[Zawgyi]
"ရိေပၚ.. သား...ဆရာမေရာက္ေနၿပီ ဆင္းခ့ဲေတာ့ေနာ္"
"ဟုတ္မား...လာၿပီ"
ပုံမွန္ဆို ပန္းခ်ီဆရာမလာတ့ဲအခ်ိ္န္ရိေပၚက
စာျကည့္ခန္းထဲမွာ အဆင္သင့္ပဲဆိုေပမယ့္ အခုေတာ့ အႀကိဳက္ဆံုးစုတ္တံေလးက ညကပုံဆဲြရင္းအိပ္ခန္းထဲက်န္ခ့ဲလို႔ ျပန္တက္ယူေနရတယ္။
စားပဲြေပၚခုတင္ေပၚၾကည့္တယ္မ႐ွိဘူး။ ခုတင္ေအာက္မ်ားက်သလား....ငုံ႔ၾကည့္တယ္ မေတြ႔ဘူး။
"ေျသာ္ ဟိုမွာပဲ"
ျပတင္းေပါက္ေဘာင္မွာ။ ရိေပၚတို႔တအိမ္လုံးရဲ႕ျပတင္းေပါက္ေတြက
အကုန္အေသတပ္ထားတာ ဖြင့္မရဘူး။ အကုန္လုံးမွန္အမည္းအထူႀကီးေတြ။အိမ္ထဲကသာအျပင္ကိုျမင္ရတာ။ အျပင္ကေနဆိုအိမ္ထဲကိုဘာမွမျမင္ရဘူး။ ရိေပၚျပတင္းေပါက္နားသြားလိုက္တယ္စုတ္တံေလးယူဖို႔။ အိမ္ေ႐ွ႕လမ္းမကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္တယ္။
စက္ဘီးတစ္စီးနဲ႔ဒယိမ္းဒယိုင္နဲ႔အစ္ကိုႀကီး။ရိေပၚ
ထက္ေတာ့အသက္ႀကီးေလာက္တယ္။ စက္ဘီးကလဲအႀကီးႀကီး ဝိတ္လဲ႐ွိမယ့္ပုံ။ အစ္ကိုႀကီးကအရပ္႐ွည္ေပမယ့္ ပိန္ပိန္နဲ႔ ဒီစက္ဘီးႀကီးကိုဘယ္လိုမ်ားစီးလာပါလိမ့္။ ယမ္းတမ္းယမ္းတမ္းနဲ႔။ ခုမွစသင္လာတာထင္တယ္။
စသင္လာလဲေသးတ့ဲဟာစီးေလ။ ဘယ္ႏွယ့္အႀကီးႀကီးကိုတက္ခြလာတယ္။
ေတြးလို႔မဆံုးေသး.... ဝင္တိုက္ၿပီ! ရိေပၚတို႔ျခံစည္း႐ိုးနားကဓာတ္တိုင္ကို။ အ႐ွိန္မပါေပမယ့္ဒီစက္ဘီးဒီဓာတ္တိုင္နဲ႔ တိုက္ေတာ့
နာေတာ့နာမွာ။စက္ဘီးကအစ္ကိုႀကီးေပၚပိေနေရာ။ လမ္းမွာလဲျဖတ္သြားျဖတ္လာဘယ္သူမွမ႐ွိဘူး။ သြားကူေပးခ်င္ေပမယ့္ရိေပၚမတတ္ႏိုင္။ အစ္ကိုႀကီးက အားေတာ့႐ွိသား။ သူ႔ဘာသာစက္ဘီးဖယ္ ျပန္ထတယ္။ ဖုတ္ဖက္ခါရင္းေဘးဘီၾကည့္လိုက္ေသးတယ္။
႐ွက္ကိုး႐ွက္ကန္းနဲ႔ သူျပဳတ္က်တာလူမျမင္ေစသလိုမ်ိဳး။ ရိေပၚတိို႔အိမ္ျပတင္းေပါက္ကိုလဲလွမ္းၾကည့္တယ္။
ရိေပၚအျမန္ျပတင္းေပါက္ေဘးကိုဝင္ပုန္းမိသြားတယ္။ ေနာက္မွ ဒီျပတင္းေပါက္ေတြက မျမင္ရဘူးေလ။
ရိေပၚ....ဘာလို႔ပုန္းတာတုန္း။ ခိုးၾကည့္တာလူမိသြားလို႔လား။
ဟာ! ခိုးၾကည့္တာမွမဟုတ္တာ။
ဒါက...ဒီတိုင္း... ရပ္ၾကည့္တာေလ။ တစ္ေယာက္တည္းအေတြးနဲ႔ဗ်ာမ်ားေနတုန္း
YOU ARE READING
YOU LIGHT UP MY LIFE
FanfictionLike A Melodrama...! Fan fiction (Xiao Zhan&Wang Yibo) အရမ္းႀကိဳက္ရတ့ဲ ႏိုင္ငံျခား movieထဲမွ အေျကာင္းအရာတစ္ခုကို တည္ျပီးေရးပါတယ္။ ထိုအေၾကာင္းအရာမွလဲြ၍ ဇာတ္လမ္းဇာတ္အိမ္သည္ own storyသာျဖစ္ပါသည္။ အရမ်းကြိုက်ရတ့ဲ နိုင်ငံခြား movieထဲမွ အကြောင်းအရာတစ်ခု...
