Black Mafia 2: Axle Collins

CHAPTER 1

Ashera's Po'V

NAKASAKAY AKO ngayon ng private plane. Galing akong korea at papauwi na ako sa Pilipinas. Simula na ng misyon ko kaya paniguradong stress na naman ito. Nang makalapag ang sinasakyan kong eroplano ay agad akong lumabas. Gusto ko nang madaliin ang misyon ko para makapagbakasyon ng ulit ako. Hindi ko na paaabutin ng tatlong buwan ang misyon ko. 

  Agad akong sumakay sa nakahandang limousine para sa akin. Pagkasakay ko ay agad itong pinaharurot paalis. Mag i-istay yata ako sa mansiyon dito sa Pilipinas. Wala namang ibinigay na Condo si Papa, hindi kagaya nuong nagdaang misyon ko.

Pinahinto ko muna ang kotse nang may madaanan kaming Restaurant. At dahil siguro sa haba ng biyahe ay nakaramdam na ako ng gutom. Lumabas muna ako at pumasok sa Restaurant. The Restaurant looks cozy. Malaki ang Restaurant at masyadong makipag. May mahinang baliw pa ng musika na mas lalong nakapagbibigay high class. Modern lang ang istilo pero mapaghahalataan mong pang mataas ng klase.

"Good evening ma'am. Welcome to Collins Luxious Cuisine Restaurant. Do you have a reservation ma'am?"

Collins huh? The lucky is in my side again.

"I don't have a reservation. Just table for one please." I said using my cold voice.

I'm use to it. Palagi ko talagang ginagamit ang malamig kong boses sa mga hindi ko makilala. Well, sort of.

"This way ma'am."

I followed the girl with full of authority. Well, yan na kasi ang nakasanayan ko. Hinatid niya ako sa pang-isahang mesa. Malapit ito sa bintana kaya kitang-kita ko ang ilaw sa labas. Gumagabi na kasi.

  Kumuha ako ng isang menú at napa wow ako dahil lahat ng nasa menú ay Pilipinong pagkain. Wala pang ibang bansa. Like adobo, sisig, kare-kare at iba pang Pilipinong pagkain. Namangha ako sa kalidad ng Restaurant na ito. Just now.

Inorder ko ang adobo at kare-kare. Tutal ako lang naman ang kakain ay hindi ko na pinarami pa. Nang dumating ang inorder ko ay agad akong kumain. Napakasarap. Nang matapos akong kumain ay uminom muna ako ng tubig bago tumayo.

Balak ko na sanang hawakan ang double glass door nang may nauna na rito. Agad akong napabaling dito at hindi ko pinahalata ang pagkabigla. Pinatili ko parin ang malamig kong awra.

"I was about to go out. But, ladies first."

Tipid ko siyang nginitian saka tuluyang umalis. Papasok na sana ako sa kotse nang marinig ko ang boses niya galing sa likuran.

"By the way. I'm the owner of this Restaurant. I'm Axle Collins. Your face is new. Are you a tourist here?"

Binalingan ko siya at tiningnan, but I didn't show any emosyon in my eyes.

"Nice to meet you Axle Collins. I'm Ashera Alfonso. And I'm not a tourist here in Philippines. Dito ako nakatira."

Hindi ko na nakita ang reaksiyon niya dahil tuluyan tuluyan na akong pumasok. Agad naman itong pinaharurot. Nang makarating sa mansiyon ay dumeretso na ako papasok saka ako umakyat patungong kuwarto ko. The mansion still the same. My room also still the same. Parang walang pinagbago. Then suddenly my phone rang.

Agad kong kinuha ang phone ko sa loob ng shoulder bag na dala ko. Nang tingnan ko ang caller ay agad ko itong sinagot.

"Hello Dad?"

"Stay in condo until you finish your mission," Ibinigay muna sa akin ni Dad ang address ng condong tutuluyan ko "Still the same. Just disguise like a normal citizen." Then he ended the call.

