Broken Dreams #1 : A Light To My Darkest Days

Chapter 24

Chapter 24

Hallucination

---

"Good morning, Ash!" Masiglang bati ni Light pero imbes na tumugon ay nanindig ang balahibo ko dahil naramdaman ko ang presensya niya sa likod ko.

Kahit na ilang dangkal lang ang distansya ng mga katawan namin, pakiramdam ko ay nasa loob ako mg isang oven. When I opened my eyes, sweat started to roll down into my body the moment I felt his hot breath in my skin.

Ngayon ko lang na-realize na hindi lang gabay at sandalan ang pagtingin ko kay Light, minsan nakikita ko siya na isang adiksyon, kumbaga isang tao na palaging dahilan kung bakit nawawalan ako sa tamang huwisyo.

Alam ko sa sarili ko na hindi ito normal ngunit pinapabayaan ko lang dahil natitiyak ko na malalagpasan ko ito na hindi niya nalalaman.

I will surpass this trial even if he was the one who always made me feel as if I was burning in a griller.

Hindi ba sinabi niya sa akin na marami tayong mga challenges na hinaharap, whether it's easy or difficult to transcend, I can definitely make it without the helping hands of other people.

Nang hindi ko na maramdaman ang presensya ni Light, dahan-dahan akong tumayo pero laking gulat ko nang bumalandra sa akin ang burning abs niya.

Marahan na napaawang ang bibig ko dahil sa sizzling six-pack abs niya.

Although, Spaniards are really known to their light brown complexion but my eyes won't ever get enough of those lean abs, I licked my lips and I feel like my mouth is watering. Tila ako'y uhaw na uhaw.

"Enjoying the view?"

Lumipat ang paningin ko sa nakangising binata. Inirapan ko lang siya at umiwas sa nakakatuksong paningin.

"Do you want some more, baby?"

"Tumigil ka nga, Light! Hindi mo ako baby!"

"I saw how you fantasized my body, huwag ka nang magpatumpik-tumpik pa, you can have them! It's all yours, baby!"

"Kapag tawagin mo akong baby, kakainin kita!"

"Hindi ba dapat ikaw yung kakainin ko?"

"Manyak ka!"

Tumawa lang siya pero agad iyon napawi. "Halika na, Ash. Kumain na tayo ng breakfast," anyaya niya.

"Ayoko!"

"Kung ayaw mo e, yung pandesal ko na lang ang kainin mo--"

"Tangina mo!"

Fuck! He already ruined my morning! Damn, that Spaniard! He's such a pervert!

🖤🖤🖤

9:20 AM

Parang mag-i-isang linggo na yata kami dito sa lugar na 'to. At first, hindi ko ito nakikita sa Maps, ni-research ko rin ang lugar na 'to pero ni isang article, wala. I already searched every nook and cranny in the web but there's nothing I could find, pakiwari ko ay isa lang itong halusinasyon.

Everything is just an illusion, just like our friendship that blooms in the midst of spring.

Hindi pa rin nawawala ang pagkabalisa ko. Depsite of what we have experienced since I ran away from the apartment, I can help myself but to wonder.

Kumusta na kaya ang mga magulang ko? Are they even worried about me?

Galit kaya sila sa akin dahil naglayas ako? Galit kaya sila dahil tumakbo ako papalayo at isinawalang-bahala ang nga responsibilidad ko?