.çocuk esirgeme yurdundan ayrıldığında özel bir öğrenci yurduna geçmişti ücretini ve harçlığını gönderdiğim parayla karşılıyordu. Bu yüzden hiç durmadan çalıştım. Oda elindekiyle yetinmiş ve başarılı bir öğrenci olmuştu. Kendini ailemiz olmadığı için eksik hissetmemesi için elimden geleni yapıyordum.
Yirmi yaşımda efendimin evinde kardeşimi rahatça yaşatabileceğim maaşı duyduğumda hiç düşünmemiştim. Neredeyse bir memur kadar maaş vereceklerdi ve temizlikten sorumlu olacaktım. Hemen kabul etmiş ve işe başlamıştım. İlk geldiğimde kardeşime daha fazla para gönderebilecek kadar fazla maaş aldığım için neşeli ve enerjiktim, gençliğin verdiği enerji ile her söyleneni yapıyor, efendimizin olmadığı zamanlarda çalıştığım insanlara neşe kaynağı oluyordum. Neşe kaynağı olduğum zaman bir aya tekabül ediyordu. Bu bir ay sürede efendim iş seyahatindeydi. Çalışmaya başladığım ilk bir ay onu hiç görmemiştim.
Geleceği zaman yaklaştığında ise o gelmeden defalarca uyarılmama rağmen ondan hiç korkmamıştım, diğer hizmetliler efendimin yanında başını yerden kaldıramazken ben ondan gözlerimi alamıyordum. Onu gördüğüm ilk anda kalbim öyle atmıştı ki o yaşıma kadar bunu hiç yaşamamıştım... İlk zamanlar bana asla ilgi duymayacağını düşündüğüm için çok zorlanmıştım. Ona bu kadar aşık olup yanına yaklaşamamak, dokunmak şöyle dursun kokusunu bile alamamak körpe bir aşık için dayanılmaz bir acı veriyordu. Gözlerim onun güzel yüzünü, görmediğim her an kalbimi sızlatıyordu.
O otoriter ve güçlüydü, bakmasını istemediği kimse ona bakamazdı. Sesini duymak istemediği herhangi birşey ses çıkaramazdı. İstemediği birini hayatından anında çıkartır ve asla pişman olmazdı. Aşçı teyze çalışmaya başladığı ilk günden beri onu kimseyle görmediğini, etrafında gezinen mükemmel güzellikteki insanlara bu zamana kadar göz ucuyla bile bakmadığını söylemişti. Aşçı teyze efendim onyedi yaşındayken geldiğini söylemişti efendim şimdi otuz yaşındaydı bu zamana kadar kimseyle olmaması korkutmuştu beni. Bu konuşmadan sonra aseksüel olduğunu düşünmek kaçınılmaz olmuştu ve bu bilgi yaşadığım ızdırabı daha kötü bir hale getirmişti.
Onun gözlerine bakarken bile titreyen benliğim onun beni sevmesi için hergün tanrıya yalvarıyordu. Ona ulaşamayacak olduğumu bilmek günden güne beni mahvetdiyordu, artık dayanılmaz bir hal aldığında burda çalışmamın altıncı ayıydı. Artık benimle eğleniyordu. Ona bakarken her yakalandığımda eve günlerce gelmiyordu bunun benim cezam olduğunu söylediğinde benimle ilk kez konuşmuştu, ona aşık olduğumu anlamıştı. Bana verdiği cezanın en kötüsünün bu olacağını bilecek kadar zeki bir adamdı. Bana duygusal eziyet ederken zevk aldığını gözlerinde görebilirdiniz.
.
.
.
Efendimin yüzüme bakmadığı, aşık olduğumu bildiği halde zerre ilgi göstermediği bir yıl sonunda bütün neşem gitmişti. Benimle işe giren herkes efendimin hoşgörüsüz ve sert davranışlarından bıktığı için en kıdemli hizmetli de ben olmuştum ama artık bende dayanamıyordum. Kardeşim bu bir yıl içinde rahatça yaşamış bir sürü arkadaş edinmişti. En azından o mutlu diyerek dayanmaya devam etmiştim ama artık ruh sağlığım bozuluyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MY GENTLEMAN TAEKOOK ✓
FanficBoynuma bağladığı zincir, güzel bir kolyeymiş gibi hissettiriyordu. İkinci defa kaldırılan ve yayınlamaktan yorulmadığım kurgum. 12.03.2021