20 Days With My Ex Husband [COMPLETED]

Chapter 8: You're mine

Cy's POV

Apat na araw ko nang nakikitang nahihirapan si Renzo sa kompanya, halos di na nga siya kumakain dahil mga nangyayari. I have no idea what is happening dahil kahit anong tanong ko ay hindi niya sinasabi sa akin. 

I'm his secretary but I know nothing.

*tok tok tok*

"Come in."

Sagot niya pagkatapos kong kumatok at pumasok ako sa loob.

"Sir Friz."

Pagtawag ko sa kanya. 

He finally looked away from all the papers in his table.  

"Oh Cy, may problema ba?"

Malambing na tanong niya sa akin at umiling naman ako.

Siya na nga itong may napakadaming problema pero nakuha niya pa akong tanungin ng ganyan.

"Let's eat, lunch break na rin naman."

Inantay ko talagang mag 12 para lang mayaya ko siyang kumain sa labas at makakwentuhan para na rin makapagpahinga siya kahit sandali lang. Maya-maya nga ang silip ko sa kanya kanina mula sa labas. 

"I'm Sorry Cy but I..."

"I'm not asking Sir Friz."

I smiled.

"You will come with me sa ayaw at gusto mo."

I added.

Hindi siya sumagot kaagad at parang nag-isip pa sandali.

"Okay but I have to bring some of these papers."

He said and started collecting some of the papers na nasa table niya kaya naman lumapit ako agad at kinuha lahat ng hawak niyang mga papel at ibinaba yun pabalik sa mesa.

"The papers will stay here Sir."

I smiled at wala na siyang nagawa at ngumiti na lang sa akin.

"Come on, you need a break. Let's go?"

I asked.

"Okay okay. How can I say no to you."

He chuckled.

"You can't."

I joked.

Iniabot ko sa kanya yung coat niyang nakasabit pa, isinuot niya yun pagkatapos ay umalis na kami. Nauna akong maglakad palabas ng building pagkatapos ay sumunod siya after five minutes para hindi mahalata ng kung sino mang posibleng makapansin na lumalabas kaming magkasama. So far, wala pa naman kaming naririnig na usap-usapan tungkol sa aming dalawa.

Nang sumakay kami sa sasakyan ay agad niyang hinawakan ang isang kamay ko habang ang isa naman ay nakahawak sa manibela ng kotse.  I insist driving because he's supposed to relax with me this lunch break.

"Thank you."

Renzo smiled, I looked at him and smiled back.

He's treating me right so I should do the same for him, give and take.

Pagkarating namin sa restaurant ay nag-order kami kaagad ng pagkain. It's Renzo's favorite korean restaurant because the food is so good. Kilala rin ni Renzo yung owner ng restaurant, they're so close to each other at halos parang apo na ang turing sa kanya ng may-ari.

"Heto, dinalhan ko kayo ng soup."

Inang Geu Roo said, she's the owner of the restaurant.

"House service."