The Halfblood Princess

01 - Slippers and kisses

"El!" schreeuwt Severus in mijn oor. Ik schrik wakker en kijk de jongen chagrijnig aan.

"Kan het nog harder?!" zucht ik.

De ogen van mijn tweelingbroer zijn nog geen vijf centimeter van mijn hoofd en ik rol met mijn eigen ogen.

"Wat moet je?" zeg ik.

"Vandaag is je eerste dag op Hogwarts!" zegt hij glimlachend.

Ik glimlach bij de gedachte. Afgelopen jaren was een donkere tijd. Er zijn dingen gebeurd waar ik liever niet aan terug denkt. Ik heb vijf jaar thuis les gehad van mijn moeder doordat ik te ziek en niet sterk genoeg was. Maar omdat ik nu eindelijk aan kan is vandaag mijn allereerste dag op een echte school voor heksen en tovenaars! Mijn tweelingbroer, Severus, zit al wel op Hogwarts en ik kreeg daarom ook alle geweldige verhalen te horen.

"Sev, het is half zes," zeg ik. Iedereen weet dat ik geen ochtendmens ben, het liefste blijf ik gewoon tot 12.00 uur in m'n bed liggen. "We hoeven pas om half 11 weg!"

"Alsof mijn dat wat uit maakt!"

Hij grijnst en loopt de kamer uit. Ik draai me zuchtend om en staar naar de beige muur. Ik sluit mijn ogen en probeer verder te slapen maar ik ben klaar wakker. De kou komt me tegemoet als ik de dekens van me afsla. Mijn voeten raken de ijskoude vloer en ik buig naar voren om mijn prachtige beren sloffen te zoeken.

"SEV WAAR HEB JE MIJN BEREN GELATEN!" blèr ik door het huis.

"Je komt ze maar halen!" schreeuwt de stem van Severus terug.

"Jij- UGHHH!" ik trek een trui van de stoel en ren op mijn blote voeten door het huis opzoek naar Severus.

"Er zijn mensen die wel nog willen slapen!" roept de stem van mijn vader uit de slaapkamer van mijn ouders.

"Ja dat wilde ik ook! Maar er is een of andere idioot die mij wakker maakte en mijn beertjes heeft gejat!" schreeuw ik terug.

"Severus geef die pantoffels terug aan je zus en ga weer slapen!" schreeuwt nu mijn moeder.

"Ja Severus geef die sloffen terug," zeg ik terwijl ik met mijn handen in mijn zij voor Severus ga sta.

"Nee!"

"Wel!"

"Nope!"

"SEV!"

"SEVERUS GEEF DIE BEREN TERUG!" schreeuwt mijn moeder. We waren ondertussen rond de tafel aan het rennen en dat maakt een hoop kabaal. Normale mensen zouden denken dat dit zou gaan om kinderen van vijf. Maar we worden over minder dan een half jaar al zeventien. Oops.

Zuchtend geeft Severus de sloffen aan me terug en ik plof, met mijn beren aan m'n voeren, op de bank in de woonkamer. Severus gaat naast mij zitten en kijkt nog even naar de beertjes.

"Ik wilde ze eigenlijk eerst door het toilet spoelen maar toen ik bedacht dat dat niet zou passen, wilde ik ze veranderde in flubberwormen," zegt hij.

"Kijk maar uit dat ik jou niet verander in een flubberworm."

"Ik haat je,"