Banyodan çıkmadan önce son olarak saçlarımı iki avucumun arasına alarak sıktım var gücümle. Saçlarımdaki su akmış ve yerini neme bırakmıştı. Banyodan çıkmadan önce hep bunu yapardım. Saçımın kolayca kurumasında etkili oluyordu. Kısa bir süre önce belime kadar uzanan saçlarımı Emrah'ın o zamanlardaki isteğiyle boyun hizamda kestirmiştim. Eski saçlarımı her saniye özlüyordum. O kadar özlüyordum ki bir zamanlar Emrah'ı mı, eski saçlarımı mı daha çok özlediğim konusunda kendimle tartışma içine girmiştim.
Suyu kapatır kapatmaz üşümeye başlamıştım bile. Hızlıca banyodan çıkıp kaloriferin üzerindeki havluya sıkıca sardım kendimi. Açıkta kalan yerlerim hâlâ üşüyordu. Ama ilk defa Emrah düşünceli davranmış ve bana büyük bir havlu vermişti. O yüzden açıkta kalan pek bir yerim yoktu. Tam rahatladım ısındım derken kıyafetlerimin olmadığı aklıma geldi. Kahretsin,şimdi ne yapacaktım? Emrah pek de düşünceli davranmamış, ha?
Kıyafet yaratamayacağıma göre tek çare banyodan çıkıp Emrah'ı bulmak ve kıyafetlerimi istemekti. Öyle de yaptım. Banyodan çıktım ve Emrah'ı her zaman bulduğum odaya yöneldim. "Tanrım, bu evin içinde hep yarı çıplak dolaşmak zorunda mıyım?" Emrah'ı bulacağımı sandığım oda boştu. "Neredesin Emrah?" diye mırıldandım kendi kendime ve odaları dolaşmaya devam ettim. Odaları gezinirken çoğu odanın kilitli olduğunu fark ettim. Merak duygum zihnimde "acaba odalarda ne saklıyor" diye fısıldıyordu kulağıma. Banane, ne saklıyorsa saklıyor. Bundan daha büyük sorunlarım vardı. Emrah'ı bulmak gibi.
Mutfağa girdiğimde karşılıklı bar sandalyelerinde oturan Emrah ve Cenk ile karşılaştım. Emrah beni görür görmez koşar adım yanıma geldi ve kolumdan tutarak beni mutfağın dışına çıkardı. "Ne halt ediyorsun sen Sude?!" Neden bu kadar sinirlenmişti ki? "Hey, ne bu tavır. Kıyafet bıraksaydın sende!" "Isteseydin bırakırdım" "mantıklı düşünseydin bırakırdın" "bak Sude. Evde başka adamlar varken yarı çıplak halde dolaşamazsın" işte şimdi oyun başlasın. "Nedenmiş o, benim bedenim istersem çıplak dolaşırım." "Sude!" "Ne var Emrah?" Bunu o kadar sınır bozucu bir tonla söylemiştim ki. Emrah'ın yerinde olmak istemezdim. Emrah;"Yavrum bedeninle ilgili kararları ben veririm" dedi sırıtarak. "Sen nasıl bir psikopatsın Emrah" "Bu biçim bir psikopatım, seversen" göz kırpmayı da ihmal etmemişti uyuz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UÇURUM ÇİÇEĞİ
TeenfikceUçurum çiçeği gibisin. intihar kokuyor bir yanın, bir yanın umut. uçurum kıyısına kadar gelenleri atlamaktan caydıracak kadar güzelsin, intihar etmek isteyenlerin kokusunun sindiği kadar solmuş.
