Till We Meet Again (On Going)

Chapter 6

Chapter 6

Lance's POV

"Haha! Nagawa mo pa talagang mag-patawa ha! Call me Lance na lang. Ang bantot kasi ng manong. Parang ang tanda ko na masyado. Sige, mauna na ako ha. W-Y-S! Watch Your Steps!"

Lakad..

Lakad..

Lakad..

Hanggang sa nakalayo na ako kay siya.

Kring..

Kring..

Kring..

Napakapa ako sa bulsa ko ng maramdaman kong nagva-vibrate ang phone ko.

"KYAAAA! OPPA!!! Why are you so tagal ba?? ? Where are you na ba?"

"My lil dongsaeng, I'm about to go na rin. Tapos na akong bumili. Tell mama not to worry . Okay, I have to go na. See you later, Okay?"

"OKAY OPPA! Take Care! Saranghae!! Anneong!"

*toot*

Hanggang dito na lang.

End of the Story.

Joke Lang! End of the call lang 'yun.

Siya yung maingay, magulo, pero sweet kong bunsong kapatid. Dalawa lang kami at siyempre ako nga ang panganay.

(*dongsaeng/Saengi/Saeng-Nakababatang kapatid*)

Pagkarating ko nang hospital.

"OPPA! OPPA!! OPPA's HERE NA!"

"Sssshhh. Don't be so loud. Mamaya mabingi si mama sa'yo eh"

"Okay Oppa! Nga pla, I'm going to somewhere. You bantay-bantay muna kay mom ha? Gomowo Oppa!"

"Okay. Basta you promise me na you will be good girl ha?"

Dongsaeng: (Saludo sabay takbo paalis)

Nasa room ako ngayon ni mama. Tulog naman si mama kaya wala akong makausap.

Habang tinitignan ko si mama, napabuntong hininga na lang akong malalim. Haay. 'Di naman kasi mapupunta dito si mama, kung 'di matigas ang coconut eh. Ang hirap talagang magpalaki ng magulang! Haha! Just kidding.

Nakatitig pa rin ako sa mama ko. Sa mama ko na napakasupportive sa lahat ng ginagawa ko. Ang mama ko na sobra kung magEffort para sa akin at sa kapatid ko. Super mom 'yan kaya lumunok siya ng bato sa pag-aakalang siya si Darna ayun! Naisugod dito. Eh sabi naman kasing siya si Super Mom at hindi si Darna. Baka iniisip niyong mama's boy ako! Nagkakamali kayo. Masyado ko lang talagang ang mama ko. 'Yun lang. NO more. NO less.

Pero ang totoo niyan, ang tunay na dahilan bakit narito si mama, medyo masakit isipin. 'di ko akalaing gagawin niya 'yun sa amin! May pasabi-sabi pang 'till death do us part! Tapos ganito ang gagawin niya? Pag iniisip ko 'yung bagay na 'yun, sumisikip lang dibdib ko! Tsk!

At biglang nagising si mama.

"Anak, nariyan ka na pala. "

"Opo. Kani-kanina lang ako nakarating. Kumusta na po pakiramdam niyo?

"Medyo masakit pa ang batok ko anak eh."

"Pagmasahe ko lang katapat niyan eh. Akin na po ma."

"Ayan! Ang galing talaga sa pagmamasahe ng anak ko! Dapat talaga ay massage therapist ang kursong kinuha mo."

"Ma, naman. Nasa engineering ang puso ko eh."

"Niloloko lang naman kita anak eh. 'di ka na nasanay. Pagabi na pala. Baka puwede na akong makalabas ng Hospital. Di naman seryoso 'yung nangyari sa akin eh."