Spending 100 Days as a Maid(completed)

Chapter 38

David's pov

Naguguluhan ako sa lahat! kailangan kong malaman ang katotohanan.

sumunod ako sa hospital kahit itinaboy ako ng nanay ni hanna, kailangan ko talagang mahanap ang katotohanan.

nang makarating ako sa hospital at nakita ko yung babaeng tumawag kay hanna na anak.

"Wait lang po ma'am!"

"David....tama ba?".nagulat ako ng tawagin nya ang pangalan ko, paano nya nalaman?

"Paano-"

"Sinabi saakin ng kapatid ko!"

"kapatid?"

"Oo! ang nagsilbing nanay kay hanna at sa mga anak ko!".nang sabihin nya iyon nabuo na lahat ng ideya at hinala na nasa utak ko.

"Ikaw ang tunay na nanay ni hanna?"

"Tama ka dyan! at kilala ko din ang tatay mo!"

"Si Dad?....gusto ko pong malaman ang lahat!".napabuntong hininga na lamang sya at naglakad papalayo

"Sumunod ka saakin!".sabi nito kaya naman sinundan ko sya

"Si matheo ang tatay mo na dapat ikakasal saakin dahil lamang sa negosyo na napagkasunduan!"

"Ipinagkasundo ka din pala!"

"Pero walang makakapigil sa pagmamahalan namin ng tiyo mo!"

"Si tito palvin?!"

"Oo sya nga! napilitan kami ng asawa ko na iwan ang mga anak namin sa kapatid ko dahil gusto kaming patayin ni matheo, pero hindi ko inaakala na magkakaganito ang lahat! hindi ko inaasahan na magtatagpo sila ng anak ko!"

"I  really sorry on behalf on my father!"

"No! you don't have too hindi mo obligasyon na magsorry sa lahat ng kasalanan ng ama mo!".napabuntong hininga na lang ako

"Don't worry she's fine now!"

"Hu?"

"Hanna! she's fine now! she is a brave woman, hindi nya hinahayaan na may umaapi sa kanya!"

"I am sorry!"

"For what?"

"For hurting your daughter! ayokong iwan sya that time! but I have no choice papatayin sya ni dad kapag hindi ko sinunod ang gusto nya, it's also my fault I shouldn't sign that contract I made with my dad!"

"He is very manipulative! even his son's happiness ipagkakait nya!"

"Pwede po ba akong magtanong?"

"What is it?"

"Anak ko po ba si hermaine at dylan?"

"Hindi ako ang dapat sumagot sa tanong na yan hijo! kundi si hanna mismo!"

"Naiintindihan ko po!"

"Mas mabuti pang tignan na natin si hanna! baka ngayon nailipat na sya sa kwarto nya!"

kaya naman pumunta kami sa kwarto kung nasaan si hanna.

"Bakit ka nandito?".bungad na tanong saakin ng nanay ni hanna

"Bunso! tama na!"

"Ikaw ang dahilan ng lahat kung bakit  nagkaganito si hanna! sana hindi mo na lang sya nakilala para hindi ngyari sa kanya ito!"

"I am sorry!"

"Saan makakarating yang sorry mo? mapapagising ba nan si hanna?"

"Bunso kumalma ka lang!"

"Ate? paano ako kakalma kung si hanna nandyan nahihirapan?!sana ikaw na lang ang nandyan!"

lumuhod ako sa harap nila at humingi ng sorry, unti-unti na ding pumapatak ang luha ko sa pisngi ko." Pasensya na po kung dinala ko si hanna sa gulo na ito! alam ko po na walang mararating ang sorry ko sa lahat ng masakit na nararamdaman ni hanna ngayon at sa lahat ng gulo na nararanasan nyo ngayon! pero nasasaktan din po ako! masakit din pong makita na yung taong mahal ko nahihirapan dahil lang sa kapabayaan ko! alam nyo naman po kung gaano ko kamahal si hanna! mahal na mahal ko sya! pero. sinayang ko yung pagmamahal nya! sinayang ko lahat dahil lang sa maling desisyon ko! I am sorry hanna! Sorry po sa lahat ng nagawa ko sa pamilya nyo tama kayo dapat ako yung nandyan at hindi si hanna!".hindi na ako nakapag salita pa at umiyak na lamang dahil sa bigat ng nararamdaman ko.

nang biglang may tumapik sa ulo ko kaya naman napatungo ako.

nakita ko si hanna na umiiyak sa harapan ko, hindi ko na din mapagilan ang sarili ko at lalo pa akong naiyak.

her hand touch my cheeks and wipe my tears. "Don't cry!".sabi nito. "it's okay! I am alright now!see!"

Hindi ko na napigilan ang lahat ang niyakap ko sya ng mahigpit.

I hope she know that I miss her alot!

naputol ang pagyakap namin ni hanna ng may kumatok sa pinto.

"Maaaamaaaa!".Ang kambal na anak ni hanna si hermaine at dylan, naalala ko tuloy yung pangarap namin na magkaroon ng pamilya at maraming anak kaso hindi ko na magagawa yun dahil alam kong sarado na ang puso nya at hindi na muling pagbubuksan lalo na sa isang kagaya ko na nanakit sa kanya at iniwan sya ng walang rason.

"Hello po!".bumalik ako sa realidad ng may tumawag saakin, ito pala ay si dylan

"Hi dylan!"

"Alam nyo po ang pangalan ko?"

"Oo naman sino ba namang hindi makakakilala sayo?".and i pinch his nose

"Hi hermaine!".bati ko sa kanya, pero hindi sya sumasagot kaya naman nilapitan ko sya at nakipag hand shake tsaka binuhat

"Hi!".bati nito saakin

"You look like me....we have t-the s-same eye,nose and beautiful smile!".pautal-utal nitong sabi, siguro dahil nahihiya ito saakin

pero parang totoo nga ang sinasabi nga kahawig ko ang mata, ilong at mga ngiti nya sa hindi ko maipaliwanag na pakiramdam bakit sobrang gaan ng loob ko sa dalawang bata na ito? may konsekayon ba ako sa kanilang dalawa?

O ako ng tatay nila?