Fiksimi ✓

Kapitulli 6

-Ok.

-cfare pret?

-Si cfare pres.

-Nuk dua te me vonosh.

-Ne cfare ore eshte mbremja?, pyeti ajo duke veshtruar nga ora e saj.

-Ne 20:00., dhe priste nje shperthim nga ajo, qe nuk kishte kohe , por per cudine e tij ajo ishte teper e qete.

-Kemi kohe!

-Vertete?

-Po eshte heret, une nuk dua 4 ore me u bere gati, e shumta 2 ose 1 e gjysme.

-Vogelushe shiko, nese vonohesh pastaj, e ke punen keq.

-OK, ok, po shohim ndonje film tjeter.

-E zgjidh une, ndonje film horror?

-Mund ta vesh!

-Je e sigurte? Se mos na qash!

-Hhahaha na shkrive, nuk do te trembem vetem nga nje film, jam aq e madhe per ta konceptuar qe jane thjesh efekte.

-Mire ti e di, dhe vendosi nje film vertete te frikshem dhe gjate filmit priti ndonje shperthim nga ana e saj, por e shikonte sa e perqendruar qe ishte .Mendja e tij djallezore i shpiku dicka.

-Buuuuu!, i bertiti ai duke e kapur prej beli duke bere, qe kokoshkat e saj te derdheshin dhe ajo te kercente nga frika.

-Andres!Me trembe!

Dhe kishte akoma ate fytyren e tmerruar, Andresi vazhdonte te qeshte, duke bere ate te inatosej.Atehere ajo e shkreta duke menduar per jeten e Andresit u cua me preteksin se do behej gati per mbremjen.

-Tia dish per nder mbremjes, tha ajo nenze, por aq sa per ta degjuar.

-Cfare the vogelushe?

-Thash po shkoj te behem gati, dhe u nis nuk donte qe ai djale ti ngilte ne dore.Kaluan dy ore dhe Alis po vonohej.Andresi ishte bere gati dhe po e priste, ora akoma  nuk kishte vajtur 20, por Andresi donte tu nisej.

-Alis, po vjen apo te iki?

-As te mos te te shoje ndermend, bera gjithe kete pergatitje dhe nuk dua te me shkoje dem.Edhe pak, dhe erdha.

-Shpejt!

Flisnin ata, ose me sakte po bertisnin.Mbas pese minutash Alis po zbriste shkallet.

-Erdha, erdha!

Andres ngriti koken dhe pa ate, e veshur me fustanin e kuq e te gjate, i cili i tregonte ne pah linjat e saj perfekte, sipas Andresit.Buzet e saj te kuqe flake, te kombinuara me fustanin, nje makeup jo shume i ngarkuar.Me takat , te cilat benin zhurme, dukej qarte qe me zor ecte.Andresit i vinte tia prishte ate buzekuq, kishte nje deshire shume te madhe, as vete nuk e kuptonte se cafre ishte.

-Waw, ia vlejti ajo pritje!

Edhe Alis e pa ate, te veshur me smoking, aq terheqesh dukej, saqe ajo kishte shume deshire ta ndjente, por e pamundur as ajo vete se dinte se cfare ndjente, gjithmone mendonte se ai ishte thjesh nje fiksim nga e shkuara.

E kshu pra dy njerez me te njejtat deshira, por nuk veprojne per plotesimin e tyre.Mos ndoshta frike?Ehh, mos ndoshta frika per humbjen e njerit tjeter?Apo krenaria e tyre?

Hipen ne makine dhe Andres e shikonte ate.Sia shkiste dot syte.Rruges asnje nuk foli dhe kur arriten, roja jashte i hapi deren Alis, dhe kur ajo doli ai beri nje ''Waw'', e mjaftueshme qe Andresi ta degjonte.Shkoi te shoqeruesja e tij, i zgjati krahun dhe e urdheroi ftohte rojen te parkonte mamkinen dhe para se te iknin nuk harroi te peshperiste atij:

-Fytyra jote ne memorien time!

Kercenim haptaz.Hyne brenda, nuk ishte nevoja te thoshte emrin e tij, te gjithe e njihnin.Vemendja mbi ta,Alis po ndihej pak si ne siklet.

-Mos u shqeteso!, i peshperiti Andresi me zerin e tij terheqes ne vesh.Afer tyre u afrua nje burre i ri, dukej qe ishte me i madh se ai.

-Miku im!, i foli ai Andresit.Vihej re fytyra e tij e nevrikosur dhe syte e erresuar kur pane ate person.Kush ishte valle?