Boy Toy (bxb)

Chapter 11

POV Diyaz

Ik slenter over de speelplaats naar een bankje. Het is maandag en ik heb totaal geen zin in school. Ik denk niet dat ik de enige ben die er zo over denkt. Ik denk altijd dat we een 3-daagse weekeind zouden moeten hebben. Maar dan denk ik weer dat we dinsdag even hard zouden haten net zoals maandag. Ik kijk rond en ik zie dat er nog niemand is. Dat verbaast me niet. Ik bedoel ik ben vandaag extra vroeg uit bed gestapt, wel meer bepaald uit bed gevallen.

FLASHBACK

Ik hoor het alarm van mijn wekker weer af gaan, ik wil me omdraaien om het uit te zetten. Maar dan voel ik een paar stevige armen rond mijn middel. Ik vraag me af wie het is en dan flashen er beelden van gisteren door mijn kop. Ik heb al een vermoeden wie het is, maar ik durf niet te kijken als mijn vermoedens juist zijn. Ik haal diep adem en kijk achter me. Ik was juist en ik zie Levi's gezicht voor mij. Ik val uit mijn bed van verbaasdheid en ik land met een grote klap neer op de grond. Levi hoort dit geluid en wordt wakker met zijn slaperige kop. Ik kijk hem recht in de ogen met een geshockeerde blik en het eerste wat in me opkomt is rennen. Ik sta op en trek mijn schoenen aan met veel haast. "Diyaz!" Roept Levi. Maar ik luister niet naar hem en ik sprint de deur uit.

END FLASHBACK

Nu zit ik hier in mijn sweatpants en een los shirt. Gelukkig ben ik niet uit het huis gevlucht met mijn pantoffels aan dat moest er nog aan ontbreken. Ik ben serieus uit mijn eigen huis gevlucht.MIJN EIGEN HUIS! Mijn ouders gaan zo in de war zijn wanneer Levi de kamer verlaat in plaats van hun engeltje. Ik ben zelf mijn telefoon thuis vergeten. Wat een idioot dat ik ben. Ik werp mijn blik naar de schoolpoort en ik zie langzaam aan mensen komen.

Ik heb mijn rugzak nog kunnen meenemen, maar het is niet alsof er veel boeken inzitten. Ik prop mijn boeken altijd in mijn klusje, dus ik denk dat ik de helft van mijn boeken wel mee heb. Leerkracht doen gewoon altijd zo irritant wanneer je je boeken bent vergeten. Ze zetten altijd streepjes en na de derde streep heb je strafstudie. Alsof dat mijn achteloosheid zal genezen.

Lola komt de schoolpoort binnen met mom jeans, een crop-top en zwarte Dr. Martens. Ze heeft haar haren in een vlecht en heeft een gouden ketting dat past bij haar oorringen. 

Ik kijk naar mezelf en dan naar haar. Ik zie eruit als afval naast haar, letterlijk afval. Ze ziet me staan en komt direct op me af. En natuurlijk is haar eerste vraag: ''Wat heb jij nu aan?!  Je ziet er altijd als een zwerver die op de vlucht was nadat hij snoepjes had gestolen van de kruidvat.'' 

Ik  glimlach naar haar en ik vuur direct een opmerking terug: " Wel jij ziet eruit als een wannabe TikTok girl die denkt dat ze een unieke stijl heeft en denkt dat ze 'quirky' is en 'not like other girls'. Maar in de realiteit zie je er gewoon uit als een basic bitch."

We kijken naar elkaar en er is een minuut stilte dan schieten we in de lach. We hebben gewoon zo een goeie vriendschap dat we elkaar met gemak kunnen beledigen zonder dat de andere boos wordt. 

➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸

Het is het laatste lesuur en we hebben Mr. Coppens. Normaal hadden we het dit uur vrij omdat we studie hebben maar Mr. Coppens had besloten om dat uur in beslag te nemen.Mij hoor je niet klagen ik bedoel 2 uur naar zijn prachtige gezicht kijken en ik zal maar niet starten over zijn goddelijk lichaam.  Als ik de kans had om hem-

''Diyaz bij de les blijven, alsjeblieft.'' Mijn niet kindvriendelijke gedachten werden verstoord door de diepe stem van Mr. Coppens. Ik kijk op naar hem en geef hem een verlegen glimlach. Waarop hij antwoordt met een grijns.

