Fiksimi ✓

Kapitulli 15

#Autorja

Ishin ne dhomen e tyre dhe po u benin gati , sepse do te shkonin ne nje mbremje.Dukeshin si cift, ajo e cila po vishte takat dhe ai , i cili qendronte perpara pasqyres dhe perpiqej te rregullonte kollaren, e ajo e cila sapo i veshi u cua me nje delikatese dhe e ktheu ate perpara saj dhe po e ndihmonte.E ai teksa e shikonte ate, se sa e bukur ishte bere, rrezellitese.E shikonte ate dhe i vinte per te qeshur kur shikonte ate fiksim e saj teksa rregullonte kollare.E pasi mbaroi ngriti koken dhe syte e tyre u ndeshen.Shikimet flisnin, skishte nevoje per fjale apo vepra.Thone qe dy te dashuruar kane nje gjuhe qe asnje pervec tyre nuk e kupton, e ata e kishin.Vetem ai shikim i thelle i tyre te bente te kuptonte qe ia kishin nevojen njeri-tjtrit.Pse nuk vepronin pra?Pse nuk e shuanin ate zjarrin e brendshem?Eh, cdo gje ka kohen e vete apo jo?Gjithsesi eshte edhe ajo shprehja 'I duruar i fituar', e Andresi shpresonte te dilte i fituar, sepse mezi po priste ti bashkonte buzet e tij me te sajat.Te shkriheshin te dy.U shkeputen nga ato trazirash mendimesh dhe u nisen.Rruges te heshtur e Andresi pyeste veten se cfare kishte ajo qe nuk fliste, sepse asaj nuk i pushonte goja.

-Alis cne ti pse nuk flet?

-Pse mos do muhabet?, ia ktheu ajo e acaruar.

-Ououou qetesohu thash cne qe spo flet prandaj?

-Ku e di ti qe spo flas?

Dhe atij iu shfaq nje buzeqeshje ne fytyre, iu kujtua pikerisht ajo dite qe e kishte njohur.

-Po e sakte po flet me mendjen.

-Po.

-Po mos e ngarko shume eja fol edhe me mua.

-S'dua.

-Mos je e merzitur me mua ti?

-Jo... sigurisht qe jo, perse duhet te jem?Sigurisht qe jo skam arsye, skam pse te zemerohem me ty njehe...

-Nese vertet nuk do te ishe do me thoje thjesht 'Jo' dhe jo te me thoje tregim dhe tani shpejt perse je merzitur me mua?

-Ska gje , a arritem?

-Mos ndrysho teme vogelushe.

-Arritem.

Dhe del nga makina pa pritur qe tia hape deren.

-Me prit aty Alis.

Dhe i zgjat krahun e tij , e te dy hyne brenda.E gjithe vemendja te ata.Normale, ne fund te fundit dallohet kush yll shkelqen me shume se te tjret apo jo?Te ta u afrua nje burre i vjeter dhe perqafoi Andresin.

-Anders zonjushen nuk do te na e prezantosh?

-Sigurisht. Alis ky eshte Arti, Arti kjo Alisja.

-Gezohem zonjushe.

-Gjithashtu.

-Anders eja ulu me ne.

Shkuan se bashku dhe u ulen prene njeri-tjtrit.Aty ishin shume burra dhe shumica te shoqeruar me femra, dukeshin cfare femrash ishin dhe Alis nuk iu afrua fare atyre.

-Largohuni vajza, i urdheroi nje si me i madhi ne moshe. Te gjitha u larguan.Ai po shikonte Alisen.

-Anders, mund ti thuash zonjes tende te largohet?

#Andres

Te largohet?Sriozisht e ka ky?Dhe ndjeva doren e saj te shtrengonte krahun tim.Eh me vjen te kthehem e tia heq ate fustan mu aty ku eshte.

-Anders?

Prap ky o zot?

-Jo zonjusha nuk do te largohet.

-Seriozisht?

-Po.

-Po duhet te bisedojme per disa gjera qe nuk dua qe ta marrin vesh.

-Ajo eshte me mua.

-Jo Andr...Anders jam ketej rrotull.

Cfare?O zot, pastaj po u bera vrases i ndonjerit ketu, je deshmitar qe u perpoqa ta shmangia kete.

-Mos u largo shume.

#Autorja

Dhe po e shikonte ate.As vete spo e kuptonte pse nuk donte tia largonte syte.Donte ta kishte para syve.Perse valle?Apo mos ndjente sikur ishte hera e fundit qe e shikonte?