Söyle | Texting

1.5

Alkın gözlerini benden çekip Utku ile hemen yan masaya oturmuştu. Ben ise hâlâ ona bakıyordum.

Ona hiçbir şey yapmamışken bana karşı nefret beslemesini anlamlandıramıyordum. Ne yapmıştım ki ona?

Gözlerimin dolduğunu hissedince masadakilerden izin isteyip lavaboya gittim ve gözlerimi silip aynada kendime baktım. Alkın yüzünden iyice ağlak bir bebeğe dönüşmüştüm.

İlkim ve diğerlerinin yanına döndükten sonra tamamen pastamı yemeye odaklanmıştım. Böylece olabildiğince hızlı gidebilirdim, ama pastamı yemeden asla!

"N'oldu Mısra?" diyerek İlkim etrafına bakındığında Alkın'ı fark etmişti. "Hee, anladım. Eve git istersen sen, sonra haberleşiriz." dediğinde İlkim'e teşekkür edip çantamı aldım ve kafeden çıkıp minibüse binip eve gitmiştim.

Güç toplamak için biraz yatağıma uzanmıştım ki uyandığımda gece yarısı olmuştu bile. Alkın'ın ayakta olduğunu bildiğimden telefonumu alıp ona mesaj attım.

Bn: Yanlış anlayacaksın ama

Bn: Bir şey soracağım

Bn: Fark ettim de Mısra'ya neden nefretle bakıyorsun?

Bn: Merak ettim sadece

Bn: Ne yaptı o sana?

Alkın: Seni ilgilendiren bir şey göremiyorum burada

Bn: Hiçbir insana durup dururken nefretle bakmazsın sen Alkın

Bn: Söyle

Bn: Mısra sana ne yaptı?

Alkın: Yazmadığın süre boyunca senden kurtulduğumu düşünmüştüm.

Alkın: Yanılmışım

Alkın: Lütfen yazmamaya devam et

Bn: Soruma cevap verirsen söz bir daha sana yazmayacağım.
(Görüldü)

Bn: Anladım, söylemek istemiyorsun

Bn: Zaten sana yazmaya devam edip etmemem de senin için bir şey ifade etmiyor

Bn: Bu kadar duygusuz bir insana dönüşebileceğini aklımın ucundan geçirmezdim.

Bn: Sen insanların duygularını önemserdin, onları üzmekten çekinirdin.

Bn: Ama görüyorum ki bazı şeyler seni çok değiştirmiş

Bn: Ne kadar gerçekleri öğrenmek istesem de

Bn: Senin hiçbir şeyi anlatmayacağın o kadar belli ki

Bn: Neyse

Bn: İyi geceler Alkın

Alkın: İyi geceler