!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
TW: ölüm, ölü beden, detaylı ve rahatsız edici anlatımlar, rahatsız edici ve tetikleyici içerik
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Oturdum. Saatlerce oturdum başında. Belki de saatlerimi almadı, yalnızca birkaç dakika oturdum. Bilmiyorum. Neredeyim, ne yapıyorum, bilmiyorum.
Birazdan gözlerini açacak gibisin.
Felç uykularındaki gibi değil, gerçekten uyuyor gibi gözüküyorsun. Ellerimdeki ve yüzündeki kanı görmezden gelirsem gerçekten huzur içinde uyuduğunu düşüneceğim.
İyi insanlar öldüğü zaman, ölümün yüzlerine bir tür aydınlık getirdiğini söylerler. Sanki o kadar nurla dolup taşmışlardır ki yüzleri bunu yansıtır.
Sen de bembeyazsın. Kanın kıpkırmızı. Kurumuyor. Hala ağzından, kulaklarından ve kapalı gözlerinden damlamaya devam ediyor. Hoseok ölümünü çok daha kötü tarif etmişti, bu kadar sakin ve sessiz gideceğini düşünmüyordum, hatta eğer çok acı çekersen ve dayanamayacak gibi olursan seni uyutmam için bana bir ilaç bile bırakmıştı. Evde bıraktım onu. Belki de yanıma alıp onu sana enjekte etseydim biraz daha zaman kazanabilir, eve gidip sana Berika verebilirdim. Bu ihtimal muhtemelen hayatımın sonuna kadar peşimi bırakmayacak.
Cebinde Berika kalmış sevgilim. Bir tane. Benim için bıraktığını düşünmek üzereyim. Biliyorum ki asla ve asla Berika kullanmamı istemezdin ama şans ya işte, bir tane kalmış.
Benim için mi bıraktın?
Yalnız gitmekten korktuğunu söyledin.
Peşinden gelebilmem için bıraktın.
Biliyorum, çünkü böyle bir aptallığı yapacak biri değilsin asla. Değildin. Ölüm döşeğinde bile.
"Şimdi senden bahsederken geçmiş zaman mı kullanmam gerekecek?"
Sen hiçbir zaman geçmeyeceksin ki. Hastalıklı bedenin çalışmayı bırakmış olabilir ama yanı başımda dikildiğini ve "Kaldır şu çürük bedeni, kokmaya başlayacak yakında." dediğini duyar gibiyim.
Bunu daha önce konuşmuştuk.
**
"Ölü bir bedenle nasıl başa çıkacağını biliyor musun?"
"Tabii ki biliyorum Yoongi. Her gün rastgele ölü bedenler bulup onlarla uğraşırım."
Gülüyorsun. Gergin olduğunu görebiliyorum. Normal bir şeymiş gibi konuşmaya çalışıyorsun ama bu işi çok da önemsiz görmemi istemiyorsun.
Sakince gelip yanıma yerleşiyorsun, salondayız. Boştaki elimi eline alıyorsun.
"Kalp atmayı bıraktığı anda vücudun rastgele yerlerinde, özellikle beyinde, kan birikmeye başlar. Ölünün boynunu dikkatlice tuttuğundan emin ol ve cesedi herhangi bir yere çarpmamaya çalış. Böylece daha temiz bir iş çıkarabilirsin. Anladın mı?"
Ceset derken kendini kastediyorsun. Ölü derken kendini kastediyorsun. Sen de kendini ölmüş olarak hayal edemiyorsun, ölümü yakıştırmıyorsun kendine. Biliyorum Yoongi.
"Eğer herhangi bir yeri vücuttan ayrılmamışsa onu ön koltuğa koyabilirsin. Koltuğu biraz yatırıp yerleştirebilirsin. Gözlerini kapattığından emin ol. Etrafta kan varsa temizle. Böylece uyuyormuş gibi gözükür."
