MY CHEMICAL ROMANCE (Z+U)

Daughter

<<zawgyi>>>

adam သမီးကို ခ်ီကာ အခန္းထဲေရာက္တဲ့အထိ ေျပးလာခဲ့သည္
ဖူးေမနဲ႔ အိျမတ္လည္းသူ႔ေနာက္က ေျပးလိူက္လာသည္

ဒီလူ ဘာလို႔ ဒီလူလဲ ဘာလို႔ သမီးက သူ႔လက္ထဲေရာက္ေနရတာလဲ သမီးက သူ႔ကေလးမွန္း သိသြားရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ မျဖစ္ဖူး ငါ ဒီက ထြက္သြားရမယ္
Adam သမီးကို ကုတင္ေပၚတင္လိုက္ကာ တစ္ေယာက္တည္း ေယာက္ယက္ခပ္ေနေတာ့ အိျမတ္ တို႔နဲ႔
သမီးက မ်က္လုံးျပဴးေလးေတြ နဲ႔ သူ႔ကို ၾကည့္ေနသည္
"ပါးပါးတို႔ ဒီမွာ ဆက္ေနလို႔ မရဖူး"
Adam ခ်က္ခ်င္း သူ႔ ပစၥည္းေတြ နဲ႔ သမီး ပစၥည္းေတြ ထည့္လိုက္သည္
"adam adam ငါတို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္ mi ေပ်ာက္သြားတာ ငါတို႔ေၾကာင့္ပါ ငါတို႔ အက်ႌႀကိဳးခ်ည္ေနတုန္း သမီးထြက္သြားတာ ငါတို႔ မသိလိုက္လို႔ပါ ငါတို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္ဟာ "
"မဟုတ္ဖူး နင္တိူ႔ေၾကာင့္ မဟုတ္ဖူး ငါ ဒီမွာေနလို႔မရဖူး
ငါ နင္တို႔ကို စိတ္လည္းမဆိုးဖူး ရန္ကုန္ ျပန္ေရာက္ရင္ ဖုန္းေခၚလိုက္မယ္ "
Adam သမီးကို ေကာက္ခ်ီ ကာ တံခါးဖြင့္လိုက္ခ်ိန္
တံခါးေရွ႕မွာ ရွိေနေသာ သူေၾကာင့္ ေနာက္ကို ျပန္ဆုတ္လိုက္မိသည္
"Hi Adam, long time no see"
"ခင္ဗ်ား ခင္ဗ်ား ဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာတာလဲ"
ထိုသူက သူေျပာတာ လုံးဝဂ႐ုမစိုက္
"က်ေတာ္ adam နဲ႔ ေျပာစရာရွိလို႔ က်ေတာ္ တို႔ကို ခဏေလာက္ အခ်ိန္ေပးပါလား"
သူက အိျမတ္ တိ့ုကို ျပဳံးကာေျပာေတာ့
အိျမတ္တို႔ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ေတာ့ Adam ကို ၾကည့္လိုက္သည္
"Mi ကို ေရကစားဖို႔ ေခၚသြားေပးပါလား"
"အင္း ငါ ဖုန္းယူသြားမယ္ေနာ္ "
"အင္း "
အိျမတ္ Mi ကို ေကာက္ခ်ီကာ ထြက္သြားေတာ့ ထိုလူက တံခါးကို ေလာ့ခ်လိုက္သည္
"ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"Oh! ငါက ဘာလုပ္ရမွာလဲ"
"ခင္ဗ်ား စကားေျပာမယ္ဆို က်ေတာ္တို႔ ဧည့္ခန္း"
Adam စကားပင္ မဆုံးေသး သူ႔ကို နရံကို ေစာင့္တြန္းခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ လန္႔သြားသည္
"ခင္ဗ်ား ဘာလုပ္တာလဲ အင့္"
႐ုတ္တရတ္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေပၚေရာက္လာေသာ အနမ္းေၾကာင့္ သူ မ်က္လုံးျပဴးကာ အတင္းတြန္းထုတ္ေပမယ့္ ထိုလူက နည္းနည္းပင္ မေရြ႕
တြန္းေနေသာ သူ႔လက္ေတြကိုခ်ဳပ္ကာ အေပၚေျမႇာက္လိ္ုက္ပီး သူႏႈတ္ခမ္းကို အတင္းနမ္းေတာ့ သူ သြားကို တင္းတင္းေစ့ထားလိုက္သည္
"အာ့" ထိုလူ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို ကိ္ုက္ခ်ေတာ့ သူေအာ္လိုက္တဲ့ခဏ အရွိန္နဲ႔ ဝင္လာေသာ လွ်ာ ကို သူတားလို႔မရေတာ့
ေသြးနံ့ေျကာင့္လား ဘာေၾကာင့္လား သူမသိ တစ္ဒိန္းဒိန္း ခုန္လာေသာ သူ႔ရင္ကို သူဆြဲစုပ္ပစ္ခ်င္သည္
ထိုစဥ္ ႐ုတ္တရတ္ သူ႔လည္ပင္းကိူ ကိုက္ခ်လိုက္ေတာ့ သူ နာက်င္မႈ့ေၾကာင့္ အတင္းတြန္းပစ္လိုက္သည္
"ခင္ဗ်ား"
"ဘယ္လိုလဲ နာလား "
"ခင္ဗ်ား ႐ူးေနလား"
Ryan က ကုတင္ေပၚကို ေျခတစ္ဖက္ခ်ိတ္ထိုင္ကာ ေဆးလိပ္ကို မီးညွိလိုက္ပီး
"႐ူးခ်င္႐ူးေနမွာေပါ့ ငါလည္း မေျပာတတ္ဖူး" ဆိုကာ သူ႔မ်က္ႏွာဘက္ကို ေဆးလိပ္ေငြ႕ေတြ မႈတ္ထုတ္ေတာ့ Adam မ်က္ႏွာ ရွံု႔မဲ့ကာ ထြက္သြားဖို႔ ျပင္ေတာ့ ထိုလူက
ေအးစက္တဲ့ အသံနဲ႔
"ငါ့ဆီကေန ထြက္ေျပးလို႔ရမယ္လို႔ မင္းထင္ေနတာလား"
Adam ဘာမွျပန္မေျပာ လက္သီးကိုသာ စုပ္ထားသည္
Adam ကို ၾကည့္ကာ Ryan တစ္ခ်က္ျပဳံးလိုက္ပီး
"အိုေခ ေလ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ဘဲ ငါတို႔ထပ္ေတြ႕တာေပါ့" ဆိုကာ ထြက္လာလိုက္သည္
Ryan အခန္းျပင္ထြက္လာေတာ့ သူ႔ဖုန္းကို ထုတ္ကာ
"ငါ လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း အကုန္သိခ်င္တယ္ " ေျပာပီး ဖုနး္းခ်လိုက္သည္
တံခါးေပါက္ဖက္ကို တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္ပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို ျပဳံးကာ "မၾကာခင္ ထပ္ေတြ႕တာေပါ့ Adam"