Fiksimi ✓

Kapitulli 16

-Anders, ej si mendon?

-Cfare?

-Ohh Anders ku e pate mendjen cfare po shikon?

Dhe Andersi ktheu koken te shikonte ate, por nuk e pa.U tremb.U ngrit aty dhe filloi te kerkonte per te.Nuk po e shikonte.Spo arrinte ta gjente.Kishte dalur jashte dhe aty pyeti nje roje.

-E ke pare nje zonjushe qe mund te kete dale jashte?

-Zonjusha qe erdhi me ju?

-Po po ajo.Ku eshte?Fol shpejt.

-Nk e di nje burre e kishte kapur prej krahu dh...

-Nga shkuan.

-Andej.

Tregoi ai me gisht dhe Andresi shkoi .Si interesonte asgje donte vetem ta gjente.Aty  degjoi ate, teksa bertiste.

-Alis!, bertiti ai dhe shkoi andej nga u degjua zeri.

-Anders!Hah e shikon zonjushe erdhi edhe miku im.

-Danjel, sapo i ke vulosur vetes vdekjen.

Dhe pa ate, ajo nuk ishte e frikesuar.Perse valle?Por kur pa qe ai mbante arme u frikesua ai, jo se nuk kishte po sepse arma i ishte drejtuar asaj.

-Hah, cna the.

-Shiko mos me acaro po lere ate.

-Po nese se le?Po nese une largohem qe ketu se bashku me te?

-As mos guxo!

-Ti e di qe une guxoj shume.Ohh tani qe po e mendoj me mire ta marr kete dhe te largohem.Do pyesesh ti ca do bej une?Epo do e bej kete te dashurohet me mua dhe te te harroje ty dhe ti si i dashuruar qe je pas kesaj, do shkaterrohesh.Do thoshe 'Sikur mos e lija veten tani do te ishte me mua' dhe pastaj do hysh ne depersion dhe do fillosh alkolin e keshtu me rradhe derisa ti do te vdesesh dhe ate dite kur te vdesesh do te vij se bashku me kete dhe do ta puth perpara varrit tend.Ose prit!Po sikur ta puth tani?

-Mos guxo.

-Oh qe cke me te.

Dhe e ktheu me force nga vetja Alis dhe ishte momenti i perkryer dhe me kembet e saj goditi me sa kishte fuqi , pikerisht ne ate gjene mes kembeve te tij dhe menjehere vrapoi duke perqafuar Andresin.Ai e perqafoi me nje dore , dhe me doren tjter mori armen nga brezi dhe e qelloi ne kembe.Iu afrua atin dhe i tha:

-Oh Danjel akoma nuk e ke mesuar qe ajo cfare eshte e imja me perket vetem mua,jo vetem ti po asnje nuk e merr dot.

E gotiti me grusht ne fytyre dhe e kapi prej flokesh dhe e ngriti, dhe i peshperiti ne vesh qe te mos e degjonte Alis.

-Ajo eshte dhe do jete e imja dhe ti e di sa nevrikosem kur me prekin gjerat qe me perkasin dhe me kete gabim qe bere , prit vdekjen djale, nk po te vras tani vetem se eshte ajo po i mjeri ti.

Dhe i dha nje gjuajtje tjter.E perqafoi edhe njehere dhe shkuan te perqafuar ne makine.RRuges ishin ne heshtje.

-Alis.

-Po.

Dua te te bej nje pyetje.

-Po?

-Perse nuk ishe e frikesuar?Dua te them ai te kishte drejtuar nje arme,si ka mundesi qe nuk u trembe plus qe mendoj se do te kete qene ede hera e pare qe e kishe pare dicka te tille.

-Sepse une e dija qe ti do me shpetoje.

Foli ajo pamenduar.U pane per pak ne sy, e me pas ajo ktheu koken nga dritarja dhe ai nga rruga.

Ai buzeqeshi.Pra ajo ndihej e sigurte me te, pra ajo e di qe ai do te bente cdo gje per te, pra ajo e dinte qe ai jepte dhe merrte jete per te, pra ajo e dinte, por a e dinte valle ajo 'persene'?A e dinte valle ajo arsyen perse ai bente aq shume gjera per te?