Als je afvraag waarom ik nog geen vervelende opmerkingen heb gekregen van Levi komt het, omdat hij naast iemand anders is gaan zitten. Rude but I don't care. Ik kijk naar de oefeningen die we moeten oplossen en begrijp er helemaal niets van. Dat komt waarschijnlijk, omdat ik te diep aan het denken was over de goddelijke, sexy, onweerstaanba-... En daar gaan we weer.

Opeens zie ik van mijn rechteroog Mr. Coppens in mijn richting stappen. Hij gaat op de lege stoel zitten en vraagt: ''Moet ik het opnieuw uitleggen, ik zie dat je de leerstof niet zo goed begrijp.

Ik knik snel met mijn hoofd op en neer. Hij pakt mijn boek en legt het in het midden. Hij pakt mijn stilo en terwijl hij dat doet raken onze vingers voor een seconde aan. Hij heeft het waarschijnlijk niet opgemerkt maar ik ben naar de hemel gestegen en terug. Met de stilo duidt hij aan wat de belangrijke hoofdzaken zijn en blablablabla. Ik let meer op naar zijn stem dan naar de uitleg zelf. Maar nadat hij het heeft uitgelegd begrijp ik het wel al.

Hij staat dan op en gaat uitleg geven bij de volgende leerling. Ik zucht en maak dan snel de oefeningen af. We hebben nog 30min over dus besluiten we om een klasgesprekte houden. Dat houdt eigenlijk gewoon in dat we gaan zeiken over school en leerkrachten.

Kiera steekt als eers haar hand op en zegt:'' Mr. Snicker is echt een asshole.''

''Kiera, taalgebruik.'' Zegt Mr. Coppens terwijl hij zijn lach probeert in te houden.''

''Maar het is wel zo dag na dag geeft hij stomme taken, we hebben nooit een moment rust en dan moeten we dat huiswerken nog combineren met de andere taken die we krijgen.''

''En je zegt maar 1 woord en je krijgt al strafstudie.'' Zegt iemand anders.

''Hij ziet er ook altijd zo depressief uit en zijn intonatie is zo eentonig.''

''Hij stinkt ook echt altijd uit zijn bek man een kauwgom kan hij wel gebruiken.''

''Oke, oke ik heb genoeg gehoord.'' Zegt Mr. Coppens lachen. Hij stapt naar zijn bureau en leunt daar tegen. '' Ik zal met hem erover spreken, maar ik denk niet dat ik iets kan doen aan zijn adem of stem.''

De bel gaat en mensen vliegen  de deur uit.

''Vergeet niet oef 1-2-3 op pg115 te maken tegen morgen.''Schreeuwt hij nog na. Als de goede student dat ik ben schrijf ik het nog snel in mijn agenda en dan pak ik mijn rugzak in. ''Meer mensen zouden jouw voorbeeld moet nemen.''

Ik glimlach en verlaat dan het klaslokaal.

➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸

Hey guys,

Sorry voor mijn afwezigheid en dat het zolang heeft geduurd voor een nieuw hoofdstuk. Ik heb echt problemen en stel altijd alles uit. Maar het is quarantine dus ik dacht het word eens tijd om te schrijven. Ik hoop dat iedereen veilig thuis is en dat alles goed gaat. Ben ik de enigste die me echt dood verveel? En we krijgen dan ook super veel werk van school echt belachelijk. Ik krijg ook online les dus dat is zeer tof kuch. Voor mijn afwezigheid is dit hoofdstuk ook extra lang (1000+ woorden). Voor mij is dat veel omdat ik meestal 500 woorden schrijf ofz. Dus geniet er maar van. Schrijf maar in de comments wat je ervan vond en bedankt voor 3.4K ik had echt nooit maar ook NOOIT verwacht dat ik zover zou geraken dus echt bedankt iedereen. Zeker naar al die mensen die dit boek blijven lezen terwijl ik totaal niet regelmatig update. En ik heb een soort van votegoal ik krijg rond de 200 reads op elk hoofstuk dus ik ben benieuwd als ik 50 stemmen kan krijgen per hoofdstuk. Btw je bent niet verplicht om te stemmen ik apprecieer het al als je gewoon mijn boek leest :). Dus wat denken jullie dat er verder gaat gebeuren ben benieuwd als iemand het zou kunnen raden. Fijne dag en blijf in u kot he ;)

Sunflower xxx

[Sorry als er fouten in staan ik heb het niet echt deftig herlezen en het is like 23:10 lol]