Spending 100 Days as a Maid(completed)

Chapter 40

Hanna's pov

"Goodluck sa flight mom and dad! Mama!"

"Goodluck din sayo anak!"

"Thank you mom!"

"Nag aalala kami sayo! pano ka?"

"Mama pinagusapan na natin toh diba? I am okay! I am safe for now! but I have to end this war as soon as possible!"

"Sige anak!"

"Ate!"

"I will miss you guys!"

"Kami din ate!"

"Baby boy? alagan mo palagi si baby girl okay?!"

"Ate were not kids anymore but I will always protect her at any cost!"

"Mamaaa! please dont leave us!"

"dont cry my babies!"

"Can't you come with us?"

"I am sorry my babies! But I promise you babawi si mommy sainyo pagbalik ko okay! so behave ha!"

"Okay po!"

"Sige na baka mahuli pa kayo sa flight nyo!"

nagpaalam na ako sa kanila at tuluyan na silang umalis, mahirap para saakin na mapalayo sa kanila pero kailangan ko itong gawin para sa kaligtasan ng pamilya ko.

"How was it?".tanong saakin ni david

"It's okay!".malumanay kong sagot

bigla nya itinigil ang kotse at tumingin saakin ng seryoso.

"Bakit ka tumigil?"

"Aminin mo nga sakin!".seryoso nitong sabi."Ako ba ang tatay ng mga anak mo?".tanong nito saakin.

"Hindi!".diretso kong tanong

"Eh paano ka nagkaroon ng anak?"

"Bakit ba nangingialam ka pa ha?".irita kong tanong sa kanya

"Dahil gusto kong malaman yung katotohanan!".sigaw nito sakin

"Ano pa bang gusto mong malaman? diba nasabi ko na sayo na hindi ikaw ang tatay nila!!"

"Paano ka nabuntis? ako lang naman yung lalaking-"

"Lalaking ano? yung nakahawak sakin? PUTANG INA! alam mo hinihiling ko na sana hindi na lang ngyari yung gabi na yun! na sana hindi na kita nakilala para sana hindi mangyari ang lahat ng ito-"

"Para ano? kung hindi dahil sakin wala yung mga anak mo!".sinampal ko sya sa galit

"A-akala mo ba madali lang ang lahat para sakin?".mangiyakngiyak kong sabi

hindi ko na mapigilan pa at lumabas na ako ng kotse.

"Hanna!"

hindi ako nakinig sa kanya at patuloy na naglakad.

"Hanna sandali lang!".hinawakan nito ang aking braso

"ANO BA!".binawi ko muli ang aking braso at patuloy na naglakad

"Sandali lang!".hinawakan ulit nito ang braso ko

"ANO PA BANG GUSTO MO HA?!".sigaw ko sa kanya

"Sabihin mo na saakin ang katotohanan!"

"Katotohanan? wala ka namang dapat malaman david! dahil sa umpisa pa lang wala ka na! umalis ka! iniwan moko sa umpisa pa lang! binitawan moko!".isa isa ng tumulo ang luha ko dahil hindi ko na mapigilan