Βρίσκεται πάντα εδώ
Με ένα τετράδιο και ένα στυλό
Γράφει συνέχεια
Συνήθως για εκείνον
Μοιαζει χλωμη,μα το βλέμμα της σε ξεγελά
Κοιτάζει το κενό.
Αμέτρητα τσιγάρα στο τασάκι..
Τρομάζει με την κάθε φωνή που την πλησιάζει
Θέλει να σου κρατήσει το χέρι σφιχτά,
Μα δεν μπορεί
Δεν την αγγίζεις ποτέ
Τα χέρια της απαλά.
Με μια ψυχή καταπατημένη
Άνθρωπος τσαλακωμενος.
Θυμάται.
Θυμάται συχνά.
Και δακρύζει
Νιώθει πως είναι ένα με την θάλασσα
Ένα με τον κόσμο αυτό
Πολλά γράφει για εσένα
Μα λίγα βλέπεις
Φωνάζει σιωπηλά
Μα κανείς δεν την ακούει..
YOU ARE READING
Οι φωνές της ψυχής
PoetryΑνοίγω τα μάτια μου στο σκοτάδι και προσπαθώ να καταλάβω που βρίσκομαι. Είναι πρωί η βράδυ; Απόψε οι σκέψεις μου δε με άφησαν να κοιμηθώ. Φώναζαν Φώναζαν δυνατά. Αν έρθεις, μη ρωτήσεις αν είμαι καλά . Γιατί σήμερα προσπαθώ να ακουστώ Σημερα παίζω στ...
