The Perfect Wife

Chapter7(edited)

Chapter7

"I'm glad that you made it" nakangiting bati sa kanila ni Mr. Giovanni kasama ang asawa nito. Napangiti siya sabay beso sa babae "Happy Birthday".

"Thank You... I hope that you'll find my party entertaining." 

"Of course" bumaling ang mga ito sa tabi niya. Napalingon rin siya "Where is your husband?" napapikit siya saglit saka binaling ang paningin sa mag asawa "rest room".

Nakita ni Paige kung paano gumuhit ang disappointment sa mukha ng asawa ni Mr. Giovanni "I hope that the two of you is okay?!" she knows!  she smiled bitterly at the woman. "Of course, Marcus and I are doing great, well there are some obstacles which is natural to every relationship but other than that we're okay." she gave her perfect smile at the woman.

Bago pa man makapagsalita ang Ginang ay may lumapit rito and with that Paige excuses herself at nagtungo sa table nilang mag-asawa. Although she wished Marcus was there, wala ito roon. She sigh heavily as she scan the crowd "Where the heck is he?" mahinang bulong niya sa sarili.

Nang napagdesisyunan niyang hanapin ito ay saka ito lumitaw mula sa nakukumpulang tao. Dahan dahan itong naglalakad patungo sa kanya na tila natural lang ang pag alis nito. She composed herself as her anger arises, she turn around and found her sit.

She took a sip from her glass of wine as she narrowed her eyes towards the crowd. Naramdaman niya ang pag upo ng asawa sa kaliwa, hindi niya na napigilan ang sarili sa pag salita "Mahirap bang pumirmi Marcus?" naramdaman nya ang paglingon nito sa kanya "What?" she looked at him "Where have you been? we're going to lose an investor if you don't glue your ass to that chair!"

"What the f*ck is wrong with you woman? I peed okay? just like you told me." she hissed as she glared at him "Pee? for 20 mins, you pee? don't give me an excuse na mataas ang pila, unless you went to the ladies room"

"You're unbelievable!" pagsuko nito sa argumento "You're the one unbelievable, hindi mo ba mapigilan yang libido mo? we're in an event wherein there are lots of people including media. And you are a very hot topic with your mistress Marcus! One mistake and you'll be the headline and as much as I don't wanna be included, masasali at masasali ako! so for our sake just sit down, don't go whoring around." she said with finality as she look at Mr. and Mrs. Giovanni smiling on the stage. 

Mag hahating gabi na ng makauwi sila galing sa party. Bumaba na siya ng sasakyan habang bitbit sa kanang kamay ang heels, she sigh heavily habang naglalakad patungo sa pintuan ng kanilang bahay. She heard a loud thud pero binalewala niya ito "WHAT WAS THAT?" umalingawngaw ang boses ni Marcus sa tahimik na gabi. 

Hindi niya ito pinansin at nagpatuloy parin sa paglalakad, her anger is eating her. "You should stop walking Paige and face me or else..." Huminto sa paglalakad "Or else what?" matapang niyang tanong rito. 

"Answer me! Ano 'yun? you almost humiliate me!" napatingin sa kalingitan na puno ng mga tala habang pinipigilan niya ang mga luha sa pagtulo. "I almost humiliate you? I almost humiliate you?" nilingon niya ito sabay tapon ng heels na hawak hawak niya. "Eh anong tawag mo sa ginagawa mo sa akin! Tang-*na Marcus halos pinag-uusapan ka ng mga tao roon and them seeing me without you give them an idea of where the f*ck you are! Nasa kanya ka nanaman! Pinagmumukha mo akong tanga tang-*na ka! I'm trying to save you from the humiliation tapos eto sasabihin mo sa akin? Shet"

"Hindi mo ba mapigilan yang sarili mo! Oo na mahal mo na siya tanggap ko naman pero sana naman respetuhin mo ako bilang asawa mo! sa mata ng batas, sa mata ng ibang tao at lalong lao na sa mata ng Diyos asawa mo ako! mahirap bang intindihin yun?" halos magwala na siya sa harap nito. Galit, poot, at sakit ang nadarama niya ng mga oras na iyon.

