Βρίσκεται πάντα εδώ
Με ένα τετράδιο και ένα στυλό
Γράφει συνέχεια
Συνήθως για εκείνον
Μοιαζει χλωμη,μα το βλέμμα της σε ξεγελά
Κοιτάζει το κενό.
Αμέτρητα τσιγάρα στο τασάκι..
Τρομάζει με την κάθε φωνή που την πλησιάζει
Θέλει να σου κρατήσει το χέρι σφιχτά,
Μα δεν μπορείΔεν την αγγίζεις ποτέ
Τα χέρια της απαλά.
Με μια ψυχή καταπατημένηΆνθρωπος τσαλακωμενος.
Θυμάται.
Θυμάται συχνά.Και δακρύζει
Νιώθει πως είναι ένα με την θάλασσα
Ένα με τον κόσμο αυτόΠολλά γράφει για εσένα
Μα λίγα βλέπειςΦωνάζει σιωπηλά
Μα κανείς δεν την ακούει..
YOU ARE READING
Οι φωνές της ψυχής
PoetryΑνοίγω τα μάτια μου στο σκοτάδι και προσπαθώ να καταλάβω που βρίσκομαι. Είναι πρωί η βράδυ; Απόψε οι σκέψεις μου δε με άφησαν να κοιμηθώ. Φώναζαν Φώναζαν δυνατά. Αν έρθεις, μη ρωτήσεις αν είμαι καλά . Γιατί σήμερα προσπαθώ να ακουστώ Σημερα παίζω στ...