Toen ik haar zag

Emily

Ik werd wakker in de sterke armen van Jesse. Ik keek omhoog, Jesse sliep nog steeds. Ik streek zacht over zijn wang heen. Het was zo gek dat we na al die jaren van vriendschap uiteindelijk een stel zijn geworden. Ik maakte me los uit zijn armen en klom uit bed. Ik liep naar het raam en opende een van de gordijnen, een witte gloed kwam me tegenmoet. Het had gesneeuwd! Als klein kind was ik altijd al dol op sneeuw geweest. Dromerig staarde ik naar de dikke sneeuwvlokken die naar beneden dwarrelden. Twee armen sloegen zich rond mijn middel. Ik keek op in Jesse's ogen en gaf hem een kus. 'Het sneeuwt.' Zei ik vrolijk. Jesse keek glimlachend naar buiten. 'Tijd voor ontbijt.' Zei hij.

Nadat we hadden gegeten, de keuken opgeruimd hadden en het bed hadden opgemaakt was het tijd om ons om te kleden. Ik had gisteravond al gedoucht. Jesse ging nu douchen. Ik pakte een spijkerbroek en een witte trui. Ik deed mijn laarsjes aan en maakte een vlecht. Ik deed wat lippenbalsem op en pakte mijn beanie. Ik zette hem op en liep naar beneden. Beneden deed ik mijn jas en handschoenen aan. Jesse kwam ook de trap afgelopen en deed ook zijn jas en handschoenen aan. Ik stopte mijn mobiel en sleutels in mijn jaszak en opende de voordeur. Ik stapte naar buiten, de verse sneeuw kraakte onder mijn voeten. Jesse liep achter me aan. Ik keek naar boven naar de duizenden sneeuwvlokken, toen ik weer voor me keek stond Jesse me bijna vertederd aan te kijken. 'Wat is er?' Vroeg ik hem. 'Je ziet er zo lief uit als je zo gelukkig naar de sneeuw kijkt.' Ik glimlachte en pakte Jesse's hand vast. 'Ik ga trouwens stoppen met roken.' Jesse keek me glimlachend aan. 'Dat is super Em!' Ik gimlachte breeduit. 'Ik weet dat je het haat als ik rook dus vandaar.' Jesse sloeg zijn arm om me heen. Zo liepen we richting het kerkhof. We stopten bij Stacey's graf. Er stond een rode kerstroos op het graf. 'Wie heeft die neergezet?' Vroeg Jesse verbaasd. Ik liep er naar toe en pakte het briefje wat eraan hing. Op het briefje stond:

Arme Stacey is helemaal alleen met kerst. Wees niet bang, je vrienden zullen snel naast je liggen.

Ik slikte en gaf het briefje aan Jesse. Jesse's mond viel open. Ik ging wat dichter tegen hem aan staan. Hij trok me tegen zich aan. 'Het komt goed Em, ik laat je niks gebeuren.' Ik sloeg mijn armen rond zijn middel en begroef mijn gezicht in zijn borst. We liepen het kerkhof af, ik wilde hier niet langer zijn.