"Pinagmumukha mo akong tanga e! bwesit ka"

"Don't act as if you are the victim..." hindi makapaniwala si Paige sa sinabi nito "Ano?"

"You did this! You asked for this, I'm giving you what you want!" "I didn't asked  this!"

"You did this Paige, the moment you stepped out of the house with that guy." parang sampal ang sinabi nito sa kanya. Natigilan siya at natulala sa kawalan habang naglalakad ito palapit sa kanya.

Nang tumapat ito sa kanya kita niya ang galit sa mga mata nito, nanglalampasan na siya nito ay saka lang siya nagsalita "You never listen to me! as always! nag coconclude ka ng sayo lang! I don't know what's the purpose of this marriage if you don't trust and love me. It's been years since that happened and you still didn't listen to my story. It's been years since I've known you've been seeing her again. And it's been years that I'm feeling ugly and insecure!" nilingon niya ito at nakita niyang natigilan rin ito.

"Why are we still here?" she said almost a whisper "I don't see the point of us being together. If you don't trust me, love me and see me with you in your future then why are we still here?"

Katahimikan, yan ang namayani sa kanilang dalawa. Walang nagsalita o kumilos man lang. Ang tanging naririnig lang ni Paige ay ang kanya hikbi at mga kuliglig. She wiped her tears at lakas na loob na basagin ang katahimikan "I think we need to clear our mind, take a break and think about this marriage" lakas na loob siyang naglakad at saka nilampasan ito.

Mugto man ang mga mata at pagod ang katawan pinilit ni Paige na bumangon at umalis nga kama. She took a shower, hide her eyebags, put some color on her cheek and wear something decent bago siya bumaba at nagtungo sa kusina. 

And to her surprise she saw her husband munching some toasted bread while reading something on his laptop. She composed herself bago siya naglakad patungo rito. "Good morning anak" bati sa kanya ni Aling Cora "Good Morning Nay..." ngumiti siya rito bago umupo sa upuan  at kumuha ng kanin. Napansin niyang natigilan ang asawa ngunit hindi niya na ito pinansin.

Seryoso siya sa lahat ng sinabi niya kagabi, they need to re evaluate their relationship. She value marriage ngunit kung wala na talagang patutunguhan ang pagsasamahan nila mas mabuti pang maghiwalay sila kesa naman i degrade ang salitang kasal. 

Tahimik siyang kumakain at alam niyang naninibago ang katulong sa kanila. Hindi man madalas silang magsama sa hapag-kainan ngunit, araw-araw sa tuwing makikita niya ang asawa ay binabati niya ito. Alam niyang may mga katanungan ang matanda na hindi nito isinasatinig. Hindi niya alam kung nagising ba nila ito kagabi at narinig nito ang kanilang sagutan ngunit wala na siyang pakealam.

Ang mahalagay nasabi niya ang gustong sabihin niya sa asawa kagabi. In marriage trust is very important kung wala nito mapipilayan ang pagsasamahan. She believe in happily ever after pero kung hindi man mapupunta iyon sa kanya ay tatanggapin niya. 

Pinunasan niya ang bibig gamit ang table napkin ng matapos siyang kumain. Nang tatayo na siya ay nagsalita ang asawa. "Dad called me this morning at uuwi daw sila ni Den. Dideretso sila sa resort and they are expecting us." nilingon niya ito at walang emosyong sinagot "okay"

"Hindi ka ba busy?" tanong nito sa kanya. She smirked and asked him the same "Aren't you busy?" may halong panunuya. " Umagang umaga Paige, please." 

"I'm not as busy as you are, wala akong extra curricular activities Marcus." nakita niya ang pag igting ng panga nito. Nilingon siya nito at kita niya ang inis sa mukha nito. Nakita niya rin kung paano mamuo ang pagkaliw nito. Nakunot ang kanyang noo sa nakitang reakyon nito.

He shook his head with an amusement written on his face. "Ready yourself then, you can bring your friends, you can also bring Vera Cruz if you want." he chuckled as he stand. 

----

Zaine_Maria^__^