I sighed in so much frustration. Bakit hindi niya nalang sinabi sa akin nung nasa Korea pa ako. Lumabas na ako ng kuwarto saka nagpahatid ulit sa driver, ngayon papunta nang condominium. Nang makarating duon ay saka ko hinarap ang driver.

"Don't fetch me anymore. I will use my condo unit and just like pàpà said. I will disguise like a normal citizen."

"Yes ma'am."

"Good."

Kinuha ko muna ang luggage ko saka pumasok sa elevator. Buti nalang hindi mabigat ang luggage na dala ko. Nang bumukas ang elevator ay pumasok na ako. Habang hinihintay ang elevator na makarating ito sa floor na pupuntahan ko ay napabuga ako ng marahas na hininga.

I wish this would be my last mission. Ayoko nang pumatay ng tao. Nang bumukas ang elevator ay lumabas na ako saka pinuntahan ang condo unit ko. Nang makapasok ako ay agad kong hinubad lahat ng saplot sa aking katawan.

Pumasok ako sa banyo saka naligo. I closed my eyes shut then suddenly the face of the man in the restaurant popped in. Agad kong iminulat ang mata ko at pinatay ang shower. Huminga nalang ako ng malalim bago kinuha ang towel—provided by the condominium—saka ipinalibot sa katawan ko.

Kinuha ko ang isang bagahe na puno nang mga damit ko saka ako kumuha ng mga susuotin. Black sando, leather jacket with hood, black pants and boots. Pagkatapos kong magbihis ay lumapit naman ako sa isa ko pang bagahe saka binuksan.

Hmmmm. My sniper.

Kinuha ko ito at agad nilagyan ng bala ang magazine. Tumanaw muna ako sa bintana at napangiti nalang ako. Kaya pala ito ang piniling condo ni Dad. Katapat pala nito ay ang pinagtatrabahuan niya.

Hmm. Perfect spot.

Kinuha ko ang sniper ay ipinuwesto sa bintana. Hindi ko in-on ang ilaw kaya madilim sa loob ng unit. Inilabas ko nang kaunti ang sniper. Sapat na para makapuwesto ako ng maayos. Gamit ang scope ng sniper at tiningnan ko ang restaurant. Close na ang nakalagay sa pinto at unti-unti nating dumilim ang paligid. Zinoom-in ko ang scope dahil hindi ko maaninag dahil sobrang dilim. In-on ko muna ang night vision ng scope bago umasinta ulit.

Tamang-tama naman na kalalabas lang niya galing restaurant. Kinandado muna niya ito bago pumanhik sa nakaparadang hammer. Humigpit ang hawak ko sa gatilyo. Hindi ito ang unang beses na may papatayin ako pero tagaktak na ang pawis ko. Nanginginig din ang kamay kong nasa gatilyo.

Wat is wrong with me?

Pumikit ako ta huminga ng malalim saka ako naglinis. Inasinta ko ito sa ulo niya. Kakalabitin ko na sana ang gatilyo nang bigla siyang huminto sa akmang pagbukas ng kanyang sasakyan saka bumaling sa kinaroroonan ko.

SH*T

Agad akong napayuko sa sobrang gulat. Pero pano niya nalaman na may tao dito? Bakit siya lumingon sa kinaroroonan ko? Malamang condo to Ashera bobo.

Cazzo....

Mukhang tama nga si Daddy. Mahihirapan ako sa isang ito. Dahan-dahan akong sumilip sa bintana. Agad akong napamura nang papalayo na ang sasakyan. Nasapo ko nalang ang ulo ko at binalik ang sniper sa kinalalagyan nito.

Tumayo na ako saka binuksan ang ilaw. Napaupo ako sa couch habang nag-iisip ng plano. Bukas ko nalang aalamin ang background niya. Magpapahinga nalang muna ako.

I hurriedly stand up and enter my room. Lay down in bed and sleep. But before that, a face of man instantly popped in my mind.

Axle Collins.

______________________________________________
A/N: Axle pronounce like Eyk-sel.
I hope you enjoyed reading guys.