Even later zaten we in een café. Ik nam een slok van mijn warme chocomel. 'Brian en Liz komen er zo aan.' Ik knikte. Nog geen tien minuten later kwam Brian binnen gelopen. 'Alweer een bedreiging?' Vroeg hij toen hij naast Jesse neerplofte. Ik knikte. Niet veel later kwam ook Liz binnen gewandeld. Ze plofte naast me neer. Jesse vertelde wat er op het kerkhof gebeurd was. 'Ik word hier niet goed van!' Brian sloeg met zijn vuist op de tafel. Liz kuchte. 'Ik ben gisteren niet naar huis gegaan, ik ben naar Stacey's huis geweest.' We keken haar allemaal aan. Liz vertelde alles wat er gebeurd was. 'Je hebt met de moordenaar gepraat?' Jesse keek Liz ongelovig aan. Liz knikte. 'Fijn, net nu je denkt dat het ooit wel goed komt blijkt de moordenaar niet alleen te zijn..' Brian zuchtte. Ik keek Jesse aan, hij pakte mijn hand vast. 'Wat doen we nu?' Jesse keek iedereen vragend aan. 'Ik weet het niet maar ik moet nu gaan, ik heb een afspraak.' Liz stond op en deed haar jas aan. 'Wat voor afspraak?' Brian keek Liz aan. Liz friemelde zenuwachtig aan haar jas. 'Gewoon een afspraak.' Liz liep het café uit. 'Oké, dat was vreemd.' Brian keek Liz na. 'Waarom doet ze zo geheimzinning?' Vroeg ik. Brian haalde zijn schouders op. 'Ik weet het niet, maar ik moet gaan. Ellie had gevraagd of ik mee ging schaatsen.' Ik knikte. Brian stond op en deed zijn jas aan. 'We praten hier nog over.' Zei hij en toen verliet hij het café. 'Wat gaan wij de rest van de dag doen?' Jesse keek me glimlachend aan. Ik zuchtte, 'Ik weet het niet, ik wil gewoon naar bed toe.' Jesse streelde over mijn hand. 'Ik ga even afrekenen en dan gaan we naar huis.' Jesse stond op. Ik deed mijn jas aan en stond op. Jesse kwam terug gelopen. 'Let's go!' We liepen naar mijn huis.

Eenmaal thuis schopte ik mijn schoenen uit en hing mijn jas op, Jesse volgde mijn voorbeeld. We liepen de trap op. Ik liet me op mijn bed vallen, Jesse plofte naast me neer. Ik draaide mijn gezicht naar hem toe. Jesse glimlachte en streek een haarlok uit mijn gezicht. Ik glimlachte terug. Ik schoof dichter naar Jesse toe en gaf hem een lange kus. Jesse trok me dichter tegen zich aan. Ik voelde hoe Jesse mijn bh zocht. 'Mag ik?' Hij keek me aan. Ik knikte en kuste hem weer. Ik trok zijn t-shirt uit en voelde mijn trui uitgaan. Ik denk niet dat meer informatie nodig is.

Toen ik even later wakker werd voelde ik Jesse's warme adem tegen mijn wang. Ik keek naar hem en glimlachte. Het was raar dat na jaren van vriendschap het hier uiteindelijk op uit liep. We waren een stel. Ik dacht dat het nooit verder dan een knuffel zou komen bij Jesse. Ik stond op en raapte mijn lingerie van de grond op. Ik deed het aan en liep naar de badkamer. Ik sloeg wat koud water in mijn gezicht. Ik droogde mijn gezicht af en liep terug naar mijn slaapkamer. Ik raapte de rest van mijn kleren op en kleedde me aan. Jesse sliep nog. Ik liep de trap af en liep de woonkamer in. De tv stond aan, hoe kon dat? Ik liep verder de kamer in. De radio stond ook aan. Wat was hier aan de hand? Opeens hoorde ik de houten vloer achter me kraken. Toen ik me omdraaide stond ik oog in oog met een gedaante. De gedaante was helemaal in het zwart gekleed en droeg een masker waardoor ik niet kon zien wie het was. Dreigend kwam hij dichterbij. Ik deinsde achteruit en viel. Ik gilde keihard. Ik hoorde Jesse de trap af komen gerend. De gedaante leek te schrikken en rende naar de achterdeur. Ik hoorde de deur nog dichtslaan. Jesse knielde naast me neer. 'Em, gaat het?' Ik trilde helemaal. 'Er was iemand binnen..' Jesse zijn ogen werden groot. 'Wat?!' Angstig keek ik om me heen. 'Heb je gezien wie het was?' Jesse hield me stevig vast. Ik schudde mijn hoofd. Jesse trok me tegen zich aan. 'Volgens mij was het de moordenaar van Stacey.' Jesse slikte. 'Denk je dat ik de volgende ben?' Ik keek Jesse angstig aan. Jesse trok me nog dichter tegen zich aan. 'Zeg dat nou niet Em.' Ik ademde diep in en probeerde me te ontspannen. Jesse hielp me overeind. We gingen op de bank zitten. Jesse dacht na. Ik sloot mijn ogen en kroop dicht tegen Jesse aan. Ik voelde hoe hij zijn armen om me heen sloeg. Hoe veel erger ging het nog worden?