Kapitulli 7

1.6K 88 6
                                    

-Cfare do?, iu pergjigj Andrea i zemeruar.

-Keshtu i fitet mikut tend te vjeter?

-Armikut doje te thoje?

-Ehhh, pra kush eshte kjo vajza nuk do na prezantosh?Ah prit se u kujtova eshte ajo vajza e fotos ee?

Alis po shikonte e habitur.

-Degjo Danjel, ben mire te largohesh nese nuk do te me ngelesh ne dore.

-Dua te na prezantosh!

-Harroje, mos guxo ti afrohesh asaj!

-Ah mos me thuaj se eshte pika jote e dobet?

-Cte duhet ty?

-Atehere na prezanto!

-Degjo, ajo eshte e imja, mos u merr me te!

E tija, mos e degjoi gabim valle?Jo e kishte degjuar shume mire, ai e kishte quajtur te tijen, sikur u eksistua nga ato fjale.

-Eja, i tha ai dhe e terhoqi.

-Sdo te jete per shume kohe, pershperiti Danjeli kur u larguan.Cfare kishte valle ne plan?

-Andres kush ishte ai?, e pyeti ajo pasi kishin dale jashte.

-Degjo mos iu afro atij, ai eshte ai qe me dergoi fotot.

-Heh, e kuptova!Te thash qe nuk them gje mos u shqeteso me kot!

-Alis!, bertiti ai.

-Cfare? ia ktheu ajo.

-Nuk e kupton?, pyeti ai fare qete duke iu afruar me shume.Mbeshteti ballin e tij me te sajin , i rrethoi fytyren me duar dhe i peshperiti: Mua me intereson vetem ti, me kupton?Cfare do qe te bejne ata vellain tim nuk e gjejne.

Ai u shqetesonte per te, ajo ndihej si ne qiellin e shtate.Ishin vetem disa centimetra larg buzeve te njerit tjeter.Secili donte ti ndjente ato buze,po perse valle nuk vepronin?Apo mos ishte frika se do te humbisin njeri-tjetrin?Cfare te benin?Ishin ne dileme.Andresi e vendosi ta puthte nuk duronte me, sapo u be gati ta puthte degjuan krismen e nje arme.Ajo krisme e forte i solli ne vete.Andresi e kapi per dore Alis dhe hyne ne makine.Alis nuk u tremb aspak, ndihej e sigurte me te.Rruga ishte e heshtur.Ajo e mbeshtetur ne xham dhe ai qe here pas here e veshtronte, ajo ishte nje engjell i vertete.Arriten ne shtepi dhe pa qe ate e kishte rrembyer gjumi.E dinte qe nuk kishte gje ne bote qe e zgjonte.E mori ne krahe dhe ajo rrethoi qafen e tij me duart e saj dhe koken e kishte shume afer qafes se tij.Edhe pse ishte ne gjume e ndjente ate arome qe i mbushte mushkerite, ndersa ai ndjenjte frymemarrjen e saj te ngrohte ne qafen e tij, trupi i tij po eksistohej shume,  me zor arriti te permbante veten.Shkoi ne dhomen e saj dhe e vendosi ngadale ne shtrat, nuk donte ta linte me ate fustan, por nuk donte te degjonte te bertiturat e saj ne mengjes.Thjesh i hoqi kepucet dhe e mbuloi me nje batanije, nuk harroi ti linte nje puthje ne ball.

Fiksimi ✓Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz