"Lanet olası şeytan! Bu sefer seni bitireceğim! Abini bahane edemeyeceksin! Onu hak etmiyorsun!"
Chan dehşet içinde başka bir kabusta kaçıyordu. Çıplak ayaklarının altı yaralar içindeydi fakat durursa Wonwoo'ya yem olurdu. Bu yüzden hayatı için koşmak zorundaydı.
Chan, birkaçdakika sonra takıldığı taşla yeri boyladı. Wonwoo düşen küçük çocuğun önünde, ona tepeden baktı.
"Bitireceğim seni." dedi tükürür gibi bir nefretle.
Elindeki bıçağı çocuğun gövdesine doğru hazırladı. Doğrulttuğu bıçağı neredeyse saplayacaktı ki masum çocuğa, bir ses duyuldu.
"Onu rahat bırak Wonwoo."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Soonyoung?"
Arkalarındaki ağacın yanındaki beyaz tenli çocuk ikisinin yanına yaklaştı. Wonwoo'nun gözyaşı Chan'ın çıplak ayağına damlarken Soonyoung yavaşça yaklaştı küçük kardeşine. Wonwoo'yu görmezden gelmiş gibi görünüyordu.
"Peşimden geldiğin yetmezmiş gibi kardeşimi de bu işe bulaştırıyorsun." diye suçladı Wonwoo'yu Soonyoung. Bir yandan korkmuş kardeşini kucağına alıyordu.
"A-ama. Onun yüzünden öldün Soonyoung. Yalvarırım arkanı dönme bana. Sana kavuşmak için onun yüreğine ihyiyacım vardı."
WonwooSoonyoung'ın sırtına dokundu. Fakat Soonyoung hızla kalktı. Wonwoo'nun eli boşluğa düştü. Siyah saçlı, beyaz tenli çocuğun kalbi kırıldı ona sırtını dönen dostu tarafından. Derin bir hiçliğe düştü
"Onu rahat bırakacaksın. Ben ona ömrümü verdim. Sen de rahat vereceksin. Duydun mu beni?"
"B-ben de sana ömrümü vermiştim Soonyoung! Sensiz yaşayamazdım."
"Ben senin nefesin değildim Wonwoo. Yaşayabilirdin. Fakat sen lanet bir güçsüz gibi ölümü seçtin. Senin yüzünden kardeşim deliriyor. Aklını kaybettiriyorsun. Onu rahat bırak."
Wonwoo, Chan'i çok şaşırtarak titreyen sesiyle ve güçsüz nefesiyle konuştu.
"O-o zaman sana kavuşabilecek miyim?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
