Emrah'ın dudaklarından dökülen kelimeler ruhuma işledi. Hem onunla, burada sonsuza dek kalmak istiyordum. Hem de kaçıp ondan sonsuza dek kurtulmak. Hem onu sevmek istiyor, sevgimi haykırmak istiyordum suratına. Hem de nefret ederek sövmek. Emrah beni hep bu arafta bırakmıştı. Hiçbir şeyi tamamlamama izin vermemişti. Seviyorum dediğim anda kalbimi kırmış, nefret ettiğim zaman beni kendine bağlamıştı. Ne yapmaya çalışıyordu bu çocuk. "Artık ya yaşar ya da öldür. Böyle can çekiştirme" diye haykırdım. Uzun bir sessizliğin ardından Emrah şu cümleleri kurdu; "Ne sana nefes olabilirim ne de seni öldürecek bir silah"
Pes edecektim. Hiçbir zaman sözlü kavgalarda Emrah'ı yenemiyordum. Kelimeleri o kadar muazzam yerleştiriyordu ki cümlelerine, yanıt verebilecek kadar yetenekli değildim. Beni de zaten böyle tavlamamış mıydı?
"Peki öyleyse madem buradan çıkamıyorum, o halde burayı senin için cehenneme çevireceğim" Emrah güldü.
"Ben cehennemin ta kendisiyim zaten güzelim"
Uzun süre karanlık gözüne baktıktab sonra gerçek anlamda pes ederek kapıdan koridora çıktım. Emrah'ın kurduğu cümleler beynimde yankılandı. Şimdi ne yapacaktım? Burada hapis mi kalacaktım? Cinayetler işlenen bu evde bir katille başbaşa.
Tanrım senden Emrah'ı dilediğimde bunu kastetmemiştim.
Uzun koridorda yürürken acıktığımı hissettim. Herhalde mutfağını kullansam sorun olmaz Emrah Bey!? Her gözümü açtığımda kendimi bulduğum odaya girdim ve tezgahın yanından sıyrılarak mutfağa geçtim. Dolabı açtığımda gerçek bir faciayla karşılaştım. Donmuş yiyecekler dışındabir şey yoktu burada. Evet, kesinlikle açlıktan beni öldürmek için yapılmış bir plandı bu. Yoksa hiçbir insan ömür boyunca bunlarla beslenip hayatta kalamazdı. Sanırım Emrah'ı tekrar rahatsız etmem gerekecekti.
Emrah'ın odası olduğunu düşündüğüm kapıya tekrar geldim ve kapıyı iki kere tıklattım. Içeriden bir önceki tonlamayla "gel" komutu verildi. Kapının tokmağını çevirerek kapıyı açtım ve içeriye girdim. Yatakta uzanan Emrah doğruldu "Ne oldu?" "Bir şey olduğu yok. Sorun da bu. Buzdolabında hiçbir şey yok. Ben nasıl hayatta kalacağım Emrah" Emrah bir kahkaha patlattı "Küçük hanım bizim yemekleri beğenmemiş anlaşılan. Tamam. Liste oluştur hizmetliyi yollar aldırtırım" hizmetli mi? "Zengin zübbe"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UÇURUM ÇİÇEĞİ
Teen FictionUçurum çiçeği gibisin. intihar kokuyor bir yanın, bir yanın umut. uçurum kıyısına kadar gelenleri atlamaktan caydıracak kadar güzelsin, intihar etmek isteyenlerin kokusunun sindiği kadar solmuş.
