"Sonunda istediğin şey gerçekleşiyor Chanyeol."
Hevesle yanıma döndüm. En yakın arkadaşım Sehun bana buruk bir mutlulukla bakıyordu.
Büyük bir mutlulukla kafamı salladım. "Mükemmel bir arkadaş olacağım!"
"Chanyeol!"
Duyduğum sesle etrafa bakındım. Çok tanıdık bir ses duyuyordum ama etrafımda Sehun'dan başka kimse yoktu.
"Chanyeol uyan!"
Tekrardan etrafa bakındım ve bulunduğumuz odanın kapısı açılmasıyla birlikte gözlerimi acıtan bir ışık süzüldü içeri.
Ellerimi gözlerime siper ettim ama bana doğru gelen adamı görebiliyordum. Acımasız ışığa yenilip en sonunda gözlerimi kapattım.
Gözlerimi tekrar açtığımda başımda ağlayan Baekhyun ve etrafında hemşireler vardı. Hızla kalkıp etrafıma bakındım ama Sehun yanımda değildi, az önce ki bulunduğumuz odada değildim.
Kalkmamla birlikte boynuma dolanan kollarla yere tekrar geri yattım. Bu kokuyu tanıyordum, kollarım hızla üstümdeki bedeni sarmaladı.
Bu koku, sanki çok özlediğim ve unuttuğum bir kokuydu. İçimde bir şeyler bu koku sayesinde coşkuluydu fakat beynim ısrarla hatırlamamakta direniyordu.
"Çok korktum.." dedi boynuma doğru titrek ses. "Sanada bir şey olacak diye çok korktum.."
Baekhyun'dan bir hıçkırık kopmasıyla beraber içimde de bir şeyler kopmuştu sanki. Kollarım daha sıkı sardı üstümdeki bedeni.
"İyiyim.. korkma lütfen."
"Bay Park tansiyonunuzu ölçmemiz gerek."
Hemşirenin sesiyle Baekhyun yavaşça üstümden kalktı ve benimde kalkmama yardımcı oldu.
Hemşireler gömleğimin kolunu sıyırıp tansiyonumu ölçmekle meşgulken ben Baekhyun'a bakıyordum.
"Ne zamandır böyleyim?"
Baekhyun bilmiyorum der gibi kafasını salladı. En son başıma giren o sancıyı hatırlıyordum birde Sehun'la beraber olduğumuz odayı.
"Sehun.." dedim, nasıl soracağımı bilmeden. "Buraya geldi mi?"
Kafasını salladı. "Hemşireleri çağırmak için çıktığımda hızla içeri girdi. Bir kaç saniye elini alnına basılı tuttu ve hemşireler gelmeden hemen önce hemen gitti."
"Tansiyonunuz normal. Lütfen biraz uzanıp dinlenin, yorgunluktan olmalı."
Hemşireler eşyalarını alıp odayı terk ederken bende sonunda yerden kalkmayı akıl edebilmiştim.
Baekhyun'un da yardımıyla koltuklardan birine oturdum.
"Luhan Sehun ile karşılaştı mı?"
Baekhyun hızla kafasını salladı. "Bir kaç ay önce."
Anladığımı belirterek kafamı salladım. Ellerimle başımı ovalayacağım sırada Baekhyun benden önce davrandı.
Kafamı omzuna yatırarak ince parmaklarını alnımda gezdirmeye başladı. Yavaş ve oldukça nazik hareketlerle alnıma masaj yapıyordu.
Bu anın verdiği huzurla gözlerimi kapattım ve bir şey düşünmemeye çalıştım.
Midemin guruldamasıyla gözlerim yeniden açıldı, Tanrım, hala bir şey yememiştim!
Baekhyun'un parmakları durdu. "Kahvaltı yapmadın mı?"
Kafamı olumsuz anlamda salladım.
"Düzenine çok dikkat etmelisin Chanyeol."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psychologist // ChanBaek
Teen Fiction"Küçükken yarattığım hayali arkadaş Park Chanyeol, benim dünyama nasıl gelebildin?"